เย็นวันหนึ่งดิฉันได้เห็นความแปลกในตัวลูกชายดิฉันอายุประมาณ 9 ขวบ คือการนอนอ่านหนังสือพิมพ์ไทยรัฐฉบับวันที่ 1 ธ.ค.50 ลักษณะการอ่าน อ่านได้นาน ท่าทางสนใจมากกว่าปกติ ซึ่งปกติจะไม่ชอบอ่านหนังสือ อ่านอะไรไม่ค่อยนาน ธรรมดาชอบแต่คิดเลข ครูบอกว่าสมาธิค่อนข้างสั้น ดิฉันได้แอบย่องไปดู ขณะนั้นลูกชายดูเหมือนจะมีสมาธิดีไมสนใจใครที่เดินผ่าน
ดิฉันก็เกิดความอยากรู้อยากเห็นว่าลูกชายอ่านอะไร เลยถามว่า" น้องโอ๊ต อ่านอะไร" ลูกชายตอบว่า"อ่านเรื่องรองเท้าคู่ใหม่ ที่ช่างรองเท้าชื่อศรไกร แน่นสีนิล หรือช่างไก่ เป็นคนตัดให้เพื่อถวายในหลวง" ก็เลยให้ลูกชายเล่าต่อว่าเรื่องมันเป็นมาอย่างไรไหนลองเล่าให้แม่ฟังหน่อย!
จริงๆแล้วอยากให้ลูกชายรู้จักการอ่านหนังสือและสรุปใจความ ลูกชายก็เล่าว่า "ช่างไก่เป็นช่างรองเท้าเคยซ่อมรองเท้าให้ในหลวงเมื่อหลายปี ตอนนี้ได้ตัดรองเท้าถวายในหลวง เป็นรองเท้าที่ไม่มีส้น นุ่ม เบา และใส่สบายเวลาเดิน โดยใช้หนังแพะ..................."
ประเด็นจากการเรียนรู้ในครั้งนี้จะเห็นได้ว่าการเรียนรู้ของเด็ก เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติโดยความศรัธทาและความเชื่อที่ว่า"รักในหลวง" ทำให้เด็กสนใจที่จะเรียนรู้โดยตนเอง โดยไม่ต้องมีใครบอก เหมือนกับคนไทยทั้งประเทศที่เราได้เห็นพลังที่ยิ่งใหญ่ในความรักและศรัทธาในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
สุดท้ายคงเป็นโจทย์สำหรับดิฉันว่า ทำอย่างไรจะทำให้ลูกชอบอ่านหนังสือ เหมือนอ่านเรื่องรองเท้าในหลวง ใครมีประสบการณ์แนะนำด้วยนะค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอบคุณอาจารย์หนึ่งที่เข้ามาเยี่ยม และเป็นผู้ซึ่งกระตุ้นให้ดิฉันได้เขียนบล็อก ซึ่งเมื่อได้ใช้แล้วรู้สึกเลยว่าอาจารย์ได้มอบสิ่งที่ดีให้เราในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนที่มีหลายๆมุมมองในสังคม
ขอบคุณค่ะ
วันนี้เป็นวันที่ชาวไทยทุกคนมีความสุข วันนี้ดิฉันได้เกาะติดดูข่าวทั้งวัน ทั้งคืนเพื่อดูในหลวง
มีความสุขจริงๆที่ได้ฟังท่านให้โอวาทแก่ปวงชนชาวไทย
และได้เห็นช่างทำรองเท้าที่ดิฉันเคยเขียนลงBlog คนนี้อีกครั้งที่ออกทีวีให้สัมภาษณ์น่าปลื้มแทนจริงๆค่ะ