สมัยนานมาแล้ว มีแต่คนพูดว่า การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ แต่ยุคสมัยนี้ กลับตรงกันข้ามกัน
หลาย ๆ คน ต่างมุ่งหน้าเสาะแสวงหา ปัจจัย 4 เพื่อการอุปโภค บริโภค แต่นับวันภาวะเศรษฐกิจรัดตัว ต้องเพิ่มปัจจัยที่ 5 ,6 ตามมา ซึ่งล้วนแต่เป็นสิ่งอำนวยความสะดวกของตน
สมัยนี้ทุกคนต่างพูดว่า "การไม่เป็นหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ"เห็นจะจริง เพราะนับวันทุกคนต่างมีภาวะเครียดมากขึ้น เห็นจากหน้าหนังสือพิมพ์ เราอ่านข่าวพบภาวะการฆ่าตัวตาย สถิติสูงขึ้นทุกปี ทุกคนเคร่งเครียด ต้องแสวงหาสิ่งฟุ่มเฟือยตามมา เพื่อสนองตอบต่อตัณหา ความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด เพราะเราไม่ใช้เศรษฐกิจแบบพอเพียงตามที่พ่อหลวงสอนไว้
ถ้าเรารู้จักพอประมาณ พอเพียง มีภูมิคุ้มกันทั้งใจ และกาย แค่นี้เราก็คงไม่ต้องกลุ้มกับหนี้สินกันต่อไป จริงไหมหนอ
เป็นนโยบายที่ส่งเสริมการประหยัดดีทีเดียว
สวัสดีครับ
สุขสดใสในวันหยุดครับ
rainalone
นโยบายดีคะ
แต่ทำไม่ค่อยได้ เพราะทุกคนไม่รู้จักคำว่าพอ เหมือนที่ว่า "คนจน จนไม่เลิก คนรวย รวยไม่เสร็จสักที" เมื่อนั้นย่อมมีการเบียดเบียนตามมา