ไปแข่งบาส งานเทศกาลอาหารพื้นบ้านเมืองตราด

สวัสดีครับ ตอนนี้ผมเองก็ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียน Blog บ่อยนักเนื่องจากปัญหาเดียวคือมีเวลาว่างน้อยลง ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้เวลาของผมหายไปไหนหมด อาจจะเป็นเพราะช่วงนี้ได้รับมอบหมายให้เข้าประชุมบ่อยมากๆ ทั้งแทนเกษตรจังหวัดและแทนหัวหน้าฝ่าย เมื่อประชุมเสร็จกับมาก็ต้องมาพิมพ์บันทึกเสนอ อาจจะทำให้รู้สึกเบื่อหน้าจอคอมพิวเตอร์ไปบ้าง จากเดิมเคยตั้งใจไว้ว่าอย่างน้อยอาทิตย์ละ 4 บันทึก ตอนนี้ไปๆมาๆเหลืออาทิตย์ละ 2 บันทึกก็หรูแล้ว

เข้าเรื่องดีกว่า เมื่อเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาส ไปแข่งขันบาสเก็ตบอล ประเภทสตรีทบาสคือ 3 คน ที่ท่าน้ำบ้านท่าเรือจ้าง ในงานเทศกาลอาหารพื้นบ้านเมืองตราดครั้งที่ 5 ที่เทศบาลตราดจัดขึ้น ตอนแรกว่าจะไม่เล่นแล้วแต่ทนกับคำขอร้องของพวกเพื่อนๆไม่ได้ มันบอกว่าไปยืนให้ครบๆก็พอ (ดูมันว่า น่าไปแข่งให้ไหมเนี่ย) แต่จนแล้วจนรอดก็ไปแข่งกับมันจนได้ แต่ไปแข่งด้วยความไม่พร้อมเอาเสียเลย เนื่องจากไม่ได้ซ้อมมานาน ไอ้เรื่องชูตไม่แม่นไม่ว่าแต่เรื่องหมดแรงนี่ละสิ เล่นเอาพวกลุงๆแทบเป็นลมกัน ที่เรียกว่าพวกลุงๆเพราะว่าในการแข่งขันดังกล่าวทีมของผมอายุเฉลี่ยยสูงเป็นอันดับ 2 คืออายุเฉลี่ย 27 ปี เป็นรองทีมรุ่นพี่ทีมเดียวที่แกอายุเฉลี่ยน 33 ปี และแล้วความแกก็ทำพิษไป 1 เกมคือแพ้ทีมเด็กในรอบแรก นัดที่ 3 เนื่องจากนักกีฬาแต่ละคนหน้าซีดเป็นไก่ต้ม วิ่งไล่เด็กๆไม่ทัน เลยเข้ารอบเป็นที่ 2 ของสายไป

วันต่อมาเป็นการแข่งขันในรอบ 8 ทีมสุดท้าย มานัดนี้ยังชนะอยู่เนื่องจากแรงยังมีแต่มาแพ้เอารอบรองชนะเลิศที่มาเจอทีมรุ่นพี่ เล่นกันอย่าสูสีแต่มาแพ้เอาลูกสุดท้าย ทำให้ปีนี้ทีมของผมได้ที่ 3 ร่วม พอแพ้ออกมาเพื่อนผมยังมีหน้ามาพูดอีกว่าแพ้เพราะว่าจะรีบไปดูบอลวันแดงเดือด เรียกเสียงฮาจากเพื่อนๆ น้องๆและพี่ๆได้ไม่น้อย

บาสเก็ตบอลเป็นกีฬาที่ผมเล่นมานานตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แม้จะเล่นไม่เก่งนักแต่ก็ชอบเล่น เพราะกีฬานี้ทำให้ผมมีเพื่อนมากมาย มีร่างกายที่แข็งแรง สังเกตจากแต่ก่อนผมไม่ค่อยเคยป่วย แต่มาตอนนี้หลังจากไม่ได้เล่นมานานผมค่อนข้างป่วยง่ายและเหนื่อยง่ายมาก  กีฬาประเภทนี้เป็นกีฬาที่ใช้แรงปะทะสูง และค่อนข้างบาดเจ็บได้ง่าย พักหลังที่ผมไม่ได้เล่นเนื่องจากงานมากประเด็นหนึ่ง อีกประเด็นหนึ่งคือสภาพร่างกายที่เริ่มเล่นกีฬาชนิดนี้ไม่ไหวแล้ว เลยหันไปขี่จักรยานแทน

ที่ตราดแล้ว กีฬาชนิดนี้มีคนเล่นไม่มากนัก น่าจะมีที่เล่นแห่งเดียวคือโรงเรียนเก่าของผม ที่จะมีคนมาเล่นตอนเย็นๆ สักทีมสองทีม พวกเด็กๆก็มีเล่นบ้าง เพราะว่าพวกรุ่นพี่ๆหรือรุ่นผมก็เริ่มเลิกเล่นกันไปมากแล้วเพราะสภาพร่างกายไม่ไหว แถมยังไม่ค่อยมีการแข่งขันให้ทดสอบฝีมือ แต่โชคยังดีที่ท่านรองนายกเทศมนตรีเทศบาลเมืองตราดเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลเก่า จึงสนับสนุนให้มีการแข่งขันบ้าง ต้องขอขอบคุณท่านรองนายกเทศมนตรีมา ณ โอกาสนี้ด้วย

[คณะนิติศาสตร์ ม.นเรศวร]

• สวัดดีค่ะแวะมาทักทาย
• อยากเห็นรูปตอนแข่งกีฬาน่ะค่ะ

 

[อัยการชาวเกาะ]

สวัสดีครับคุณสุดทางบูรพา

ผมก็เล่นบาสสมัยเป็นนักเรียนครับ แต่ที่เล่นก็ไม่เชิงจะชอบ แต่โรงเรียนที่เรียนเป็นโรงเรียนสตรี มีผู้ชายทำยาน้อย เขาก็เลยเรียกไปซ้อมแทบทุกคน ยิ่งตอนนั้นหน้าตาผมเหมือนดาราญี่ปุ่น เอิ้กๆ เวลาได้ลูกโทษสาวๆหลายโรงเรียนจะกรี๊ด แล้วผมก็จะเขิน ชู้ตไม่ลง ฮา.....

[หนุ่ม ร้อยเกาะ]

กีฬา ๆ เป็นยา วิเศษ แก้กองกิเลศ ทำคนให้เป็นคน......

[สุดทางบูรพา]

• สวัสดีครับ คุณนารีจุติ
• ผมชอบชื่อคุณจัง
• ผมไม่ได้ถ่ายไว้เลยครับ ไปแต่ตัวเคยมีประสบการณ์ว่าเอาของมีค่าไปแล้วหายครับ
• เงินก็เอาไปนิดหน่อยใส่กระเป็แล้วรัดยางเหมือนเด็กๆน่ะครับ
• ขอบคุณครับ

สวัสดีครับท่านอัยการ

ตอนเด็กผมสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง เลยต้องออกกำลังกายครับ เล่นกีฬาทุกประเภท แต่ไม่เก่งนัก แต่ก่อนก็มีแนวคิดนี้แหละครับว่าเล่นให้สาวกรี๊ดแต่ไปไม่ค่อยจะถึงฝันเพราะว่าเล่นไม่เก่ง

ขอบคุณครับ

• สวัสดีพี่หนุ่มร้อยเกาะ
• เพลงนี้เข้าท่าดีครับ แต่ก่อนวิทยุตอนเช้าชอบเปิด
• ขอบคุณครับ