การผูกใจคน

“การผูกใจคน”
                ในพระพุทธศาสนาสอนวิธีผูกใจคนอื่นไว้ 4 ประการ คือ  แบ่งปันกัน พูดดีต่อกัน ช่วยเหลือกัน และ วางตัวดีต่อกัน ทั้ง 4 ประการนี้ใครปฏิบัติตามได้ก็จะยึดเหนี่ยวใจคนอื่นไว้ได้ แต่อยากบอกท่านเพิ่มเติมว่า นอกจากควรปฏิบัติตามหลักข้างต้นแล้ว ยังควรเว้น  อีก 3 ประการ คือ ดูหมิ่นเขา กดเขา และ ย่อยองคนที่ด้อยกว่าเขาให้เกินหน้าเขาไป
                           ทั้ง 3 อย่างนี้ ถ้าเราไปทำกับใคร เขาก็จะอึดอัดเสียใจและจะเกิดความท้อแท้ หมดกำลังใจที่จะอยู่ช่วยเหลืองานเรา เมื่อทนไม่ไหวเขาก็จะจากเราไป ทำให้เราขาดกำลังไปโดยใช่เหตุ ยิ่งคนใกล้ตัวเราซึ่งเขามีความจริงใจและจงรักภักดีต่อเราด้วยแล้ว เรื่องอย่างนี้เปราะบางมาก เพราะเขายอมทุ่มเทช่วยเหลือเราทุกอย่าง  แต่ผลที่เขาได้รับก็คือเราไปพูดจาดูหมิ่นเขาบ้าง  เราไม่ยกย่องส่งเสริมเขา แต่ไปกดเขาไว้บาง ไปยกย่องคนอื่นให้คนอื่นมาข่มเหงรังแกเขาบ้าง   เมื่อโดนอย่างนี้เข้า   ไม่ว่าใครก็ทนได้ไม่นาน  แม้แต่ตัวเราถ้าเจออย่างนี้บ้างก็ถอยเหมือนกัน
                         เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว  เราก็ไม่ควรทำอย่างนั้น ต้องคอยดูว่าคนใกล้ชิดเราคนใดมีความจริงใจ จงรักภักดี ซื่อสัตย์  ไม่มีนอกไม่มีใน เราก็ควรยกย่องชมเชย ให้เกียรติ  ให้กำลังใจ สนับสนุนให้ก้าวหน้าสูงขึ้น ให้โอกาสเขาทำงานตามสติกำลังของเขา    เราดูอยู่ห่าง ๆ  คอยแนะนำตักเตือน เมื่อเห็นเขาจะพลาดเท่านี้ก็พอที่จะผูกมิตร ผูกมัดใจเขาไว้ได้แล้ว  คนที่ถูกผูกมัดใจไว้ด้วยหลักต่าง ๆ เหล่านี้เขาจะไปไหนรอด

                          ครั้งต่อไปจะนำเสนอเรื่อง “ความเย่อหยิ่งถือตัว”

[ตอง]

ของคุณค่ะ ได้อ่านแล้ว มีความรุ้เรื่องนี้ขึ้น ว่าเราควรปฏิบัติตนอย่างไร แล้วจะนำไปปฏิบัตินะค่ะ ขอบคุณมากๆ จริงๆ คะ