แรงบันดาลใจ


แรงใจในวันมึน

  เคยไหมที่เรามีอาการมึนเบลอกับสิ่งรอบๆ ตัว โดยเฉพาะในช่วงที่อะไรมันหมุนไปไวขนาดนี้ (ที่จริงอาจจะมึนจากอาการนอนน้อยก็เป็นได้เพราะผม นอนน้อยเมื่อคืน)  แต่สิ่งที่สำคัญมันทำให้เราเฉื่อย  ทั้งๆ ที่เรามีภาระอีกเพียบ พรุ่งนี้สอนอีก 4 ชั่วโมง จิ๊บๆ   แต่วันนี้ต้องเตรียมให้ดี 1 วิชาเป็นวิชาใหม่ที่ผมสนใจมาเลือกสอน  อีกวิชาเป็นวิชาที่ผมสอนมาแล้วหลายหน  ตอนนี้ต้องเตรียมสอนวิชาที่ผมไม่ถนัดก่อน 

ในภาวะการณ์ที่ผมมึนในอารมณ์ ไม่มีความรู้สึกอยากทำงานเช่นนี้ สิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือ
1.พักสักครู่

2.คิดถึงหน้าที่ต่อเด็กเค้าเสียเงินมาเรียนนะ ไม่ใช่มานั่งเฉย

3. คิดถึงค่าจ้าง เราทำงานคุ้มเงินหรือยัง

4. คิดถึงอาจารย์ หรือแรงบันดาลใจในการทำงาน

หนึ่งในคนที่ผมระลึกถึงอยู่เสมอเป็นท่านอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งท่านได้กรุณามาเป็นอาจารย์พิเศษใหคณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวรด้วย คือ รองศาสตราจารย์ ดร. พันธุ์ทิพย์ กาญจนจิตรา สายสุนทร  ที่จริงแล้วผมไม่ได้เป็นลูกศิษย์ท่านโดยตรงเพราะผมไม่ได้จบธรรมศาสตร์  แต่ผมรู้จักท่านผ่านงานของท่าน ซึ่งท่านกรุณามาเล่าประสบการณ์การทำวิจัยให้เหล่าคณาจารย์คณะนิติศาสตร์ทราบผ่านกิจกรรมการจัดการความรู้ที่คณะนิติศาสตร์จัดอยู่เป็นประจำให้กับบุคคลากร    ส่งที่ผมประทับใจท่านมากคือ

1.ท่านเป็นอาจารย์ผู้ใหญ่ที่เป็นคนง่ายๆไม่มีพิธีรีตรองมาก

2. ท่านเป็นคนพูดตรงๆ ไม่อ่อมคร้อม

3.ท่านเป็นคนมีระบบความคิดที่สมบูรณ์แบบ

4. ข้อนี้เป็นข้อที่ผมประทับใจท่านมากที่สุด คือท่านทำงานเพื่อคนอื่นๆ ในสังคม  ท่านเป็นนักวิชาการที่แท้จริง  และให้โอกาสคนทุกๆ คนส่งเสริมให้คนอื่นๆไปดี และมองคนในแง่ดี

5. ท่านเป็นคนขยันผลิตงานวิชาการอย่างต่อเนื่อง และมีบทความเกร็ดความรู้ใหม่ๆมาให้สังคมอยู่เสมอ

6. ท่านดูแลนิสิตของท่านอย่างดีสังเกตได้จากการตอบกระทู้ใน website ของท่าน ท่านไม่ลังเลเลย และไม่เคยคิดว่าจะเสียเวลาที่จะมาตอบปัญหาต่างๆ ของนิสิตเพื่อแก้ความเข้าใจให้ถูก

มองดูท่านแล้ว ผมไม่ต้องพูดก็รู้ว่าท่านเป็นต้นแบบเป็นแบบฉบับของนักกฎหมาย/ อาจารย์สอนกฎหมายอีกหลายคนในเมืองไทย

ตอนนี้ผมหายมึนแล้ว  อย่างน้อยผมก็รู้เว่าสิ่งที่ผมทำตอนนี้มันยังไม่ได้เสี้ยวหนึ่งของท่านเลย

หน้าที่ที่มีอยู่ตรงหน้ามันรอคอยผมไปทำมันให้ดีอยู่

ขอคาราวะอาจารย์ผู้เป็นแบบฉบับของการอุทิศตนใช้ผลงานวิชาการเพื่อรับใช้สังคม

ผมจะอาศัยความมานะที่มีอยู่ในตัว  แนวคิด และตวามเพียรมาทำงานให้เต็มที่อย่างเช่นท่านอาจารย์บ้าง

ขอเป็นแรงใจให้กับท่านอาจารย์และกลุ่มทำงานคนไร้สัญชาติของอาจารย์ทำงานต่อไปให้สำเร็จครับ

หมายเลขบันทึก: 149370เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2007 17:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
สิ่งนี้เองที่ทุกคนเรียกว่า  "พ่อพิมพ์"  และ "แม่พิมพ์" ของชาติ  หากพ่อพิมพ์ และแม่พิมพ์ดี  ลูกพิมพ์เองก็จะดีตามด้วย  เหมือนที่อาจารย์จตุภูมิ  เป็นพ่อพิมพ์ที่ดีของนิสิต  และก่อนจะเป็นพ่อพิมพ์ที่ดี  ก็ย่อมมีพ่อพิมพ์และแม่พิมพ์ที่ดีเช่นกัน
  • เรามองหาแรงบันดาลใจให้ตอนที่เราเหนื่อยล้ามันก็ดีเหมือนกันนะ เพราะว่าอย่างน้อยเราก็ไม่ได้รู้สึกแย่ในทุกเรื่องที่เราเจอ
  • เวลาที่คนเราท้อแท้หมดหวัง การได้คิดถึงใครที่ทำเรารู้ว่าเราไม่เดียวดาย สิ่งดีๆที่เคยทำให้เรา มีวันนี้ได้ มันก็ช่วยต่อกำลังใจให้มากมายแล้วแค่รู้ว่าทำเพื่อใคร....
  • แรงบันดาลใจของแก่น คงจะเป็นแม่กับป้าละมั้ง ที่ทำให้อยากทำงาน อยากมีอนาคตที่ดีๆ
  • และคิดเสมอๆ ว่าท้อไม่ได้ ต้อง"สู้ต่อไปทาเคชิ"

ชอบบทความนี้จัง    กำลังรู้สึกแย่ ๆ และล้า ๆ เรื้อรังมานาน ขอบคุณที่เพิ่มพลังทางใจให้ผู้อ่าน  มีกำลังใจต่อสู้มากขึ้นแล้วคะ   ก็เป็นศิษย์ มน. คนหนึ่งนี่นา 

อืม อ่านแล้วรู้สึกดี เป็นแรงบันดาลใจให้กลับไปอ่านหนังสือต่อ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท