“เริ่มต้นงานใหม่ด้วยรอยยิ้ม”

                       เริ่มต้นงานใหม่ด้วยรอยยิ้ม  แต่วันนี้ข้าพเจ้ายิ้มไม่ค่อยออกเลย เพราะตั้งแต่เช้า ได้ทราบข่าวการสิ้นพระชนม์ของพระพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา  กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์   ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ  จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไร ไหนต้องปรับเปลี่ยนงานรับ – ส่ง หนังสือราชการใหม่ โดยใช้ระบบ OBEC-e filing System  ก็เลยยังงง  ๆ อยู่ วันนี้ตลอดทั้งวัน ก็ได้แค่รับหนังสือของกลุ่ม จำนวน 27 เรื่อง ออกเลขหนังสือได้แค่ 4 เรื่อง บันทึกข้อความได้แค่ 2 เรื่อง วิ่งไปวิ่งมา  ก็หมดวันแล้ว เวลาช่างเดินเร็วเหลือเกิน รู้สึกไม่ค่อยได้เนื้องานเลย แต่ไม่เป็นไรนะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มต้นใหม่  “เปลี่ยนเมื่อวานไม่ได้ แต่เราทำให้พรุ่งนี้ดีขึ้นได้” จะพยายามต่อไปค่ะ

[สยุมพร]

ได้เข้ามาอ่านแล้ว

คิดถึงแม่จัง  ตอนนี้ยังฝึกงานอยู่อีก

[คนที่ต้องขอโทษคุณ]

ขอโทษ....

ฉันขอโทษหากวันหนึ่งคุณมีโอกาสเข้ามาอ่านเมลล์นี้ฉันขอบอกขอโทษ

ที่ไปบังอาจไปใช้ของรักที่สำคัญมากที่สุดร่วมกับคุณ

ฉันไม่เคยรู้ว่าเหตุผลใดที่ทำให้เรื่องราว มันโหดร้ายกับชีวิตของฉันและคุณ

ฉันเชื่อคนที่บอกว่าเค้าเลิกกับเมียแล้ว

ฉันเชื่อคนที่บอกว่ารักฉันที่สุดในชีวิต

ฉันเชื่อคนที่บอกว่าเค้าไม่มีลูกกับคุณ แต่คุณมีลูกกับคนอื่นที่ไม่ใช่เค้า

เค้ามาในชีวิตฉันโดย ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่เค้าตั้งใจ..

จนวันนี้เค้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน แต่เค้ากลับไปหาคุณ โดยเค้าบอกให้ฉันรอ...เวลา

ฉันไม่รู้ว่าเค้าให้ฉัน รออะไร... แต่ฉันรู้ว่าฉันขอโทษและฉันคงรับเค้าไม่ได้อีกต่อไป!

[สยุมพร]

ถึงคุณความเห็นที่ 2

สิ่งที่คุณขอโทษไป เจ้าของบันทึกนี้เค้าคงไม่มีโอกาสรับรู้หรอก เพราะเค้าได้หมดเวรหมดกรรมไปแล้ว แต่สิ่งที่คุณจะทำได้ดีที่สุด คือ การไม่เข้าไปทำให้ชีวิตครอบครัวเขาพังทลาย เพราะยังมีคนที่เค้าต้องรับผิดชอบอีก 2 คนซึ่งต้องฝากความหวังไว้ทีเค้า