เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา...งานพยาบาลของโรงเรียนได้รณรงค์นร.ม.ปลายเรื่อง การบริจาคโลหิต....พี่พยาบาลที่ดูแลเรื่องนี้บอกว่า นร.มีความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนเกี่ยวกับการบริจาคโลหิตอยากให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง จึงได้ใช้รายการ "กบนอกกะลา" ตอน เส้นทางสายโลหิต มานำเสนอ...เราได้ความรู้เพิ่มอีกหลายขั้นตอน....กระบวนการทำงานการเก็บ การแยกเลือด การนำไปใช้ เป็นเรื่องราวที่ละเอียดน่าสนใจ โดยส่วนตัวตั้งใจว่า จะให้บริจาคโลหิตให้บ่อยเท่าที่ทำได้ ก็ได้มาเกินสิบครั้งแล้ว....ครั้งที่ประทับใจสุดก็คือ เราไปบริจาคโลหิตให้เด็กคนหนึ่งที่โรงพยาบาล มอ. ไม่ได้รู้จักกันเลย เพียงแต่เพื่อนครูชวนไปก็ไป....หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องนี้ต่อ จนวันหนึ่งพ่อเราเสีย พ่อของเด็กคนนั้นมางานศพ....ซึ่งเขาทราบจากข่าวจากเพื่อนครูที่ชวนเราไปบริจาคโลหิต....ทำให้เรารู้ว่าน้ำใจ...การเกื้อกูลช่วยทำให้โลกสวยงามได้เสมอ.....ย้อนกลับมาดูลูกศิษย์เรา....ช่วงแรกที่เข้าไปหอประชุมดูวุ่นวายมาก....เพราะมีนักเรียนเข้าฟังสองระดับคือ ม.หก และ ม.ห้า เราไปช่วยดูแลการนั่งของม.ห้า แต่ก็ดูจะได้ผลเฉพาะกับเด็กแผนการเรียนวิทยาศาสตร์ที่รู้จักเราจะให้ความร่วมมือดีมาก......ส่วนเด็กกลุ่มอื่นๆ ก็ให้ความร่วมมือระดับหนึ่ง และมีอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามาสาย ไม่ฟัง ที่สำคัญแสดงกิริยาท่าทางกระด้างกระเดื่องกับครูที่เข้าไปเตือน เรานั่งมอง.....อยู่รอบนอก....อยากบอกว่า พฤติกรรมแบบนั่นทำให้เขาขาดโอกาส ปิดตัวเอง....เป็นคนแคบทั้งความคิด และจิตใจ แต่ดูจากแววตาของเด็กที่มองมายังครูแล้วใจหายค่ะ......ท้าทาย ไม่เกรงใจ เหมือนครูมายุ่งกับชีวิตผมทำไมประมาณนั่นเลย.....พวกเรา(ครู)คงต้องทำงานหนักกันอีกเยอะ........ศรัทธาจะเกิดขึ้นได้ถ้าเราเป็นแบบอย่างที่ดีเป็นประโยคที่บอกตนเอง......เขียนไปเขียนมากลายเป็น 2 in 1 เรื่องบริจาคโลหิต กับ พฤติกรรมเด็กที่ไม่พึงประสงค์
ขอบคุณค่ะ...ท่านอาจารย์ที่แวะมาให้กำลังใจเพื่อนร่วมอาชีพ.....ชอบประโยคว่า ฮีโมโกลบินที่มีพลังในการสอน....5555 วันไหนหมดพลังงานจะท่องไว้ว่าเรามีฮีโมโกลบินแบบพิเศษ....ส่วนเรื่องราวของเด็กๆ ต้องบอกว่าเขาคือสีสันของชีวิตการทำงานค่ะ....
เรื่องนี้สอนใจเราได้อย่างดีว่าเรายังไม่ได้ผูกใจศิษย์
http://gotoknow.org/blog/ekkachai-km1/145427
เป็นสิ่งดีที่มีสัญญาณบอกครับ
ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำของอ.เอกนะค่ะ...คงต้องหาวิธีการผูกใจกันละค่ะ...