แล้วก็ลงชื่อรองฝ่ายธุรการ
เราเข้าไปถามรองฝ่ายการเงิน ว่า เมื่อเขาเขียนอย่างนี้เราเอารถไปเอง แล้วเบิกค่าน้ำมันได้ใช่ไหม เขาก็บอกว่าได้ ให้ทำบันทึกมา
ที่เราบอกว่าไม่มีรถ เพราะที่บ้านใช้รถคันเดียว ตอนเช้าสามีไปส่ง ตอนเย็นเขาก็ไปรับ ซึ่งที่ทำงานเราไปทางเหนือ ที่ทำงานเขาไปทางใต้ และตอนแรกขออนุญาตให้ จนท. ไปด้วย ถ้าเรายืมรถสามี เราก็ต้องไปส่งเขาที่ทำงาน แล้วย้อนกลับมารับ จนท. ที่รร. เราเห็นว่ามันย้อนไปมา เลยทำเรื่องขอรถ รร. แต่ ณ วินาทีนี้ จนท. ไม่ได้ไปแล้ว เราไปคนเดียว
เราไปทำบันทึกถึง ผอ. ขออนุญาตใช้รถส่วนตัวไปราชการ เขาก็อนุมัติ แต่รองฝ่ายธุรการมาเห็น เขาพูดว่า ทำไมตอนนี้มาเบิกค่าน้ำมันล่ะ ตอนแรกบอกไม่มีรถ จนท.ฝ่ายธุรการเลยบอกไปว่า ครูเขาไม่มีรถหรอก นี่ก็ยืมรถคนอื่นไป (เราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ มีคนมาบอกอีกที)
ผู้บริหารของคุณ เป็นแบบไหน
ผมเคยเจอภาวะและบรรยากาศเช่นนี้อยู่บ้าง .. แต่นั่นก็นานมาแล้ว
ปกติไปโน่นมานี่ผมชอบขับรถไปเอง.. อิสระ ดี ไปลุยทุ่งมาจนรถเก๋ง จากใหม่โทรมทรุดลงถนัดตา
ระบบราชการ คือระบบที่อัดแน่นด้วยกฎเกณฑ์
ผมเชื่อว่าอาจารย์เข้าใจดี และมีกำลังใจที่จะทำงานต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง...
เป็นกำลังใจให้เสมอ...นะครับ
ขอบคุณ อ.แผ่นดิน ค่ะ สำหรับกำลังใจที่มีให้ และเข้ามาอ่าน Blog เสมอ