งานของใครบางคนกำลังเริ่มต้นขึ้น.....
ในขณะที่คนอื่นหลับ...เขาตื่น
ในขณะที่แผ่นหลังของคนอื่นแผ่หราอยู่บนที่นอนหนานุ่ม...แผ่นหลังของเขาเหยียดก้มลงบนพื้นเยียบเย็น
ในขณะที่ศีรษะของคนอื่นวางอยู่บนหมอนอ่อนนิ่ม...ศีรษะของเขาวางอยู่ต่อหน้าผู้สร้างเขา
ในขณะที่ใบหน้าของคนอื่นเปรอะไปด้วยคราบน้ำลาย...ใบหน้าของเขาเปรอะไปด้วยคราบน้ำตา
ความสุขของเขา...
ไม่ได้อยู่ที่พักผ่อนชั่วคราว
ไม่ได้อยู่ที่ฝันหวานชั่วคืน
หากอยู่ที่เสียงกระซิบอันดังแผ่วในความมืดมิด.....
ขออภัยโทษต่อผู้ทรงอภัยยิ่ง
ขอความเมตตาต่อผู้ทรงเมตตาอย่างเหลือเกิน
และขอความช่วยเหลือจากผู้ที่ทุกอย่างจะเป็นขึ้นด้วยเพียงคำสั่งว่า " จงเป็น" ของพระองค์
การได้ตื่นขึ้นเข้าเฝ้าเจ้าของชีวิต
.....ร้องทุกข์ต่อพระองค์
........ปล่อยให้หยดน้ำตาหยาดอุ่น ๆ ไหลอยู่ต่อหน้าพระองค์
เป็นแหล่งที่มาของพลังสำหรับดำรงชีวิตในวันรุ่งขึ้นบนโลกที่หาค่าไม่ได้แม้เพียงปีกยุง
เป็นแหล่งที่มาของพลังซึ่งคนก่อนหน้าเขาได้แสวงหาแล้ว ค้นพบแล้ว และอิ่มเอิบกับมันมาก่อนแล้ว
.....เขาเพียงดำเนินรอยตามผู้อิ่มเอิบแล้วเหล่านั้น.....
แม้ต้องต่อสู้
.......กับความง่วง ความสบาย และความอบอุ่นในผ้าห่มนุ่มหนา
แต่ความสุขและพลังที่เขาได้มาก็คุ้มเกินคุ้มกับการต่อสู้นั้น
...เขาบอกตัวเองทุกครั้งที่ลุกขึ้นมาพบความง่วงจ่ออยู่ที่เปลือกตา
"หลังจากนี้ยังมีเวลานอนอีกนานแสนนาน...ในบ้านใต้ดินที่รออยู่...
ละจากที่นอนในวันนี้...เพื่อไปนอนอย่างสบายในวันนั้นเถิด "
มาเป็นอย่างเขากันเถอะ...
คนผู้ซึ่งค่ำคืนเป็นที่รักของเขา...และเขาก็เป็นที่รักของค่ำคืน
คนผู้ซึ่งอัลลอฮฺเป็นที่รักของอัลลอฮฺ...และเขาก็เป็นที่รักของอัลลอฮฺ
Alhamdulillah.......
ขออัลลอฮ ทรงเปิดหัวใจดวงน้อยๆ ดวงนี้ ให้เจริญรอยตามชนเหล่านั้นด้วยเถิด อามีน
ผู้ซึ่งค่ำคืนเป็นที่รักของเขา...และเขาก็เป็นที่รักของค่ำคืน
ผู้ซึ่งอัลลอฮฺเป็นที่รักของอัลลอฮฺ...และเขาก็เป็นที่รักของอัลลอฮฺ