ข้อคิดนอกงาน 2.เกมส์ Pizza chef
จากการทำ AAR พบว่า
ผมควรทำหมวดหัวข้อตามประเภท คือ ข้อคิดจากงาน,ข้อคิดนอกงาน
และเลขลำดับจะได้รู้ว่าในแต่หัวข้อทำมาเท่าไหร่แล้ว
เริ่มจากวันนี้เลยครับ
วันหยุดนี้ผมได้ปล่อยตัวใช้เวลาของตัวเองอย่างเต็มที่
นั่นคือ แอ่น แอ้น...
เล่นเกมส์นั่นเอง หุๆ
เกมส์ที่เล่นเดี๋ยวนี้ต้องเอาเกมส์ที่เล่นง่ายๆ แบบจบเร็วๆ ในฉาก
เพราะไม่ค่อยมีเวลาเล่น ฮือๆ
Pizza Chef
เป็นเกมส์แรกที่ผมเลือกเล่น และเล่นยาวรวดจนจบ
เพราะมันสนุกและท้าทายดีสำหรับผม
พูดอีกทีคือ สำหรับผมมันไม่ยากเกินไปนั่นเอง อิอิ
ใช้เวลาเล่นราว 14 ชั่วโมงหรือ 1 วันหยุดของผม
เกมส์ออกแนวบริหารจัดการทรัพยากรของร้านและเวลาครับ
คือ เป้าหมายของร้านจะสูงขึ้นเรื่อยๆ
และเราจะมีโบนัสมาให้ถ้าเล่นผ่านด่านแต่ละด่านนำเงินมาแต่งร้าน
ให้อุปกรณ์ที่ดีขึ้น เพิ่มเมนูหรูขายราคาแพง(แต่ก็ทำยากขึ้นตามด้วย)
มีฉากโบนัสเล็กน้อยออกแนว Puzzle/Seek and find
ให้เล่นแต่ปวดตาและปวดหัวดี
เกริ่นมาซะยาวเข้าหัวข้อแล้วครับ นั่นคือ
AAR หลังการเล่น
เล่นแล้วได้อะไรบ้าง
1. อารมณ์-สนุกมากครับ เล่นยาวได้โดยไม่ได้ฝืนเลย เกมส์ออกแบบมาให้ค่อยๆ ยาก ให้ความท้าทายเล็กๆ เป้าหมายก็ชัดเจนดี ทำให้ไม่ต้องคิดมากนัก มีเครียดหลังๆ เพราะเริ่มไม่ได้ดาวแล้ว (ทำเงินได้ทะลุเป้าหรือระดับ expert) ติดต่อกัน 5 ฉาก แสดงว่าเริ่มเล่นแย่แล้วตอนนั้นก็กัดฟันทนมาก แต่ก็แก้ได้โดย เอาเงินจากที่เก็บไปอัพเกรตเตาให้ทำงานเร็วขึ้นก็จบ ฟู่ (ที่ไม่ได้ก็เพราะตังไม่พอนั่นแหละ) แถมมีไอเท็มที่มาช่วยเยอะเหมือนกันทำให้เล่นง่ายขึ้นเยอะ
2. ได้เรียนรู้การวางแผนทำงานครับ ทบทวนความรู้เก่า คือ
การทำงานต้องมีเป้าหมายชัดเจนก่อน (Vision)
มีการวางแผน (Plan)
ลงมือทดสอบ (Do)
เรียนรู้จากผลที่ทำ (Study)
วิเคราะห์ปรับปรุงแผนให้ดีขึ้น (Act)
ขั้นตอนเหล่านี้ใช้กับเกมส์นี้ไม่มากครับ มีรายละเอียดดังนี้
- เป้าหมาย-ง่ายๆ ทำให้รายได้(เงิน)มากขึ้นในเวลาทำงาน(เปิดร้าน)จำกัดเท่าเดิม
- วางแผน-เนื่องจากเกมส์นี้ไม่คิดเรื่องต้นทุน ทำให้เหลือแค่ผลิตพิซซ่าให้เร็วขึ้นและขายได้ราคาแพงมากขึ้น แต่ด้วยทุนจำกัดทำให้ทำได้ทีละอย่าง คือ อัพเกรดอุปกรณ์ให้ดีขึ้นทำงานได้เร็วขึ้นหรือเพิ่มเมนูที่ราคาแพงเข้ามา ซึ่งผมเน้นอย่างแรกแล้วค่อยตามอันที่สองสลับกันไป อุปสรรคที่เพิ่มตามมาคือ ลูกค้าที่ใจร้อนมากขึ้น หลังๆ ประมาณว่ามาปุ๊บจะเอาเลย ถ้าไม่ได้ก็กลับไม่ง้อ (แต่เชฟคนนี้ง้อนะ) ถ้าเจอพวกอย่างหลังต้องลัดคิวให้
- ทดลองแล้วส่วนใหญ่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ครับ เพียงแต่ลำดับผิดไปนิด คือ ผมควรอัพเกรตเมนูพิซซ่ามาก่อนเพราะราคาที่เพิ่มมันมากกว่ากันมาก การที่ผมทำเร็วขึ้นเท่าตัวก็ไม่สู้ทำอันราคาแพงดันเดียวไปซะงั้น แต่ผมอัพเกรตไปแล้วก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกัดฟันสู้ค่อยๆ ปรับหลังจากนั้นต่อไป แต่สาเหตุที่ผมเลือกแผนนี้เพราะไม่มั่นใจฝีมือตัวเองว่าจะทำเมนูยากๆ ได้มันแขกหนี ซึ่งทดสอบแล้วผิดผมสาสามารถทำเมนูยากๆ ได้ทันแหะ
- จากข้างต้นผมเลยต้องเก็บเงินใหม่มาซื้อเมนูแพงขึ้นแทน แต่หลังๆ ความมั่นใจก็สั่นคลอนเพราะแขกแกมาเร็วไปเร็วจริงๆ ผมก็เลยเปลี่ยนแผนไปอัพเกรตอุปกรณ์ก่อนใหม่อีก ซึ่งมาถึงฉากหลังก็เป็นการการผิดมากๆ เนื่องจากรับแขกได้ทุกคนจริงแต่ทำเงินได้ไม่ถึงเป้าเลย สู้ปล่อยแขกหนีไปบ้างแต่เก็บเงินได้หนักๆ แต่ละหัวไม่ได้ อืม....ได้บทเรียนมากครับ ผมเลยได้พล็อตกราฟระหว่างคายได้จากทั้งสองวิธีคร่าวๆ สรุปพบว่า ตามความสามารถผมควรอัพพิซซ่าเมนูใหม่ก่อนจนเครื่องชักเร่งไม่ทันก็ไปอัพเครื่อง (อันนี้แล้วแต่ความสามารถคนจริงๆ ว่าควรอัพเมื่อไหร่ ฉากไหน)
แนวคิดที่ได้อีกอย่าง คือ การทำผิดไปแล้วอย่าไปมัวตำหนิตนเองมากหรือนานนัก ให้อภัยตัวเองซะ แล้วรีบมาพัฒนาร้านต่อดีกว่า (ไม่งั้นไม่จบเกมส์)
3. เอาความรู้ที่ได้ไปใช้กับงานยังไง
อันนี้ผมก็ใช้อยู่แล้วนะครับเพียงแต่การเล่นนี้ทำให้ยืนยันความคิดผมว่า
สถิติตัวเลขสำคัญกับการทำงานให้บรรลุเป้าหมายจริงๆ
หรือพูดอีกทีคือ ตัวชี้วัด นั่นเอง
ตัวชี้วัดที่ผมเห็นในเกมส์มี 2 ระดับคือ ระดับผ่าน กับระดับยอดเยี่ยม
และการมีเป้าหมายระดับยอดเยี่ยมนั้นสร้างความท้าทายแกผมมาก
ดังนั้นผมเห็นว่าตัวชี้วัดควรสร้างเป็น 3 อัน คือ
ระดับต่ำสุดที่ยอมรับได้
ระดับที่พอใจ
ระดับที่ดีเยี่ยม
เช่น ความพึงพอใจลูกค้า จะเป็น 70,80,90% ตามลำดับ เป็นต้น
อีกอย่าง คือ เป้าหมายที่ชัดเจน ทำให้ผมอดอิจฉาเกมส์ไม่ได้
ที่เป้าหมายคงที่มากๆ ไม่เหมือนกับงานผมที่เปลี่ยนเป้าไปมาอยู่นั่นแหละ รวมทั้งตัวชี้วัดก็เปลี่ยนไปตามด้วย (ขี้เกียจจะเก็บแล้ว)
เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลง(ร้าน) ผมต้องมองเป้าหมายล่วงหน้าหลายๆ ก้าวหน่อยแล้วและสร้างตัวชี้วัดให้ครอบคลุมและเก็บมันซะตั้งแต่ตอนนี้เลยจะได้ทำงานได้ทัน พูดแล้วก็...เฮ้อ เหนื่อย
สรุปอีกที เกมส์นี้ทำให้ผมได้เห็นว่า เราสามารถทำงานได้สนุกเพียงไร ถ้าเรามีเป้าหมายที่ชัดเจน การวางแผนที่ดีและพร้อมที่จะเรียนรู้ปรับปรุงพัฒนางานไปเรื่อยๆ ซึ่งผมหวังอย่างยิ่งว่างานของผมก็จะกลายเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน
สุดท้ายขอบคุณ Bigfish เจ้าของค่ายเกมส์นี้มากที่ทำเกมส์หนุกๆ มาให้ผมได้สนองความอยากและเรียนรู้ครั้งนี้
ใช้เวลาบันทึกราว 1:30 ชั่วโมง เวลาผ่านไปจนเคาร์ดาวเสร็จแล้วอะ
Happy New Year ขอรับทุกท่าน
ความเห็น (2)
สวัสดีปีใหม่ครับ...
ขอให้ผ่านพบแต่ความดีงาม, ตลอดไป
ขอพรุ่งนี้เป็นวันใหม่ดังใจคิด
เปี่ยมพลังแห่งชีวิตดังคิดฝัน
เปี่ยมความรักนานาสารพัน
เปี่ยมความฝัน, การแบ่งปัน, นิรันดร์ไป
เป็นอะไรก็ได้ดังใจคิด
เถอะมิ่งมิตรก้าวย่างสู่ทางใหม่
ฝากแต่เพียงความหวังกำลังใจ
และฝากความเป็นไทยไว้ติดตัว !
