ความจริงแล้ว ในวงการราชการของเราก็มีความพยายามที่จะต้องให้มี เป้าหมาย วิสัยทัศน์ พันธกิจ ของการทำงานมากมาย ... มากมาย
แต่ทว่า บางครั้ง เป้าหมาย วิสัยทัศน์ พันธกิจ ที่รัดตัว ก็ทำให้พวกเรา เรา หดหู่ อย่างบอกไม่ถูก เพราะว่า ... ช่างมีกรอบให้ต้องทำงาน เพื่อ ... บรรลุเป้าฯ เท่านั้นหรือ ???
เมื่อวันที่เราไปศึกษาดูงาน เขาใหญ่ อันเป็นเหตุให้นำเรื่องไปเที่ยวเมืองไทย มาฝากที่นี่ ท่องไปในเมืองไทย : เที่ยวเหวสุวัต ไปกับทีมเก๋าๆ ของกองทันตฯ อันมี พี่เอื้อ ผอ. คุณพวง น้องสุรัตน์ หนูอ้อย และ อ.ฝน (ทีม OD กลุ่ม อ.หล่อจังโว๊ย) ... คุยกันกระหนุงกระหนิงกันไป ตามประสา Hi-soul (เอ๊ย เขียนถูกมั๊ยเนี่ยะ)
คุณพวง เจ้าแห่งคำพูด คำคม ก็บอกว่า ... เขาบอกว่า จุดหมาย ไม่ใช่ ปลายทาง ... หมายความว่าอย่างไรน่ะหรือ
ตะละคนก็ช่างคิดไปต่างๆ นานา แต่พอจะสรุปเป็นความรวมได้ว่า (เป็นจินตนาการ เพ้อฝัน บรรเจิด เตลิดเปิดเปิง แบบใครใคร่พูดก็ว่ามา)
"เป้าฯ เอ้อ เป้าหมาย (เรียกให้เต็มๆ หน่อยนะค๊า) ก็คือ เป้าหมาย (... อือม เข้าใจมั๊ย) จะถึงจุดหมายหรือไม่นั้น สิ่งที่สำคัญกว่า ก็คือ ระหว่างทางที่จะไปถึงเป้าหมาย เราก็เก็บเกี่ยวดอกไม้ริมทางไปด้วย ... ดิฉันก็เสริมว่า อ้าว เราก็ปลูกดอกไม้รายทางไปด้วยก็แล้วกัน ... นั่นคือ ประโยชน์สุขที่เราจะได้ไปรายทางของการทำงาน" ... อิอิ เข้าท่ามั๊ยคะ
สวัสดีปีใหม่ ค่า
(ภาพนี้ อภินันทนาการมาจาก สะสมรูปเคลื่อนไหวที่ชอบ ของ โรงเรียนพ่อแม่ จ้า ... ขอยืมเธอใช้มาหลาย shot แล้วละ)
สวัสดีค่ะ คุณหมอนนท์คนขยันของครูอ้อย...
จาก...พจมาน..ผจญในบางครั้งค่ะ..เอิ๊กๆๆๆ