ครูที่ลำบาก

การสอนที่ยากเย็น

ครูพื้นที่พักพิงคือครูที่จะต้องทำงานในพื้นที่พื้นที่ห่างไกลจากความเจริญและสะดวกสบายแต่บางพื้นที่พักพิงก็อยู่ใกล้เมืองหรือชุมชนแต่บางพื้นที่พักพิงที่อยู่ห่างไกลนั้นเดินทางลำบากมากเป็นทางดินที่นับว่าโหดมากและเมื่อไปถึงจะต้องทำการเรียนการสอนภาษาไทยเท่านั้นแต่ผู้สอนอาจจะเอาวิชาแต่ละวิชามาผสมกันในการสอนก็การที่จะสอนคนต่างดาวหรือคนต่างประเทศที่ไม่รู้ภาษาไทยเลยนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ใช่ง่ายเลยเพราะเขาเหล่านั้นมีโรงเรียนที่สอนภาษาของตนเองมีภาษาเขียนภาษาพูดต่างๆเป็นของตัวเองเมื่อครูพื้นที่พักพิงจะต้องเข้าไปสอนภาษาไทยแล้วคุณคิดว่าอย่างไร.....................?

[ครูดอย]

ใช่เราก็เหมือนกัน ครูดอย อยู่ในที่ถิ่นทุระกันดาร

หนทางไต่ตามใหล่เขา การเดินทางยากลำปากในฤดูผน

 

[ขจิต ฝอยทอง]

• คงต้องศึกษาภาษาของเขาด้วย
• แล้วสอนภาษาไทยคู่กับภาษานั้นๆๆ
• มาให้กำลังใจอาจารย์นะครับ

[นักแสวงหา]

ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ

[ครูแอน]

• โรงเรียนที่แม่ฮ่องสอนขาดแคลนบุคลากรทางการศึกษาที่สามารถพูดภาษาชนเผ่าต่างๆได้
• เพื่อที่จะทำให้การเรียนการสอนดีขึ้น...
• อันนี้ก็ขึ้นยู่กับทาง สพท.ค่ะ
• ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูน่ะคะ

 

[naree suwan]

• แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ

[ครูเอ]

เราน่าจะเข้าไปเรียนรู้ภาษาของเขาไว้บ้าง แปลเป็นไทย  หรือการใช้คำศัพท์ง่าย

ทำให้การพูดภาษาทั้งสองภาษาเป็นเรื่องสนุก  ใช้เพลงเป็นสื่อก็ได้ค่ะ  ความจริงไม่ยากหรอ  อยู่ที่จะสนใจหรือไม่  ออกไปเยี่ยมเยือนนักเรียนที่บ้านบ้าง จริงๆเด็กที่ห่างไกลเขาน่ารัก บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา ให้โอกาสตัวเองรู้จักพวกเขา  และพวกเขาได้เรียนรู้สิ่งดีๆจาก...  ครูผู้เสียสละซิค่ะ...