จดหมายถึงป้านาง

ที่บ้าน  จ.พิษณุโลก

19  พฤศจิกายน  2550

เรียน  ป้านางที่เคารพ

          จดหมายฉบับนี้แม่ใหม่เขียนมาขอโทษป้านางที่ทำตัวเป็นนักเรียนที่ไม่ค่อยน่ารัก  เรียนการสร้างบล็อกจากป้านางมาแล้วก็ไม่รู้จักทบทวน   ทิ้งร้างไม่ยอมทำการบ้านต้องบอกว่าทิ้งระยะประมาณ  1  เดือนเลยล่ะค่ะ  ถึงขนาดที่ว่าก่อนวันที่จะรับการอบรมเรื่องระบบการจัดการความรู้  เมื่อวันเสาร์ที่  17  พฤศจิกายน  2550  ที่ผ่านมานั้นพยายามจะเข้าบล็อกของแม่ใหม่เอง ก็ไม่สำเร็จ  เพราะลืมรหัสผ่าน  เกือบจะใช้วิธีสร้างบล็อกใหม่อยู่แล้ว  บังเอิญจำได้ว่าได้จดเอาไว้ที่สมุดบันทึกเมื่อครั้งที่ป้านางอบรมการสร้างบล็อกให้ครั้งแรก  พอเช้าวันนี้เมื่อขึ้นไปที่ห้องพักครู  แม่ใหม่เลยต้องรีบค้นหาสมุดบันทึกเป็นการใหญ่  พอเจอรหัสผ่านของตนเองดีใจมากเลยค่ะ

          ป้านาง แม่ใหม่ขอสัญญาด้วยศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงเลยว่าครั้งต่อไปจะไม่ลืมรหัสผ่านอีก (เพราะจดบันทึกไว้อยู่)  และจะพยายามเข้าบล็อกมาอย่างต่อเนื่องค่ะ  แต่แม่ใหม่ ไม่ถนัดที่จะเขียนเรื่องราวแบบนักวิชาการ   ป้านางอย่าโกรธนะคะ

          จึงเรียนมาเพื่อขอโทษกับป้านาง มา ณ โอกาสนี้ ค่ะ

ขอแสดงความนับถือ

แม่ใหม่...ศิษย์ป้านาง

[ป้านาง]

คุณครูใหม่ยังไม่แก่เลย ทำไมจึงหลง ๆ ลืม ๆ นะ นี่ถ้าอีกสัก 6 ปี ป้านางเกษียณราชการแล้ว จะให้เป็นตัวแทน จะได้ไหมนะ

[ปั้นทอง]

ดีใจที่ป้านางเข้ามาอ่าน  ไม่อย่างนั้นรู้สึกผิดแย่เลย  ขอบคุณค่ะ