ในการเรียนรู้ การได้มีเวที ตลาด หรือลานกว้าง สำหรับการได้พบปะกับสถานการณ์ใหม่ ๆ เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
แต่บางครั้ง สิ่งที่เราขาดมากกว่า กลับเป็น ลานเวลา
เวลาสำหรับการย่อย การตริตรึก การมองกลับภายในตน เห็นตัวเองในมุมมองใหม่ อย่างตรงไปตรงมา
ลานเวลา ไม่ได้ต้องการสถานที่ แต่ต้องการสติ และช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย
สวัสดีค่ะ อ.วิบุล
" ลานเวลา " ไม่ได้ต้องการสถานที่ แต่ต้องการสติ และช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย..ชอบจริงๆค่ะและเห็นด้วยอย่างเต็มที่ว่าเราขาด " ลานเวลา "..เบิร์ดเคยรู้สึกโหวงเหวงและเคว้งคว้างพอสมควรท่ามกลางคลื่นของความวุ่นวายที่ถาโถมเข้ามา ..จนทราบว่าการเจริญสติปัฎฐาน 4 ในทุุกขณะเป็นการชดเชยความขาดในใจได้ แต่ต้องอาศััยความเพียรอย่างสม่ำเสมอ .. ( ที่ยังทำไม่ได้ตลอดรอดฝั่งก็เพราะขาดความเพียรอย่างสม่ำเสมอนี่แหละค่ะ ^ ^ )
ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับบันทึกที่ทำให้เบิร์ดพบลานเวลาของตัวเองเมื่ออ่านจบ..ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณ เบิร์ด
สวัสดีครับ อาจารย์
ผมพลาดบันทึกดีๆของอาจารย์ได้ยังไง ช่วงนี้ผมไม่ค่อยเครียดแต่ก็ใช้ลานเวลาบ้างเหมือนกัน เช่น กรณีวันเกิดไหว้พระสวดมนต์แล้วก็นั่งทบทวนตัวเอง ครบรอบแต่งงานก็ชวนภรรยาทบทวนตัวเราเอง ชีวิตสมรสของเรา หรือบางครั้งมีปัญหาที่ทำงานก่อนนอนก็ทบทวนบทบาทตัวเองแต่กรณีนี้น้อยแล้วครับ
ขอบคุณที่มากระตุกต่อมคิดครับ
สวัสดีครับ ท่าน อัยการชาวเกาะ