บันทึกนกแอ่นกินรัง หน้าที่ 23
บันทึกนกแอ่นกินรังหน้าที่ 23
บันทึกหน้านี้ เป็นตอนที่ 3 ของบันทึกหน้าที่ 22 นะ
อ้าว อ้าว ครูเล็ก เริ่มมีเล่ห์เหลี่ยม โกงหรือเปล่าเนี่ย
ด้วยความสัตย์ อิฉันทำตามไอ้ตัวสีแดง มีเขา มีหางแหลมทีเดียวเจ้าค่ะ
แม้ว่าจะมีเจ้าตัวหน้าซีดเซียว ปีกสีขาวบอบบาง ทำตัวเป็นนางฟ้าหุ่นนางเอก กระซิบว่า อย่าทำ อิฉันก็ไม่ฟังเจ้าค่ะ
สามปี= 23 หน้า มันจะพัฒนาช้าไปสักหน่อยนะเจ้าคะ..ยกประโยชน์ให้จำเลยได้ไหมเจ้าคะ...และแล้วศาลเตี้ย ผู้ยุติธรรมปานกลางก็ปล่อยให้อิฉันรอดมาได้
กลับมาว่าด้วยเรื่อง ใครจะไปโอลิมปิก 2008 เร็วกว่ากันของเจ้าลูกนกอีแอ่นกันดีกว่า ลืมคดีเก่า ๆ ที่ครูเล็กทำไว้เสียเถอะ
ลืมไปหรือยังว่าเราเปรียบมวยกันอย่างไร เราสตาร์ทตรงเส้นแดงที่พ่อแม่นกสร้างรัง วางไข่ แล้วก็เลี้ยงลูก จนมันบินออกไปได้
ถ้ากรรมการดูไม่ทัน ก็จับเวลาการบินของลูกนกละกัน ดูชิว่า ใครจะไปโอลิมปิก 2008 ได้เร็วกว่ากัน
เราเลือกนกที่มีขนาดพอๆ กัน คือนกกระจอก ในบันทึกหน้าเก่า เมื่อเกือบสามเดือนที่แล้ว เพราะเรารู้ว่า ทุกคนรู้จักนายกระจอก แม้บางคนจะไม่เฉลียวใจว่า นายกระจอกที่วนเวียนอยู่รอบจานข้าวคุณนั้น อาจมีถึงสามพันธุ์ แหลมหน้ากันเข้ามาป้วนเปี้ยน..อ้าว แล้วจะชี้ตัวผู้กระทำผิดได้ไงเนี่ย
คราวนี้เราก็เอานกที่ทุกตนรู้จักกันดี มาเปรียบให้อีก
มันขนข้าวขนของเข้ามาอยู่ในบ้านเราได้ทุกเมื่อ ไม่ใช้อะไรมาก
แค่ก้านกิ่งไม้แห้งสองสามหย่อม สานรังอย่างรีบร้อนแบบจานแบน เอาที่ระเบียงก็ได้ ใกล้แอร์ก็ได้ ในกระถางต้นไม้บนดาดฟ้าที่มีคนมารดน้ำเป็นระยะก็ได้ ถือว่าอาบน้ำไปในตัว ..มันทนจริง ๆ
แล้วรีบวางไข่ 2-3 ใบ รีบกก ทำหัวผงกให้กันเป็นระยะ กับเสียงในลำคอ เกี้ยวกันนะนั่น
นึกออกหรือยังเอ่ย ว่านกอาไรเอ่ย?
ถ้านึกออกแล้ว..... มีใคร ส่งเสียงมาหน่อยได้ไหม... แฟน แฟน
น่าน.. ทำตัวแบบนักร้องดัง บนเวทีคอนเสิร์ท กะ เวทีที่คนขึ้นไปพูดต้องมีพวงมาลัยดาวเรืองคล้องคอ เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแบบ...(ดอกดาวเรืองขาดตลาด ใช้ดอกทานตะวันดอกเดียวก็เก๋ดีนะ ดอกบัวตองก็ได้เจ้า...ไอเดียสร้างสรร แบบฉุกเฉิน)พวกเขามีเงินมากมายกว่าชาวเรา แต่พวกเขาไม่ต้องการอะไรนอกจาก "เสียง" อืม...สมถะดีแท้
ชาวเราอย่ายอมแลกเสียงด้วยเงินและนโยบายตื้นๆ
ชาติ ต้องอยู่ยืนยง
15,16, 23 ธ.ค.นี้ ไม่สำคัญว่าคนจะไปใช้สิทธิถึง 100 % หรือไม่สำคัญที่ "นาย-ก-+คนที่ได้รับเลือกเข้ามา" จะทำเพื่อประเทศชาติ หรือเพื่อตัวเอง กะ พวกพ้อง+เครือญาติหรือไม่ ตะหาก
ใช้สิทธิของคุณ แล้วกลับมาใช้เสียงกรี๊ดดด...ให้ครูเล็กกันหน่อยน้า น้า...
เจอกันก่อนปีหน้า หรือปีหน้าหย่อน ๆ จ้า
ครูเล็ก
เก็บหยาดน้ำฟ้ามาร้อยไว้ ส่งให้คนไกล แทนความคิดถึง
"เปลลูกปัด-หยาดน้ำฟ้า" บรรจงดัก เอ้ย ร้อย โดย "8ขา"
ภาพโดยอาร์ท-ธนากร
หนองหล่ม-เชียงราย 9 ธ.ค.50
ความเห็น (8)
อะ...กำลังจะคุยถึงเจ้าพิราบ(ไม่รู้ถูกอะปล่าว)ไหง...มาชวนและเชียร์ไปใช้สิทธิซะงั้น .......จะรอเรื่องถึงปีหน้าหย่อนๆไหวมั๊ยเนี่ย
- มาลุ้นบันทึกนี้ว่าคลอดได้ไหม..
- ลงภาพเดียวเล่นเอาเหนื่อยเลย
- ๒ ปีกว่ากับ ๒๓ กว่าบันทึกก็ดีแล้วล่ะถือว่ามีความต่อเนื่องประมาณ เดือนละ ๑ บันทึก
อะ beeman อย่า count แบบโจ่งแจ้งอย่างนั้นซิ โห สถิติยิ่งดีอยู่ด้วย
ใส่รูปได้นี่ ก็เพราะ beeman สอนทางโทรศัพท์ ตอนนี้ลืมอีกแร๊ววว แป่ว
สวัสดีครับครูเล็ก
กำลังหาข้อมูลจะไปเขียนบทความเรื่องรังนก แล้วมาเจอเว็บนี้เข้า ได้ประโยชน์มากเลยครับ
ผมยังอ่านไม่ครบนะครับ แต่ว่าอ่านๆ ไป เห็นเจอเรื่องที่ถกเถียงกันเรื่ององค์ประกอบของรังนกเลือด ว่าต่างจากรังนกสีขาวหรือเปล่า? มีใครเคยทำการศึกษาหรือยัง?
พอดีผมเพิ่งไปเจอ study อันนึง ชื่อ
Characterization of the edible bird’s nest the “Caviar of the East”
โดย Massimo, 2005
เห็นเค้ามีการวิเคราะห์เปรียบเทียบโภชนาการของรังนกสีแดงกับสีขาวน่ะครับ ไม่แน่อาจจะมีคำตอบที่ต้องการอยู่ในผลการศึกษานี้ก็ได้
ไม่ทราบครูเล็กได้เคยอ่านหรือยังครับ
(ผมงงกับการใส่ลิงก์ให้มันคลิกได้ สุดท้ายเลยไม่ได้ใส่ แต่คาดว่าถ้าแค่ก็อปชื่อเปเปอร์ไปเสริชใน google ก็น่าจะเจอครับ)
ขอบคุณคุณแทนไท และอีกหลาย ๆ คนที่เข้ามาเยี่ยมชม
ขอบคุณที่แบ่งบันค่ะ
ครูเล็ก
แวะเข้ามาชื่นชมเรื่อยๆครับ...ติดตามอย่างเหนียวแน่น รอคอยด้วยความคิดถึง
จำคุณได้เลยค่า
หายไปนานมาก พอกับครูเล็กเลย
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม แล้วฝากอะไรให้กันเป็นระยะ โอ้ย แค่นี้ก็เป็นกำลังใจโขแล้ว (โข มากเลย แต่ก็ยังเขียน เดือนละหน้า ต่อไปสงสัยปีละหน้า)
ปลายเดือนกพ.นี้ จะไปคุยเรื่องนกแอ่นกินรังให้บ้านรังนกดอทคอม ที่KU-hall กทม. บอกกันทุกเรื่อง..ที่เราทำวิจัยมา
ทำไมต้องมาเป็นวิทยากร...? ก็เป็นการดี ที่มีคนอยากรู้ จัดเวทีให้ แล้วรวมพลคนอยากรู้มารวมกัน แล้วให้เรามาเล่าเกี่ยวกับนก จากการวิจัยจริงจริง ถ้านักวิชาการไม่พูดไม่บอก ก็อย่าหวังอะไรจากใครอีก
ครั้งแรกที่ติดต่อกันมา ในใจเราคิดว่า ขอแค่ค่าเดินทางเท่านั้น ไม่เคยเอ่ยเรื่องค่าตอบแทน แต่คนจัดก็ให้ค่าความรู้มาด้วย
ก็ดีน่ะซี่คะ เพราะว่าเรานำค่าความรู้บางส่วนไปทำอย่างอื่นอีก เป็นต้นว่า
สมทบซื้ออุปกรณ์ (กล้องส่องทางไกล) ให้ชมรมคนดูนกม.นเรศวรด้วย (สมทบกับงบฯ ที่นิสิตคนดูนกรุ่นก่อน หามาด้วยน้ำพักน้ำแรง) อย่างเนีย ทำให้งานของเราก้าวหน้าไปอีกหน่อย
ประการที่สอง คือเราต้องการหาเครือข่ายเจ้าของบ้านรังนกที่เห็นความสำคัญของการพัฒนาวิชาการเกี่ยวกับนกนี้ให้กว้างขึ้น
แล้วถ้าสามารถหาคนเอื้อเฟื้อช่วยเหลือนักวิจัยได้ เช่น อนุเคราะห์บ้านรังนกให้ทำวิจัยได้ (โดยที่นักวิจัยไม่แอบเก็บรังนกหรอกน่า+นักวิจัยไม่ทำให้นกคุณหนีหาย เพราะเราก็เป็นนักดูนกและก็รักนกเป็นชีวิตที่สอง +ไม่เอาความลับเรื่องลักษณะบ้านคุณไปขายให้ใคร...เราก็มีจรรยาบรรณนะ)
เราต้องการทำวิจัย ส่วนคุณเจ้าของบ้าน ที่ต้องการพัฒนาเทคโนโลยี ดังเช่น รังเทียม.. เพื่อขยายจำนวนลูกนก หรือทำให้นกมีอัตราการรอดสูงสุด ...อย่างนี้ เราอาสาตรวจสอบคุณภาพเทคโนโลยีของคุณ ...อย่างมีหลักวิชาการแท้ๆ
เราได้ผลงานวิจัย ส่วนคุณได้ความจริง อย่างนี้.แฟร์หรือไม่คะ
เราต้องออกมาหาเอกชน ก็เพราะเอกชนเป็นเจ้าของบ้านรังนก และถ้าเจอเอกชนมีจิตใจโอบอ้อมอารีย์ ให้ความร่วมมือกับนักวิจัยได้ ก็จะเป็นการดี ที่จะมีกลุ่มคนหนึ่ง ที่มีองค์ความรู้อย่างนี้ เป็นของตนเอง แล้วก็เผยแพร่ความรู้นี้ต่อไป
..สำหรับเราแล้ว ตอนเรียนมาก็จ่ายเงินค่าวิจัยไปมาก เรายังเขียนในฟรีกับสาธารณะชน ทาง blog นี้เป๋นต้น
หรือถ้าจะทำธุรกิจ ก็คงจะเป็นธุกิจคู่คุณธรรม(ว่าเข้านั่น)มันได้ความสุขมากกว่ากันเยอะ ...แต่โดยแท้จริงแล้วคงไม่มีวาสนาเป็นนักธุรกิจกับเขาหรอก นักวิจัยชาตินี้ก็ทำไม่ทันแล้ว...
เราต้องรีบทำวิจัย เพราะว่าอายุใกล้ฝั่งกันเข้าไปทุกทีแล้วอะ
คุณเจ้าของบ้านรังนก ไม่รีบฉวยโอกาสนี้หรือเนี่ย
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เจอกันในงานนั้น คุณๆ ที่สามารถให้ความอนุเคราะห์ได้ เพียงกริ้งกร้างมา หรือ `mail` มาก็ได้ทุกเมื่อเลยจ้า