ความทุกข์ใจของคนเป็นเมีย (อย่างดิฉัน)
วันหยุดนี้ เห็นใครต่อใคร โดยเฉพาะท่าน blogger ผู้ชาย อาทิเช่น ท่านอัยการชาวเกาะ, ท่านครูบาฯ หรือแม้กระทั่งหนุ่มโสดอย่างนายสายลม จากบันทึกนี้
อ่านรวม ๆ แบบตีรวน เสมือนท่านเหล่านั้นได้เขียนบันทึกกล่าวขานถึง คุณสมบัติ (อันไม่พึงประสงค์) ของบรรดาภรรยา เสมือนจะพยายามหา competency ของความเป็นเมีย (ที่ดี) ว่างั้นเหอะ
ดิฉันอ่านแล้วพลอยเป็นห่วงบรรดา blogger สาว (โสด) โดยเฉพาะแถวๆ เมืองสองแคว เพราะหาก blogger ชายท่านใดมาอ่านบันทึกเหล่านี้ จะพาลทำให้เบื่อการมีภรรยา ไปซะงั้น แล้วอย่างนี้ พันธมิตรฝ่ายหญิงทั้งหลายของดิฉัน มิแย่เหรอค่ะ
ดิฉันอดรนทนไม่ได้ จึงขอถือโอกาส (แต่งตั้งตัวเอง) เป็นตัวแทน blogger ฝ่ายสาว นำ (แฉ) เรื่องราวอันทุกข์ใจในครอบครัวของดิฉัน มาเล่าสู่บรรดาหนุ่ม ๆ ทั้งหลายได้ฟังนะคะ ว่าคนเป็นภรรยา ก็มีเรื่องทุกข์ใจเหมือนกัน
คิดดูสิค่ะว่า เรื่องที่น่าภูมิใจที่สุดของหญิงสาว นอกเหนือจากการมีคนมาจีบ เราก็หวังว่า สักครั้งหนึ่งในชีวิต เราจะมีโอกาสได้สวมชุดเจ้าสาวและเป็นเจ้าสาวกับเขาสักครั้งหนึ่ง เห็นด้วยกับดิฉันไหมค่ะ
หลายท่านคงทราบดีว่า ตอนนี้ ดิฉัน มีลูกสาวแล้ว 2 คน คงจะต้องผ่านความภูมิใจข้างต้นมาแล้วเป็นแน่แท้
แต่เปล่าเลยค่ะ อย่าว่าแต่การมีโอกาสได้สวมชุดเจ้าสาวเลยค่ะ แม้แต่สินสอดสักบาทเดียว ดิฉันยังไม่ได้เลยค่ะ เห็นไหมค่ะ แค่เริ่มต้นก็ทุกข์ใจแค่ไหนแล้ว
หรือฝ่ายชายเขาคงเห็นว่า ดิฉันไม่มีคุณแม่ เลยไม่จำเป็นต้องเอาสินสอดนี้ ไปเป็นค่าน้ำนมทดแทนบุญคุณให้คุณแม่ (เนื่องจากดิฉันอยู่กับคุณพ่อ) แต่เขาดันถอยรถป้ายแดงให้ดิฉันแทน (ฮาๆๆ)
จวบจนดิฉันตั้งครรภ์แล้วคลอดลูกออกมา ดิฉันก็ทุกข์ใจอีก เพราะในช่วงที่สายสะดือของ ลูก ๆ 2 คนของดิฉันยังไม่หลุด ดิฉันไม่เคยมีโอกาสได้อาบน้ำให้ลูกเลยค่ะ ตอนเช้าก่อนไปทำงาน ก็จะอาบไว้ให้ก่อน ตอนกลางวัน ก็แวะมาอาบน้ำให้ คิดดูสิคะ ขนาดหน้าที่สำคัญ ๆ แบบนี้ เขายังไม่มอบหมายให้ดิฉันเลยค่ะ เขาแย่งไปทำเอง จนวันไหนเขาติดงานกลับดึก พลอยทำให้ลูกดิฉัน อดอาบน้ำไปด้วย
มันน่าเศร้าจริง ๆ ใช่ไหมค่ะ
มีอะไรเขาไม่เคยปรึกษาดิฉันเลยค่ะ แม้แต่ ล่าสุดนี้ ที่ทางรัฐบาลขึ้นเงินเดือนให้พวกเราข้าราชการ 4% (ดูเหมือนตั้งเยอะเนอะ แต่จริง ๆ แค่ 5-600 บาท ) เขาถือวิสาสะ ปรับเงินค่าใช้จ่ายในบ้านประจำเดือนให้ดิฉัน จากเดิม 17,000 เป็น 20,000 บาท โดยไม่ถามความเห็นของดิฉันสักคำว่า ดิฉันอยากได้ไหม (อิอิ)
ทำอะไรก็ไม่ค่อยจะบอก ล่าสุด (อีกแล้ว) ลูกสาวคนโต (แอบมากระซิบ) บอกดิฉันว่า "แม่ ๆ วาเลนท์ไทน์หน้านี้ พ่อจะซื้อแหวนเพชรให้แม่ แต่พ่อไม่รู้ขนาดนิ้วแม่ นี่พ่อก็ให้ฟางทำอย่างไรก็ได้ วัดขนาดนิ้วแม่ ไปให้พ่อ" ถ้าเป็นคุณ ได้ยินแล้วจะทำอย่างไรค่ะ จะเหมือนดิฉันรึเปล่า ที่ต้องเป็นทุกข์รีบหาทุกวิถีทางเพื่อให้ได้วิธีการวัดขนาดนิ้ว ให้ลูกนำไปให้สามี จนบัดนี้ ยังวัดไม่ได้เลยค่ะ แต่ดิฉันได้แอบกระซิบบอกลูกว่า "แม่ไม่ชอบเม็ดใหญ่ ๆ นะ แม่ชอบเม็ดเล็ก ๆ (แต่หลาย ๆ เม็ด) " อิอิ
เรื่องงานบ้านนี่ก็เป็นปัญหาโลกแตกที่พูดกันไม่รู้จบ บรรดาท่านผู้ชายมักจะกลัวว่า การที่ต้องทำงานบ้านตามเมียสั่งหนะ มันทำให้เสียฟอร์ม กลัวเพื่อนจะหาว่า กลัวเมียบ้างหละ
ใครไม่อยู่ในสภาพเมีย (อย่างดิฉัน) ไม่มีวันรู้ ไม่มีวันเข้าใจหรอกค่ะ ว่าดิฉันขมขื่นขนาดไหน เพราะดิฉันอ่านที่บรรดาคุณผู้ชายเขียนถึงเมียแล้ว กลับมาย้อนดูการกระทำของสามีตัวเอง ตลอดเวลาที่อยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุข กันมาเกือบ 20 ปี (เป็นแฟนกันมา 10 ปี เป็นสามี-ภรรยากันมากว่า 10 ปี) แสดงว่า สามีดิฉัน ไม่เคยกลัวดิฉันสักนิดเดียว เพราะงานบ้านหนะเหรอค่ะ ดิฉันไม่เคยได้มีโอกาสแม้แต่จะเอ่ยปากได้ใช้เขาเลยค่ะ เพราะเขาดันชิงทำซะหมดก่อน ก่อนที่ดิฉันจะสั่งซะอีก
เห็นไหมค่ะ หัวอกเมีย มันทุกข์ใจขนาดไหน อยากฝากบอกบรรดา คุณผู้ชายทั้งหลาย โปรดอย่ากลัวเราเลยค่ะ (แค่เกรงใจก็พอ)
รักเมียน้อย ๆ แต่ขอให้รักทุกวัน (ทั้งในยามหลับ และยามตื่น)
อิอิ
เมียท่านไหน มีเรื่องทุกข์ใจแบบดิฉันบ้างค่ะ เชิญมาเติมเต็มได้เลยค่ะ เผื่อคุณผู้ชายมาอ่าน จะได้เห็นใจพวกเราบ้าง
ความเห็น (39)
ขอเอาเรื่องนี้ลงในเฮฮาศาสตร์1 ดีไหมแป๊ด
เบิ้ลอีตาสายลมเสียอยู่หมัด
เอ๊ะ รึ จะเอาลงประกบกัน จะได้ประชันมุมมอง อิอิ
สวัสดีคะคุณรัตติยา
โอ้นะคะ โอ้คนนึงคะที่ทุกข์ใจกับคำว่าเมีย...เมียที่ต้องอดทนกับการที่ต้องเป็นลูกมือสามีทำกับข้าว......ต้องทนรอเวลาเมื่อเขาทำเสร็จแล้วเรียกเราให้ไปชิม.........ต้องทนว่าเมื่อไรหน๊อ.....เราจะได้มีโอกาสได้แสดงฝีมือบ้าง.......ไม่มีเล๊ยยยยยยยยยยยยที่จะได้แสดงฝีมือ....ทุกข์ใจมากเลยคะ........อิอิอิ......อาย่อยดี
- ฮือ ๆ ๆ เหอ ๆ ๆ
- เป็นอย่างนี้นี่เองเหรอครับเนี่ย
- ผมเริ่มจะกลัวคุณภรรยาขึ้นมาตะหงิด ตะหงิด แล้วครับเนี่ย ( แต่ดีนะครับที่ยังไม่มี ) อิอิ
- จะได้แต่งงานมั้ยน้อ ใครก็ได้ช่วยทีคร้าบบบ
- จะปรึกษาปัญหานี้กับใครดีเนี่ย จะปรึกษาคุณหมอ หรือจะปรึกษาท่านอัยการดีครับ โอ๊ยยย มึนตึ๊บ
- อิอิ
- อะพิโธ่ อะพิถัง
- ช่างน่าสงสารอะไร ป่านนี้ น้องแป๊ด
- นี่หล่ะ หัวอกลูกผู้หญิงที่ บรรดาพ่อบ้านและ ผู้ชายที่หาเมียไม่ได้ ไม่มีวันเข้าใจ
- ทุกวันนี้ พี่องุ่นคนสวยต้องทนทุกข์ระทม ขมใจ จะใส่เสื้อผ้าแต่ชุดต้องโดนดุ โดนว่า
*** ถอดออกมาเดี๋ยวนี้นะ ! เสื้อตัวนี้พ่อยังไม่ได้รีดเลย ***
- โอ้โห้ พวกเราเป็นผู้ชาย ไม่เคยนึกเลยว่าการเป็นเมียนี่จะทุกข์ทนขนาดนั้น นี่ถ้าคุณแป๊ดไม่เล่าสู่กันฟัง พวกเราก็คงคิดว่าเมียเราคงมีความสุขอยู่บนสรวงสวรรค์
- เดี๋ยวจ้า .....ได้ยินแล้วจ้า....อีกแป๊บเดียวกับข้าวก็เสร็จแล้วจ้า.....แม่ไม่ต้องรีบร้อน....พอเสร็จแล้วเดี๋ยวพ่อจะจุดธูปไปตามจ้า......
- คำพูดของคุณแป๊ดน่าเชื่อถือ พวกเราเชื่อคุณแป๊ดจ้า..... เพียงแต่ขอตัดตัวไม้ยมกออกไปสักตัวนะ
รักเมียน้อย ๆ แต่ขอให้รักทุกวัน (ทั้งในยามหลับ และยามตื่น)
- อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจจัง กลับไปแล้วจะไปกระซิบบอกคนใกล้ๆว่า.....เมียเอ็งน่ะบ่นว่า อยู่กับเอ็งแล้วไม่มีความสุขว่ะ.....ลำบากอย่างโน้น ลำบากอย่างนี้ ....ว่างๆ เอ็งก็ช่วยหาอีกสักคน มาแบ่งเบาความลำบากของเขาหน่อยสิ.....อิ อิ
- อืม....เป็นภรรยาที่น่าเห็นใจมากคะ
- อิอิ..ตัวเองโชคดีแล้วคะ..ที่ไม่ต้องทนทุกข์ในสภาพนั้น..ฮ่าๆ
โอ้ย คุณไมโต ขา
แฟนพันธ์แท้ตัวจริง เสียงจริงเลยค่ะ แหม เขียนความเห็นมานั่นหนะ ทุกอย่างยังกับมานั่งใจสามีดิฉันเลยนะเนี่ย
อ้อว่า แต่ตอนไปญี่ปุ่นใหม่ ๆ ปรับตัวนานไหมค่ะ กว่าจะชินว่า ไม่ได้อยู่กับเมีย ฮาๆๆ
โถ....คุณแป๊ด
เวลาผู้ชายเจอกัน จะมีอะไรล่ะ....ก็ได้แต่ปรับทุกข์สู่กันฟังนั่นแหละ อย่างเช่นมีคนมาเล่าให้ผมฟังว่า.....
- เพื่อนข้า...ร้อนเงินว่ะ เพิ่งออกรถป้ายแดงใหม่เลย แต่มีธุระร้อนให้ข้าช่วย ไม่ช่วยก็ไม่ได้ เพื่อนซี้ว่ะ เลยเอาไอ้ป้ายแดงจ๋านั่นมาขายฝากไว้ ไอ้ข้าจะบอกคุณยายบนเหล่าเต๊ง ว่าเอาเงินแสนไปช่วยเพื่อน ก็กลัวจะตกใจเป็นลมตายไปเสียก่อน เลยค่อยๆ กระซิบบอกเธอว่า.....พี่ซื้อรถป้ายแดงมาฝากเธอจ้า......
- ช่วงนี้งานดีว่ะ ออเดอร์เข้ามาเพียบ เฉลี่ยแล้วได้ OTต่อเดือน แต่ละคนนี่เกือบสองหมื่นว่ะ จะเงียบไว้เฉยๆ ก็เกรงใจว่ะ ไปรู้ตอนหลังเดี๋ยวเป็นเรื่อง เลยลองเพิ่มตังค์ให้ที่บ้านไปอีกเดือนละ 3000 ได้ผลว่ะ.....ไม่ถามสักคำ นั่งยิ้มหน้าบาน เป็นจานกระด้ง เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยินแล้ว.....ของข้าอีกหมื่นเจ็ด ไว้ไปกินกันพวก.....
- คุณยายบ้านข้าชอบเพชรว่ะ.....นี่ข้าไม่อยากบอกหรอก....ว่าชอบเข้าไปนั่นน่ะ แต่ดูไม่ออกหรอก ว่าเพชรแท้ เพชรปลอม ข้าแอบไปซื้อเพชรรัสเซียมาแล้ว แวววับจับใจเลยว่ะ สามวงร้อยเอง.....เอ็งลองเอาไปให้คุณยายบ้านเอ็งดูบ้างซิ แต่เวลาให้อย่าให้ตรงๆล่ะ มีฟอร์มหน่อย อย่างข้าน่ะ ฝากไปทางเจ้าฟางว่ะ เปรยๆ ให้เข้าหูไว้ว่า พ่อจะซื้อเพชรให้ แต่ไม่รู้ขนาดนิ้วแม่ ....ฟางทำยังไงก็ได้ แต่ไม่ต้องวัดนิ้วแม่มานะ ไว้พ่อค่อยวัดนิ้วแม่เองจ้า แล้วเดี๋ยวพ่อซื้อหนังสือมาฝากอีก 10 เล่มเลยจ้า
- เคล็ดลับของข้าเหรอวะ.....งานบ้านอย่าให้ขาดเชียวล่ะเอ็ง.....จะเก็บ กวาด เช็ด ถู เอ็งทำให้เกลี้ยงเลยนะ คุณยายจะได้สบายใจ พอทำเสร็จ เอ็งจะหายหัวออกนอกบ้านไปไหนก็ได้....โอ้ย....กลับมาพรุ่งนี้ ยังได้เลย คุณยายเธอไม่ถามสักคำ.....
- โอ้ย.....นี่ผมไม่อยากจะเล่าหรอกนะ.......อิ อิ
คุณแป๊ด...จ๋า...
- ฝากบอกคนที่บ้านผมหน่อยซิ .....ว่า.....ยังไม่ชินเลยจ้า....นี่ขนาดจะครบ 3 เดือนแล้ว ก็ยังปรับตัวไม่ได้เลย.....อยากกลับบ้านไปกอดเธอจัง.....อิ อิ
ก๊ากส์ส์ส์ส์ส์ส์ส์ส์กกกกกกก
โอ้ย ขากรรไกรเมื่อย
ว่าแต่คนที่บ้านคุณไมโต เธอก็ไม่ชินเหมือนกันค่ะ เพราะนี่เธอเล่นต้องรับบทแทนคุณไมโตทุกอย่าง ไม่ว่าจะ หุงข้าว ซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าว กวาดบ้าน รับ-ส่ง ลูก โอ้ย มีอีกจิปาถะ
เธอฝากบอกด้วยว่าขอให้คุณไมโตรีบกลับมารับภาระเหมือนเดิมนะคะ
อิอิ
คุณแป๊ดครับ
- ปล่อยให้เธอได้ทำงานบ้านบ้าง....เธอจะได้เข้าใจความทุกข์ในหัวอกของคนที่เป็นสามีบ้าง...... ต่อไปจะได้มาช่วยกันบ้าง....อย่างน้อย....ก็.....นี่เธอ....เหนื่อยหรือเปล่า....มาจิบน้ำจิบท่าก่อนซิ....พักสักครู่ ฉันช่วยบีบต้นคอให้ก็ได้....จะได้รู้สักสบายขึ้น....เสร็จแล้วจะได้ไปซักผ้า แค่ 3 ตระกร้าเอง....แล้วตากด้วยนะ ตระกร้าผ้ามันหนัก ฉันยกไม่ไหว....น่า....ไม่เป็นไรหรอก พอแห้งแล้วเดี๋ยวฉันเก็บเองก็ได้....แล้วรีดด้วยนะ....นิดเดียวเอง ฉันเลือกชุดที่จะให้รีดไว้เรียบร้อยหมดแล้วล่ะ ของฉัน 10 ชุด ของเธอน่ะ 3 ชุด ใส่ซ้ำบ้างก็ได้ จะได้ไม่ต้องรีดบ่อยไง.....เสร็จแล้วก็กวาดบ้าน อ้อ..ถูด้วยล่ะ ฉันเตรียมถังกะผ้าให้แล้วจ้า.....ทำซะให้เสร็จก่อนไปรับลูกล่ะ....อย่าโอ้เอ้นะ เดี๋ยวไปรับลูกสาย อ้อ...บ่ายนี้ฉันว่าจะออกไปขี่จักรยานออกกำลังกายสักหน่อย ส่วนเธอน่ะ ช่วยเตรียมกับข้าวไว้ด้วยล่ะ กลับมาจะได้กินกันพร้อมหน้าพร้อมตา เมนูวันนี้เอาอะไรดีหว่า.....ปลากระพงทอดผัดคึ่นช่ายก็แล้วกัน กะน้ำพริกปลาทู ตำน้ำพริกอย่าเผ็ดมากนักนะ ฉันชอบกินฝีมือเธอ อร่อยกว่าไปซื้อกินข้างนอก จริงๆนะ...เธอทำอร่อยจริงๆ ส่วนชะอมทอด เธอไม่ต้องทำหรอก เด็ดชะอมไว้ให้ฉันก็พอ เดี๋ยวฉันทอดเองก็ได้ .....อยากเอาใจเธอมั่ง...เดี๋ยวจะหาว่าใช้งานเธอหนัก.....
- ใคร ไม่มาเป็นสามีมั่ง ไม่รู้ความทุกข์ในหัวอก ผู้ชายอย่างเราหรอก.....
ฮาก๊ากกั้กๆๆๆๆ......
- มาดูเพื่อนเผาเพื่อนจ้า....เตรียมรถพยาบาลไว้แล้ว แต่คงไม่พอ....เตรียมรถกู้ชีพดีกว่า..รอresuscitateอยู่...
- คุณน้องแป๊ดเอ๊ย...ต้องการตัวช่วยไหมคะ...อิ..อิ....
พี่ติ๋วขา
รอพี่ติ๋วแต่เช้าแล้วนะคะเนี่ย ยังสงสัยเลยว่า พี่ติ๋วหายไปไหน
อ้อ ไปงานคุณแม่ อ.หมอ JJ รึเปล่าค่ะ (บ่าย 3)
จ๊ากกกกกกก....คุณติ๋วมา......
แล้วผมจะหาใครช่วยล่ะ.....ใครก็ได้....ช่วยผมด้วยจ้า........ผมถูกรุม......
น้องแป๊ดขา
- ไม่ได้ไปค่ะ..คนที่บ้านไม่สบายกันเลยต้องอยู่ดูแล เอาอกเอาใจ ป้อนข้าว ป้อนน้ำ ปรนนิบัติพัดวี สารพัด..ดูซิ เวลาป่วยเนี่ยเมียเหนื่อยขนาดไหน...แล้วร้อยวันพันปีก็ไม่เห็นป่วยกะเขานะ แข็งแรงดีออก...มาป่วยเอาสองวันนี้แหละ...
- ฮ่าๆๆๆ.....มานี่เลย พ่อตัวดี....เดี๋ยวจะดึงหูให้ยานเชียว....
- .....มีอย่างที่ไหนกันจะแย่งจักรยานของคนที่บ้านเอาไปปั่นซะเอง....จะฉวยโอกาสละซี เดี๋ยวฉันให้คนที่บ้านคุณซื้อคันใหม่ดีกว่า เอาแบบมีเกียร์ด้วย..ให้พ่อปั่นคนเก่าออกไปให้ตายใจก่อน แล้วเราปั่นคันใหม่ ใส่เกียร์สามเลย...มีหวัง..ได้เจอของดีแน่...อิ...อิ....
- เฮ้ย...เพื่อน....ไอ้ยาที่กินแล้ว เหมือนเป็นไข้น่ะ ใช้ได้ผลเหรอ เอ็งไปเอามาจากไหนวะ....เอามาแบ่งให้ข้าบ้างสิ สักเม็ดก็ได้ ด่วนว่ะ....แล้วฝากซื้อด้วยล่ะ 20 เม็ดเลยก็ได้.....
คุณติ๋วครับ....ผมไม่อยากจะบอกว่า....เธอ ในที่นี่ คือผมเองครับ....อิ อิ
- หนอย...คิดจะเลียนแบบกันรึ....ไม่เข็ดๆ....
- รู้ไหมว่าไอ้ยาที่เอาให้กินน่ะ มันไม่ธรรมดา...กินแล้วเป็นอันไปไหนไม่รอด...ต้องกลับมากระปกกระเปรี้ยที่รัง(ไม่ให้มาตายรังหรอก..รกเปล่าๆ เอาพอเบาะๆ พอยังใช้งานได้...) ถ้าออกนอกบ้านบ่อยๆต้องเจอแบบนี้...นี่ขนาดยั้งมือนะเนี่ย...ไม่งั้นแม่จะเอายาสลบโปะซะเลย
- ...เดี๋ยวพอจะใช้งานค่อยปลุกให้กิน...อาก้า....
ประกาศ ประกาศครั้งสุดท้าย
ตอนนี้ เจ้าของบ้าน มีภาระกิจเร่งด่วน คาดว่า จะกลับมาภายใน 24 ชั่วโมงนี้
โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง
ก๊ากส์
- ทำไมต้องมือไม้สั่น ปากสั่นล่ะจ๊ะพ่อคู้น....
- ทำไมฉันจะไม่รู้ว่า "เธอ" ของคุณ...คือคุณเอง...คุณก็สูตรเดียวกันกับเพื่อนคุณน่ะแหละ...ทำให้เมียตายใจก่อน..แล้วจะไปไหนก็ไปกัน...รับส่งลูกเมียตรงเวลา.....เอามันมาส่งบ้านก่อน ให้รู้ว่าเข้าบ้านแล้วไม่มีปัญญาออก...ซื้อบ้านให้ไกลๆรถเมล์หน่อย....จ้างให้เดินหาสามวันก็ตามไม่เจอ...รถคันเก่าก็ปล่อยยางแบนอย่างงั้นแหละ....ยังไม่เปลี่ยนยางเลย...นกขี้เต็มไปหมด..มันจะได้ไม่มีทางตาม...เฮ้อ..ลูกไม้เก่าๆ..ตื้นๆ...รู้ไส้รู้พุงหมดแล้ว..ไม่อยากจะพูด.....
- อ้าว....พ่อคุณ...หลบหน้าไปไหนซะแล้ว...
- เออ..เจ้าของบ้านจะทิ้งกันได้ไงล่ะ....เดี๋ยวพวกผู้ชายมาอีฉันก็เละคนเดียวละซี..แม่แป๊ด....นะแม่แป๊ด....
อ้าว....ไอ้หมู...เอ็งเป็นไข้จริงๆเหรอ นึกว่าเอ็งไปกินยามา...น่าสงสารว่ะ...นี่ขนาดเป็นไข้ คุณยายบ้านเอ็งยังซัดกระหน่ำไม่ยั้งมือเลยเหรอ....บอกแล้วไม่เชื่อ....ว่าหาเมียน่ะ หาให้ดี อย่าเอาเสือมาทำเมีย....มารู้ตัวตอนนี้ก็สายไปแล้วว่ะ....อิ อิ
ได้เสือเป็นเมียเนี่ยดีนะ...ขอบอก....ออกไปไหนใครๆก็กลัว ปกป้องได้ทั้งก๊วน....ไม่มีใครกล้าแหยม ทีหลังจำไว้..อย่าแหย่เสือหลับ
- เหรอ เพื่อน....ตอนเรียนพยาบาล น่ะเป็นลูกแมวเหรอ เกาคางให้ก็นั่งเงียบไม่ไปไหน....นึกว่าได้เลี้ยงแมว ไม่นึกว่าโตขึ้นมาจะเป็นเสือ....วันหลังก็ดูเสียให้ดีก่อนละ ว่าเป็นเสือปลอมเป็นแมวหรือปล่าวววววว คิดได้ตอนนี้ ก็สายแล้วเพื่อนนนนนนนนน......อึ๋ยยยยยย อย่าให้รู้จักกับกับคุณยายบ้านข้านะ.....ข้ากลัวว่ะ
- จ๋า...ว่าไงนะป่าป๊า....เอาอะไรนะ น้ำอุ่นเหรอ...ได้จ้ะได้ เดี๋ยวเวปแป๊บนึง....
- เอาอะไรอีกนะ...ปวดแข้งปวดขาเหรอ...นวดเหรอ....อ๋อ...ได้จ้ะพ่อ....
- หา อารายนะ เปิดเพลงดังไป ให้เบาๆหน่อยเหรอ...เอา...OK OK....
- มีไข้ เอาผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดตัว....ได้ค่ะ ใส่น้ำหอมนิดนึง น้ำอุ่นจะได้หอมชื่นใจ....
- หา...อะไรนะจ๊ะ....หนาวเหรอ...เอากอดไหม?....หา...ไม่เอากอด....เอาผ้าห่มแล้วขอนอนเงียบๆคนเดียว...อืมมม...ด้ายด่าย..ด่ายเล้ย.....
ฮัลโหลๆ...แม่มะลิพุ่มโตเหรอคะ....
- ฉันส่งหนังสือ "เลี้ยงสามีให้กลัวเสือ"ไปให้แล้วนะคะ พยายามขยันอ่านหน่อยนะ อดทนศึกษาหน่อย ทำความเข้าใจสักนิด ไม่ยากหรอก ในนั้นมีตัวอย่างพร้อมภาพประกอบแล้วด้วย ทดลองทำดูได้ ได้ผลประการใดส่งข่าวกลับมาด้วย...มีเคล็ดลับอย่างนึงว่า ถ้าเขาแอบอ่านน่ะ ให้เขาอ่านเลย เพราะฉันเตรียมเล่มสองไว้แล้ว
ขา...อะไรนะคะลูกขา....จะไปหอแล้ว...รีดเสื้อหนูเหรอ...ได้จ้ะได้...เฮ้อ....งานหนัก....ลำบากจัง
- อะไร ก็ได้เหรอ.....อึ๋ยยยยย....ยิ่งน่ากลัวใหญ่เลย
- ฉันแวะไปข้างนอกก่อนดีกว่า....ไม่อยากมอง....ไม่อยากเห็นอนาคตอันใกล้ของเพื่อน....
- ใครรู้บ้าง โรงพยาบาลใกล้ๆบ้านไอ้หมู นี่มันชื่อโรงพยาบาลอะไร....เตรียมเรียกได้เลยว่ะ
สวัสดีค่ะ
เอ่อ พอดีฝนตั้งเค้าแล้ว ดิฉันแค่แวะมาเก็บผ้าค่ะ เดี๋ยวต้องรีบไปต่อแล้วค่ะ
หา...ว่าไงนะแม่พุ่มมะลิ...อ๋อ...หนังสือเล่มนี้มีแล้วเหรอ...หา...มีถึงเล่มสามแล้วด้วย...โอ...แม่นี่ยอดจริงๆเลย.....อะไรนะ ไม่ให้บอกใครโดยเฉพาะพ่อตัวดี....ได้เล้ย....ฉันจะปิดปากให้สนิทเชียวแหละ งั้นถ้าแม่จำได้แล้วฉันขอยืมเล่มสามอ่านหน่อยนะจ๊ะ....จะปราบหมูที่บ้านบ้าง
- เห็นมั้ย คุณติ๋ว....คุณแป๊ดน่ะ เป็นตัวอย่างที่ดีจ้า แค่เห็นฝนตั้งเค้านะ เธอก็รีบไปเก็บผ้าแล้ว ไม่ต้องโทรไปตามให้คนที่บ้านมาเก็บผ้าให้ เหมือนใครบางคน ที่เล่าให้ผมฟัง แล้วเดี๋ยวเธอก็จะไปรีดผ้า....สาวๆ ดูเป็นตัวอย่างที่ดีไว้นะ....
- นี่คุณติ๋ว...อย่ามาขู่เสียให้ยากเลย....แม่พุ่มมะลิของคุณติ๋ว เธอเป็น กุนนะสะตรี เอ้ย กุลสตรี จ้า งานบ้านงานเรื่องเธอไม่เคยขาด....ฉันหมายถึง....ออกคำสั่งจากปาก...ไม่เคยขาดจ้า.....
- อย่าสอนเธอให้มากเลย เท่านี้ฉันก็ทำงานหลังขดหลังแข็งแล้วจ้า.....
- อิอิ
- แอบมาเก็บข้อมูลประสาคนโสดครับ
- 5555555
- น่ากลัวจริง ๆ ชีวิตคู่เนี่ย อิอิ
โอ๋ๆๆๆ...พ่อคุณ
- ฉันไม่รังแกคุณแล้วหละ นี่เพียงแสดงตัวอย่างใหเด็กๆดูว่า...อย่าคิดนอกกรอบมากนักนะ...พ่อพวกชอบคิดสร้างสรรค์ เดี๋ยวจะหาสวรรค์ไม่เจอ
- จริงๆแล้วฉันว่าผู้หญิงน่ารักทุกคนค่ะ ถ้าผู้ชายไม่งอแง...ขอให้ผู้ชายทุกคนเป็นคนดี อยู่ในโอวาท เท่านี้ก็เรียบร้อยค่ะ
- ....ว่าแล้ว...รีดผ้ายังไม่เสร็จเลย...ไปทำต่อก่อนดีกว่า...ดึกๆต้องมีงานอื่นทำด้วย....เดี๋ยวไม่เสร็จ
สวัสดีครับ
อ่านเรื่องความทุกข์ใจของพี่แล้ว อดยิ้มไม่ได้
เป็นครอบครัวที่น่ารักดีครับ
นำรูปมาฝากครับ
ผู้ผ่านทาง
โชคดีจังนะครับ ขอให้มีฟามสุขต่อไป เกิด แก่ เจ็บ ตายก้อจบกัน เหอๆๆๆ รีบๆๆสุขเร็ววข้าวว เด๋วจะตายอีกแย้วววว สุขแล้วอย่าลืมทำบุญนะ แม่คนทุกข์เหลือเกิน 55 แหมเล่นเอายิ้มเลยยทำบุญทำทานชาติหน้าจะได้สุขๆต่อปายยย ซ้าธุ จบข่าว