วันนี้ได้มารับความรู้เรื่องระบบการให้บริการทางอิเล็กทรอนิกส์ e-Service ของสำนักบริหารการศึกษานอกโรงเรียนที่ต้องการจัดทำขึ้เพื่อเป็นสื่อกลางระหว่างนักศึกษาและการให้บริการการศึกษาแก่นักศึกษาการศึกษานอกโรงเรียน ก็นับว่าเป็นความคิดที่ดีความคิดหนึ่งแต่สิ่งที่เป็นข้อมที่สร้างความสงสัยและติดใจมากข้อหนึ่ง คือ พวกเราไม่รู้กลุ่มเป้าหมายเราเลยหรืออย่างไร????? ระบบการให้บริการผ่านอินเตอร์เน็ตเป็นสิ่งที่ทันสมัยแต่ว่าขัดกับกลุ่มเป้าหมาย กศน.ทั้งประเทศ...ต้องบอกว่า เป้าหมาย กศน.ทั้งประเทศ ..เสมือนหนึ่งท่านลองคิดตามว่า"ปัญหาของคนกรุงเทพแต่กลายเป็นปัญหาของคนทั้งประเทศต้องได้ช่วยแก้ ช่วยทำ" ในขณะที่ปัญหาของคนบ้านนอกที่อยู่ไกลปืนเที่ยงบอกว่าเป็นปัญหาไม่เร่งด่วนไป...เอ้า..กลับมาที่ประเด็น e-service คือว่ามันไม่ค่อยจะเหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมาย กศน.ที่อยู่บ้านนอกสักเท่าไหร่ เพราะบ้านนอกน่ะเป็นนักศึกษาชาวบ้านที่ห่างไกลการใช้ e-service และที่สำคัญคือมองว่าระบบที่ต้องใช้งบประมาณจำนวนมากเพื่อจัดทำน่าจะใช้ประโยชน์ให้มากกว่านี้ ณ ตอนนี้ ข้อค้นพบที่เป็นข้อบกพร่องของระบบนี้ คือ
1. การกรอกข้อมูลนักศึกษาที่ต้องกรองใหม่ ไม่เหมาะกับสถานศึกษา กศน.ที่มีการเปลี่ยนแปลงบุคลากรบ่อย
2. ควรพิจารณาถึงประโยชน์ที่จะได้รับให้มากกว่านี้เพราะการใช้ประโยชน์ยังไม่มากพอ
3. ระบบต่าง ๆ เช่นการจองที่เรียน การลาออก การย้าย ยังไม่เหมาะสมเพราะการอนุมัติโดยระเบียบแล้วนักศึกษาก็ยังต้องยื่นเอกสารที่สถานศึกษาอยู่ดี
ส่วนที่ดีก็คือ ระบบการอำนวยความสะดวกสำหรับนักศึกษาที่อยู่ในเมืองใหญ่ ๆ มากกว่าแต่ก็ดีแล้วล่ะเพียงแต่ฝากข้อคืดบางประการไว้เผื่อมีผู้ที่มีความคิดเห็นตรงกันเท่านั้นเอง e-service ที่ได้พัฒนาขึ้นให้เราใช้คงต้องปรับปรุงในเรื่องของฐานข้อมูลที่ต้องนำเข้าใหม่เพราะทุกวันนี้ งาน กศน.เราก็พบกับปัญหาอุปสรรคเรื่องข้อมูลที่ไม่เที่ยงค่อนข้างเยอะ อีกทั้งภารกิจที่มากของ ศบอ. คงจะยากที่จะมีบุคลากรทำหน้าที่เรื่องระบบสารสนเทศโดยตรง....สิ่งสุดท้ายคือระบบยังไม่ตอบสนองการปฏิบัติงานในระดับพื้นที่เป็นอย่างมาก
อย่าเพิ่งท้อแท้ครับ และให้คิดให้กว้างๆ และ ลึกๆ ดังนี้ ครับ