"...ความรัก...คุณรู้จักมันดีแค่ไหน ? ..."

"...ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องใส่ความหมายให้มัน ...แล้วมันจะเป็นความรักที่สวยงามที่สุดในโลก..".

'ความรัก' คุณรู้จักคำ-คำนี้หรือเปล่า ?

ซึ่งที่จริงแล้วไม่ได้คิดที่จะหยิบเอาเรื่องนี้มาเขียนเลย แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ไม่รู้ว่าปีศาจตนใดเข้าฝันให้มาเขียน นั่นสิ ข้าพเจ้าเองไม่แน่ใจนักว่าจะรู้จักมันอย่างแท้จริง

ความรักโดยตัวของมันเองแล้วไม่ใช่อะไร มันไม่มีความหมายในตัวของมันเองด้วยซ้ำไป แล้วอะไรที่ทำให้มันยังคงธำรงอยูได้ในโลกแห่งความจริง ความฝัน หรือแม้แต่จินตนาการ

ตั้งแต่เล็กเราแสวงหาความรักกันมาตลอด ทั้งจากพ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง และคนอื่นๆรอบข้าง แต่ไม่ทุกคนหรอกที่จะได้รับการต้อนรับจากความรักที่แท้จริง บางคนไม่เคยเห็นแม้แต่หน้าพ่อตัวเองด้วยซ้ำไป ความรักในความหมานของเขา มันจะต่างอะไรไปจากความว้าเหว่ อ้างว้าง

มีบทความที่เคยกล่าวว่าเด็กที่ขาดความอบอุ่น คือเด็กที่ไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่อย่างเพียงพอ มันดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่

ความรักเกิดจากอารมณ์ความรู้สึกจากภายในจิตใจ ถึงแม้จะไม่มีใครมาคอยกระตุ้น แต่ถ้าหากมันเป็นความรักที่บริสุทธิ์ ในที่สุดมันก็จะเผยตัวออกมาเองโดยธรรมชาติ ในเมื่อความรักโดยแท้แล้ว มันปราศจากความหมายในตัวเอง

ความรักมันจึงเป็นเรื่องเฉพาะบุคคล มันมีเหตุผลอยู่ในตัวของคนๆนั้นเป็นการเฉพาะ เราจะสังเกตได้จากความหมายของแต่ละคนที่เผยมันออกมา ไม่ว่าความรักคือการให้ ความรักคือความเข้าใจ ความรักคือความผูกพันธ์ หรืออะไรก็ตามที่ออกมาในเชิงตีความ นั่นเป็นความรักส่วนบุคคลทั้งสิ้น เหตุผลของความรักเกิดขึ้นมาเฉพาะช่วงเวลาหนึ่งๆและมันสามารถแปรผันไปได้เรื่อยๆเมื่อเรามีประสบการณ์ชีวิตเพิ่มขึ้น (ยกเว้นคนที่ไม่รู้จักโต) เพราะฉะนั้น ปล่อยให้มันเป็นไปเองนั่นแหละดีแล้ว

ความรักโดยแท้จริงนั้นก็คือความรัก ไม่ว่าจะตีความอย่างไรมันก็คือความรัก ไม่เป็นอื่นไปได้ แต่สิ่งที่ทำให้มันปนเปื้อนก็คืออารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด กิเลสของมนุษย์ อุปาทาน สิ่งแวดล้อม สภาวะแวดล้อม สถานการณ์ ณ เวลานั้น ที่ประกอบให้มันต้องมีความหมายขึ้นมา

ขอถาม...ในเวลาที่คุณทำอะไรเพลินๆ คุณคิดว่าความรักคืออะไร อ้ะ สมมติว่ากำลังทำอาหาร...ถ้าคำตอบไม่ออกมาในเชิงที่เกี่ยวกับอาหาร มันก็วนๆเวียนๆอยู่เกี่ยวกับเรื่องอาหาร...แล้วถ้าหากมีใครถามว่าความรักคืออะไรในเวลาที่คุณกำลังเดินทางล่ะ เดาออกใช่ไหมว่ามันจะหมายความว่าอะไร

ฉะนั้น ความรัก หากทำมันให้ออกมาในเชิงวิชาการมันก็จะกร่อยสนิท และถ้าหากทำมันออกมาในเชิงอารมณ์มันก็กลายเป็นความสับสนอยู่ในใจ แล้วจะทำอย่างไรถึงจะให้ความรักยังคงเป็นความรักอยู่ได้ด้วยตัวของมันเองตลอดกาล ???

ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องใส่ความหมายให้มัน ไม่ต้องรู้สึกนึกคิดกับมัน แล้วมันจะเป็นความรักที่สวยงามที่สุดในโลก

______________________________________

[naree suwan]

• กำลังมีความรักค่ะ
• แถมมีมากมายเหลือเฟือแจกจ่ายได้ไม่อั้น
• อิอิ..ไม่ใช่รักเพื่อเลือกนะคะ..น้องณัฐ
• ความรักของพี่ตอนนี้ยิ่งใหญ่กว่าแผ่นฟ้ามหาสมุทร
• ไม่เว่อร์คะ...ตอนนี้นอกจากรักตัวเองและครอบครัวแล้ว..เริ่มหัดรักเพื่อนมนุษย์แล้ว
• ...ก็เมื่อก่อนรักแต่สิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์ เช่นจิ้งจก ตุ๊กแก งู ตะขาบ...ช่วงนี้ไม่ค่อยเจอกันเลย
• อิอิ..สัตว์เลี้ยงบ้านพี่ไง..และรักธรรมชาติ สายลมแสงแดด..อ้าวชักจะเริ่มจะเป็นนางงามไปทุกที
• ตอนนี้ก็แอบรักใครต่อใครใน  G2K ไปก่อนแล้วค่อยขยายวง
• แต่ยังไม่รักนักการเมือง..ทำใจไม่ได้ค่ะ...ฮ่าๆ

[ณัฏฐ์ อนุเซน สกุลรินไซ]

ท่านพี่ naree suวรรณ สบายดี

ม่ะ...แหม มันก็แหง๋ละครับ เล่นตะลอนทัวร์ท่องเที่ยวไปได้ไม่เว้นแต่ละที่เลย คงได้ปลดปล่อย(ความชรา)ออกไปเยอะเลยเทียวนั่น แล้วจะไม่ให้มีความรักมันก็กระไรอยู่นะขอรับ เสียอย่างเดียว--ไม่ชวนน้องนุ่งไปเที่ยวบ้าง อย่างนี้ต้องอวยพรให้กินข้าวลิงต่างประเทศให้เข็ด

อ้อ แล้วก็ความรักที่มีเยอะนั่นน่ะ ไม่ต้องเอามาฝากผมนะขอรับ ไม่ได้หยิ่งนะแต่ว่า มีเยอะแล้ว เยอะจนเรอออกมาเป็นความรักเลยนั่นแหละ หุหุ

โห..อีกนิดก็จะได้เป็นนางงามอยู่แล้วนะท่านพี่ ขาดก็แต่..."พี่รักเด็กค่ะ รักมานานแล้ว นานจนจำไม่ได้" อิอิ

ว่าแต่ว่า--อยากได้ความรักแบบเซนบ้างมั้ยขอรับท่านพี่ ผมมีเยอะเลยนะ ไม่รู้จะเอาไปให้ใคร(เป็นหนูทดลอง)ดี และสำหรับนักการเมืองนะสมควรอย่างยิ่งที่จะได้รับมัน อย่างหนักเลยเทียวนั่นแหละขอรับ

ผมรักนักการเมืองขอรับ รักจนแทบอยากจะกลืนกินเลือดเนื้อ หัวใจ ให้หายอยาก เอาใส่หม้อเคี่ยวสักสาม3วันแล้วเอาเททิ้งทะเลให้ฉลามมันกินกันให้เปรมปรีย์ เหอะ เหอะ