วันนี้ถือว่าเป็นวันสุดท้ายของการทำบุญ"กฐิน" และเป็นวันที่เด็กๆ อยากให้มีทุกวันซึ่งจัดขึ้น ณ วัดป่าบ้านแก่นท้าว ต.เม็กดำ อ.พยัคฆ์ฯ จ.มหาสารคาม การได้เข้าไปทำบุญที่วัดนั้นจะเป็นวันที่ "เด็กๆโดดเด่นและโชคดีที่สุดในโลก"
หอกฐิน
ขนม นั้นรู้สึกว่าจะเป็น"ของชอบของเด็กๆ"มากที่สุด นอกจากขนมแล้วก็ยังมีการแห่ขบวน"กฐิน"และกองบริวารรอบสถูปอีก 3 รอบ ซึ่งการแห่ขบวนบุญนี้ก็เป็นที่ถูกอกถูกใจเด็กๆ อีกตามเคย ต่างคนต่างเตรียมผ้าไว้รองรับปัจจัย(เงิน)ที่ผู้ใจบุญจะโยนลงผ้าที่ปูเตรียมไว้กับพื้นดิน
ม้องไผม้องมันเด้อสู
ปานได๋สิมาเน๊าะ
มาแล้วมาแล้วเฮาฟ้าวๆแน่
ไหว้พระแล้วได้รับเงินดีจริงๆ
แห แห ได้ทั้งขนมได้ทั้งเงิน
กันไว้ก่อนเพื่ออด(ขวดนม)
เด็กๆดีใจต่างโชว์สิ่งที่ได้รับ
แบ่งเด้อเสี่ยวเฮา...
ต้องขอโทษด้วยนะครับที่นำภาพมาลงมากมาย เห็นเด็กๆมีความสุขเราก็พลอยมีความสุขไปด้วย สังคมทุกวันนี้ถ้ารู้จักแบ่งปันและพึ่งอาศัยซึ่งกันและกันได้ก็คงจะดี คนชนบทถึงแม้จะถูกมองว่าเป็นคนที่มีฐานะค่อนข้างอยากจนทั้งที่พักที่อาศัยก็แคบจนมีคำกล่าวว่า"คับที่อยู่ได้คับใจอยู่อยาก"รู้สึกว่าจะเป็นจริงๆ ภูมิปัญญาของคนชนบทที่เป็นคำสอนนั้นหยั่งรู้ถึงอนาคต...
แม้แต่คางคก คือ สัตว์น้ำครึ่งบกรูปร่างคล้ายกบแต่หนังหยาบขรุขระ ก็ยังรู้จักพึ่งอาศัยซึ่งกันและกันอย่างมีความสุข ถ้าสังคมเราเอาตัวอย่างคางคกบ้างก็คงจะดีและน่าเกียจไหม...
(วันนี้ขอให้ทุกท่านลอยกระทงอย่างมีความสุขนะครับ)
