ความลับในใจ

วันนี้เบาๆหลังจากตัวเลขอายุเพิ่มมาอีกหนึ่งเมื่อวานนี้ ในรอบของอายุไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ดีหรือชั่วที่มากกว่ากัน แต่อย่างน้อยความชั่วที่ร้ายแรงก็ไม่(น่า)มี ชีวิตยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ และก็เฉื่อยด้วยลักษณะของตนเอง มีอาจารย์บางท่านแซว เห้ย ผ่านอีกรอบแล้วนะ เมื่อไหร่จะมีข่าวดีซะที เพื่อนสนิดที่ไม่มีใครคาดคิดแซงหน้าไปแล้วนะ  ก็ได้แต่ฟังไม่อาจจะตอบ เพราะเพียงคำแซว แต่ถ้าเป็นคำถามก็ต้องขอตัวไปส่องกระจกก่อน  ชีวิตเป็นสิ่งกำหนดยาก ไม่มีใครรู้วันเกิดวันตายของตนเองได้อย่างแท้จริง ที่รู้วันเกิดก็เพราะคนอื่นบอก บางคนแจ้งไว้ก็ไม่ตรง อย่าคิดอะไรมากมาอ่านนิทานอีกสักเรื่องดีก่า จำพระท่านมา

มีชาวบ้านที่อยู่อาศัยประกอบอาชีพใกล้กับภูเขาซึ่งมีลิงอาศัยอยู่พอสมควรในแถบชายเขา(เรียกว่าลิงชายเขา ต่างจากคนชายขอบ) เมื่อหิวก็จะลงมาหาอาหารจากผู้คนที่อาศัยอยู่ในแถบนั้น หรือจากพวกนักท่องเที่ยว ซึ่งทั้งให้ความผ่อนคลายและให้ความรำคาญในบางขณะ ที่ดูจะมากกว่าก็คือความรำคาญ เพราะมาขโมยข้าวของบ้างมาเรื้อทำลายบ้าง ชาวบ้านจึงหาวิธีจับ ในที่สุดก็คิดวิธีได้ โดยเอาถั่วลิสงใส่ในไหที่มีขนาดปากพอมือลิงล้วงลงไปได้  เมื่อลิงมาหาของกินโดยล้วงมือลงไปในไหกำถั่วได้ก็จะนำออกมากิน แต่ไม่สามารถดึงมือที่กำถั่วออกมาได้ เพราะติดกำมือ คนเห็นเช่นนั้นก็มาไล่จับวิ่งหนีก็ลำบาก ปีนต้นไม้ก็ไม่ได้ เพราะติดไห ทำให้ถูกจับในที่สุด

เหตุที่ลิงถูกจับก็เพราะความอยากที่กำถั่วติดแน่นไม่ยอมปล่อยเท่านั้นเอง คนเราที่ว่าฉลาดแต่บางประการก็ไม่ต่างจากลิง ยึดติดอย่างเหนียวแน่น ไม่ยอมปล่อยวาง ทั้งที่ทุกข์ๆๆๆๆๆๆๆ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาทักทาย
• ยินดีมากๆๆที่ได้รู้จัก
• คาดว่าจะได้พบกันเร็วนี้ใช่ไหมครับ
• ขอบคุณครับผม

[ไฉน]

ขอบคุงคับท่านอาจารย์ขจิต

ด้วยฟามยินดีครับ

หากไม่มีเหตุปัจจัยใดมาเป็นอุปสรรค ก็คาดว่าจะเป็นไปตามที่คาดไว้นะครับ