งานที่ บก. ตรวจส่วนใหญ่เป็นงานแปลจากภาษาอาหรับเป็นภาษาไทย ซึ่งหนี้ไม่พ้นคำทับศัพท์จากภาษาเดิม สมาชิกนักแปลของเราหลายคนไม่ค่อยขยันสังเกตการใช้คำ และมีปัญหากับการปริวรรตอักษรอาหรับให้เป็นไทยอยู่บ่อยๆ
ปัญหาการปริวรรตอักษรอาหรับให้เป็นไทย ค่อนข้างจะเป็นปัญหาที่ลำบากใจเหมือนกัน เพราะถึงแม้ว่าอักษรไทยจะมีมากกว่าอักษรอาหรับประมาณเท่าตัว แต่เสียงของอักษรอาหรับบางตัวกลับไม่มีตัวเทียบในภาษาไทย นักแปลจึงมักจะสับสนในการเทียบอักษร และมีเกณฑ์ที่ไม่เหมือนกันในการปริวรรตคำ .. ยกตัวอย่างเ่ช่น
คำว่า رسول บางคนก็เขียนเทียบว่า เราะสูล บ้างก็ว่า รอซูล บ้างก็เขียน เราะซูล แล้วยังมีที่เขียนว่า รสูล หรือ รซูล ด้วย
การเขียนในแบบต่างๆ นี้ไม่ทำให้ความหมายเปลี่ยนแปลง แต่ก็ทำให้ัขัดหูขัดตาเพราะไม่เป็นมาตรฐานเดียวกัน ที่ซ้ำร้ายก็คือ ในงานชิ้นเดียวกันบางทีก็เขียนเทียบไม่เหมือนกันจนครบทุกรูปแบบก็มี
สิ่งทีอยากจะแนะนำคนเขียนคนแปลทั้งหลายก็คือ ขอให้พยายามใช้การปริวรรตที่เหมือนกันตลอดชิ้นงานนะครับ จะได้ไม่ต้องเหนื่อยคนตรวจมาก [ขอความเห็นใจ ;-) ]
อย่างน้อยที่สุด ตอนที่เขียนหรือแปลเสร็จนี่ ขอช่วยตรวจหาคำผิดอีกครั้ง ถ้าเป็นคำเดียวกันแต่มีหลายที่ ก็แก้ง่ายๆ ไม่ต้องเสียเวลา เพราะในโปรแกรมเวิร์ด จะมีช็อตคัตแทนที่คำครับ แค่กดปุ่ม Ctrl กับตัว H พร้อมๆ กัน จากนั้นก็ใ่ส่คำผิดในช่องบน ใส่คำที่ต้องการแทนที่ในช่องล่าง แล้วคลิก Replace หรือ Replace all ก็จบพิธี
กรณีตัวอย่างเ่ช่น ...
สมมุติว่าในงานชิ้นหนึ่ง ใช้คำว่า เราะสูล ตลอด แต่มีเผลอไปใช้ รอซูล อยู่สามสี่ที่ ก็จัดการแทนที่ตามวิธีข้างบนได้เลย
หรือใช้ อัล-บุคอรีย์ อยู่ดีๆ แต่เผลอไปใช้ บุคอรีย์ เฉยๆ ไม่มี อัล- นำหน้า ก็จัดการแทนที่ทั้งหมดให้เสร็จ
อนึ่ง สำหรับมาตรฐานการปริวรรตอักษรอาหรับนั้น มีคู่มือของกรมสามัญศึกษา (พิมพ์ปีไหนจำไม่ได้แล้ว) ซึ่งพอจะเอามาใช้เป็นแนวทางในเบื้องต้นได้ ถึงแม้ว่าจะไม่สมบูรณ์โดยทีเีดียว ..
ไม่มีความเห็น