เลือกแย่แย่ แม้แต่แร่ก็ไม่ได้
|
เลือกแย่แย่ แม้แต่แร่ก็ไม่ได้
อ้างอิง - ภาพ http://www.lomography.com/folkways อาการเลือกหรืออยากเลือก พยายามเลือก หรือไขว่คว้าจะเลือกจะคัดสรร ล้วนเป็นเรื่องประหลาดสำหรับผู้คน หากเราพบว่า บางครั้งเพื่อนฝูงคนรอบข้าง และคนใกล้ชิดของเรา ต่างมีจุดอ่อนปมด้อยในชีวิตอันแตกต่าง บางครั้งผู้ชายบางคนก็เฝ้ารอผู้หญิงที่เขาไม่รัก แต่ก็พร่ำจะรอคอยเฝ้ารักเฝ้ารอ แม้แต่การประกาศในวงเหล้าว่าชาตินี้จะไม่แต่งงาน หากไม่ได้ครองคู่ความรักกับหญิงนั้น หรือ ผู้หญิงบางคนก็ชอบผู้ชายเลวเลว ไม่มาดูดำดูดี ไม่ได้มาดูแลใจกันบ้าง แต่ก็ยังรักยังชอบ ไม่แปลกหากรูปร่างลักษณะ หรือความชอบแบบเดิมจะปรากฎขึ้นทุกครั้ง จนบ่อยครั้งกลายร่างเป็นรอยหยักของคนคนนั้น เลือกทีไรก็ชอบคนแบบนี้ เลือกอย่างไรก็ต้องช้ำใจเพราะคนเช่นนี้ แต่สุดท้ายหากเลือกได้และมีโอกาสเลือก ก็จะต้องเลือกรอยหยักรอยช้ำใจ กับสิ่งที่ตนปรารถนา หรือสิ่งที่ตนต้องการเลือก และอยากคัดสรร แม้จะรู้ว่าเป็นปมหนึ่งในชีวิต แต่ก็ยังจะเลือก แม้จะเป็นปมด้อยในชีวิตก็ตาม เราทุกคนต่างรู้ดี ถึงสิ่งที่ตนขาดหายไป ต่างรับรู้และเข้าใจถึงความปรารถนา แต่จะมีใครกี่คนที่สามารถตอบตัวเองได้อย่างตรงตรง ตอบได้เท่าทันถึงความอยาก หรือแรงปรารถนาของชีวิต ซึ่งบางครั้งไม่อาจเป็นจริง ปมในใจมักผลักดันเราเสมอ จะผลักจะดันไปในทิศทางใดก็ตามแต่ ถือเป็นอีกหนึ่งเรื่องซึ่งเราต้องเท่าทัน แต่เรารู้ว่า ภายใต้ความชื่นชอบของเรานั้น หลายครั้งคือความชอบ ความปรารถนาจะเลือก จะคัดสรรเพื่อให้ได้มา ซึ่งสิ่งอันจะมากลบฝังหรือหลบรอยแผลในใจ หากเราสามารถเลือกได้ เพื่อก้าวย่างไปสู่ความสุข เราพร้อมจะย้ำรอยแผลเดิมเหล่านั้น เช่นกันที่เรามักพบเพื่อนเราร้องไห้ ยามที่เจอคนไม่รัก แต่กลับตรงจริตตรงใจเขาทุกอย่าง เป็นปมหนึ่งในกลุ่มเพื่อน ที่เรามักจะมีโอกาสเห็น ถึงปมในใจเพื่อนเรา หรือแม้แต่เพื่อนเราที่จะได้มีโอกาสเห็นปมเหล่านั้น จากใจของเรา ไม่ใช่เรื่องอันควรจะต้องตัดสิน ไม่ใช่สิ่งที่จะบอกกล่าวเพียงผิวเผินว่าถูกต้องหรือไม่ควร เพราะไม่มีสิ่งใดตอบแทนกันได้ สิ่งมีชีวิตต่างตอบตนเอง ด้วยก้าวย่างและการพิสูจน์ก้าวย่างของตนเอง การบอกกล่าวบอกเล่า ล้วนเป็นเพียงบทเทียบเคียง เพื่อให้เปรียบและเขาได้มีโอกาสมองเห็น กระทั่งตัดสินใจว่าจะกระทำ หรือไม่กระทำสิ่งเหล่านั้นด้วยตนเอง เพื่อนรอบข้างทำได้เพียงตะโกนด่า ปลุกปลอบ ให้กำลังใจ รับฟัง และคอยเวลาให้เพื่อนได้ตัดสินใจด้วยตนเอง ให้เขาได้ตอบปมเหล่านั้นด้วยตนเอง ไม่ใช่เราที่จะคอยตอบแทน เพราะลมหายใจของเขา ไม่ใช่ลมหายใจของเรา มิตรภาพที่เราหยิบยื่น มีเพียงการประคับประคอง และก้าวย่างห่างห่างเคียงข้างกันไป ล้มบ้างก็ช่วยกัน สำออยก็ก่นด่าสักคราว อ่อนแอไปก็ต้องช่วยปลุกปลอบ ทุกเรื่องราวของมิตรภาพ ล้วนต้องประคับประคอง แต่ไม่ใช่กระทำแทน
ในหลายครั้งของโศกนาฎกรรมความรัก การปลุกปลอบใจเพื่อน คือหนึ่งในมนต์เสน่ห์ของมิตรภาพ คนอกหักนั่งร้องไห้ไม่ใช่เรื่องตลก หากคนที่ร้องไห้คือเพื่อนเรา และหากคนคนนั้นคอยนั่งฟังเราอยู่ ยามที่เราเคยอกหัก ดังนั้นสิ่งที่ทำได้ดีที่สุด คืออยู่กับเขา อยู่กับเพื่อนในยามที่ต้องการ รอคอยเพียงคำขอจากปากคำของเขา รับรู้และรอคอยสิ่งที่ไหว้วาน เหมือนสะกดรอยทาง จากเจ้าของรอยในผืนป่า อย่ากระทำให้เขาตกใจ เพราะเราล่วงเกินพื้นที่แห่งความลับ แต่ก็อย่าทิ้งห่างเขาไปไกล เพราะเราอาจตามเขาไม่ทัน ในเวลาวิกฤติชีวิตซึ่งชีวิตต้องการใคร ความยากและความง่ายของมิตรภาพ จึงต้องมีระยะห่าง และการเดินทางอยู่เคียงกัน ครั้งหนึ่งขณะนั่งฟังเพื่อนแอบครวญคราง กลุ่มเพื่อนเริ่มสังเกตุอาการเมาดิบ เริ่มร่ำร้องเรื่องเก่าถึงปมในใจ สิ่งที่กลุ่มเพื่อนทำได้ คือเริ่มต้นลำดับเรื่องราว เริ่มต้นความเงียบในวงสนทนา และรอคอยให้แต่ละประโยคของเพื่อนหลุดลอยออกมา เฝ้าถามบ้างหากน้ำเสียงขาดช่วง เฝ้าพยักหน้าหากเขาจ้องตาเรา และเฝ้าเตือนหากเขากำลังเมาอารมณ์ กระทั่งการลำดับเรื่องในคืนนั้น เพื่อนคนหนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนตบไหล่ เอาวะ เอาใหม่ เอาแม่งแบบเดิมเลย มึงหาใหม่ เอาแบบหน้าตาคล้ายๆกัน นิสัยแบบเดียวกันเลย เพื่อนที่กำลังระทมทุกข์ พยักหน้าเห็นด้วยอย่างเอียงๆ ไม่รู้ว่าเมา หรือเห็นด้วยอย่างสุดใจ หลังจากตาเริ่มลอย วงเพื่อนเริ่มได้ข้อสรุปว่า ควรส่งต้นเรื่องกลับบ้านในสภาพเมาสลบ การเดินทางจึงเริ่มต้นขึ้น เพื่อนในกลุ่มเริ่มถาม และคอยด่าถึงนิสัยยุยงส่งเสริม มึงก็รู้ ว่ามันช้ำใจกับผู้หญิงแบบนี้ มึงยังไปยุมันอีก เพื่อนเริ่มต้นนิทานสั่งสอนก่อนเข้านอน หลังจากอดทนฟังคำยุยงของเพื่อนตัวดี ที่เฝ้าแต่ให้ท้ายเพื่อนผู้ปมด้อยแตกซ่าน ก็ทำไมละ ก็รู้อยู่แล้วว่ามันเจ็บเพราะเรื่องโง่โง่ รักแต่ผู้หญิงแบบนี้ มึงก็ให้มันอกหักให้เข็ด ไม่ดีกว่าเหรอ วันหลังมันจะได้ไม่ต้องมาคร่ำครวญ พอมันคิดได้ มันเบื่อ มันเซ็ง พอมันรู้ว่าผู้หญิงแบบที่มันรัก ไม่ได้สมพงศ์สมพรกับชีวิตรัก หรือไม่ได้ทราบซึ้งกับรักอันหวานหยดย้อยของมัน มันก็เลิกไปเอง ไม่ต้องมาคอยชี้ทางให้มันหรอก วันหนึ่งเมื่อมันเจ็บจนหาทางออกไม่ได้ มันต้องเลือกเอง มันจะรู้เอง รู้ว่าจะเลือกมีชีวิตอยู่แบบใด
|
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ
แค่ชื่อบันทึกก็กินขาดค่ะ เพราะตีความหมายได้เสร็จเลยค่ะ สุดยอดค่ะ ชอบชื่อนี้มากค่ะ ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ คุณราณี
1. Ranee
- ขอบคุณอย่างมากครับ
- สำหรับคำกล่าว
- ตีความตามเนื้อผ้า และเหตุการณ์แวดล้อมชีวิตเพื่อนครับ
- เลยอยากนำมาบอกกล่าว เล่าเรื่อง
- สำหรับมุมหนึ่งของชีวิตคนอกหัก
- ขอบคุณมากครับ
- สำหรับการเยี่ยมเยือน
- ขอบคุณครับ