สวัสดีค่ะน้องหมอ
น้องสบายนับว่ามีพัฒนาการเยอะมากเลยนะคะ เล่านิทานได้แล้ว เก่งมากๆ เลย
หลานพี่ ๒ คน อายุ ๓ ขวบกว่ากับ ๒ ขวบกว่า ก็มีพัฒนาการที่เราคาดไม่ถึงเหมือนกัน
วันหนึ่งตอนไปทานอาหารทั้งครอบครัวด้วยกัน หลานๆ ไปด้วย ตอนนั้นหลานคนโต ๒ ขวบนิดหน่อย หลังร้านอาหารมี airport rail link ที่ยังสร้างไม่เสร็จ เป็นรถไฟฟ้าลอยฟ้า ตอนนั้นมีแต่ตอม่อกับรางที่ยื่นๆ ระหว่างตอม่อ ยังไม่บรรจบทั้งหมด.. ก็ถามหลานว่า "รู้ไหมว่าอะไร" เขาบอกทันทีว่า "รถไฟฟ้า" (พี่ร้อง"โอ้โห"เลย) พี่ถามต่อว่า"แล้วรถไฟไปไหน" เขาตอบทันทีว่า "ไป ฉะ หนาม บิน สุ วัน นา พูม" พี่เลยต้องหอมแ้ก้มพร้อมชมว่าเก่งจังไปหนึ่งที เพราะใช่จริงๆ... ถามพ่อเขาว่าเขาเคยมาร้านอาหารนี้หรือเปล่า..ปรากฎว่าเปล่า..แสดงว่าเขาเรียนรู้จากการเห็นตอม่อแบบนี้ที่อื่น แต่ไม่รู้ว่ารู้ได้อย่างไรว่าไปสุวรรณภูมิ
ช่วงนี้ถ้าดูแลดีๆ เด็กๆ จะมีพัฒนาการสูงมาจริงๆ ค่ะ ^ ^
สวัสดีครับอาจารย์
ขอบคุณมากๆครับ
ครับ..แต่บางครั้งก็เสียดายที่เรามีเวลากับเขาอยนิดนึงครับ ช่วงนนี้
แต่ว่าเพื่อวันข้างหน้าครับ แบบว่าสักระยะคงจะได้สอนเขามากกว่านี้ครับ
ความเห็นอาจารย์มีคุณค่ามากๆนะครับ..
พาน้องสบายไปเล่นกับเพื่อนๆบ้าง
ให้พบปะคนแปลกหน้าบ้างก็ดี
เริ่มสร้างภูมิคุ้มกันทางใจ ทางสังคมเมื่อถึงเวลาอันควร
(ลูกคนเดียวคิดถึงด้านเหล่านี้ไว้บ้างครับไม่เสียหายครับ)
ด้วยความห่วงใย
ลุงเปลี่ยน