อาจารย์วิญญู...Welcome to Japan 4

     หลังจากเยี่ยมชมมัสยิดกันอย่างจุใจแล้ว พวกเราก็จรลีไปหาอะไรกินกันที่ชินจูกุ แหล่งช็อบปิ้งชื่อดังของญี่ปุ่น ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมัสยิดมากนัก เราขึ้นไปกินอาหารประเภทเส้นกันบนชั้น 12 ของอาคาร Odakyu ผมก็เลยถือโอกาสถ่ายภาพจากตู้กระจกชั้น 12 ให้เห็นบรรยากาศย่านชินจูกุ

ที่นี่เป็นชุมทางเชื่อมต่อระหว่าง รถบัส รถไฟ รถไฟใต้ดิน คนก็จะมาต่อรถกันเยอะแยะ แถมยังมีห้างดังสารพัด มีเครื่องใช้ไฟฟ้า แทบจะบอกได้ว่าอยากได้อะไรก็มาหาเอาแถวนี้ รับรองไม่ผิดหวัง ไม่ต้องไปหาที่อื่นอีก

เราเลือกกินอาหารประเภทเส้น ทั้ง อูด้ง แล้ว โซบะ อร่อยดีครับ อาจารย์วิญญูเปรยขึ้นว่าที่ญี่ปุ่นนี้ ไม่ว่าเราจะกินบนห้างอย่างนี้ หรือจะหากินร้านค้าข้างทาง ราคาของอาหารดูเหมือนจะต่างกันไม่มาก แตกต่างจากเมืองไทย ที่ร้านอาหารข้างทาง กับในห้างใหญ่ๆ ราคาแตกต่างกัน บางทีหลายเท่าตัว

สาวน้อย  Satomi Takao กับชามอูด้ง รสชาดถูกปากครับ

Kashima san กับบะหมี่ชามโต ไม่น่าเชื่อว่าสาวๆพวกนี้ จะทานหมี่ชามโตอย่างนี้ได้หมด ดูเหมือนจะเป็นค่านิยมของคนญี่ปุ่นที่มีความเชื่อว่า เวลาทานอาหารต้องทานอาหารให้หมดชาม

 

[paew]

ดูท่าทาง Udon จะอร่อยนะค่ะ ... และ อ.ไมโตละค่ะ ทานหมดชามรึปล่าว ตัวโตๆ ไม่น่าจะทานน้อยกว่าสาวๆ ใช่มั้ยค่ะ

[Mitochondria]

• ของผมเป็น โซบะ ครับ รสชาติยอดเยี่ยมมาก ไม่แปลกเลยที่คนแน่นขนัดร้าน
• ผมทานหมดคนแรกเลยครับ แล้วก็เลยไปจับภาพหนุ่มน้อยหนุ่มมาก กะสองสาวน้อยมาฝากไงครับ
• อาจารย์แป๋วยังอยู่ญี่ปุ่น หรือบินกลับบ้านไปแล้วครับ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• ภาพวิวสวยแจ่มและสาวๆญี่ปุ่นน่ารักมากค่ะ  แต่ฉันอ่านหลายบันทึกแล้วไม่เห็นภาพคุณเลย ...เอามาให้ดูบ้างซีคะ...เอ...หรือกลัวว่าหล่อกว่าคนอื่น

[Ka-Poom]

สวัสดีค่ะ...พี่กานต์

มาสวัสดี...ท่านอาจารย์วิญญูค่ะ... ดูท่าทางท่านจะเอร็ดอร่อย...กับอาหารที่อยู่เบื้องหน้าท่านนะคะ...

....

นับถอยหลัง...เหลืออีกกี่วันค่ะ...จะจรกลับถึงเมืองไทย ระลึกถึง...เด็กๆ และพี่จินด้วยนะคะ...

(^_____^)

กะปุ๋ม

[Mitochondria]

แม่แมงมุมเพื่อนรัก

• ฉันเป็นคนถ่ายจ้า ถ่ายหนักไปหน่อยก็เลยไม่มีภาพตัวเอง ถ้าถ่ายหนักกว่านี้อีกสักหน่อย คงไม่มีแรงเดินไปไหนมาไหนแล้วล่ะ

กะปุ๋ม

• อาจารย์วิญญูไม่ค่อยทานอะไรสักเท่าไหร่ครับ โควต้าของอาจารย์ผมเลยจัดการแทน
• ส่วนใหญ่อาจารย์จะเน้นไปทางผัก ส่วนผมทานโปรตีนเป็นภักษาหารอยู่แล้ว ท่าทางจะไปด้วยกันได้ดี เพราะทานไม่เหมือนกัน
• อาจารย์เล่าให้ฟังว่ามะเร็งลำไส้ใหญ่ในบ้านเรา พบได้สูงขึ้นกว่าเดิมมาก สาเหตุมาจากการที่ไม่มีอะไรไปลอก prolyp ออก เมื่อก่อนคนเราทานผักกันเยอะ เจ้าผักพวกนี้จะเป็นไฟเบอร์แล้วไปเสียดสี แล้วลอก prolyp พวกนี้ออกไป เดี๋ยวนี้มีพวกกินโปรตีนเป็นภักษาหารอย่างผมเยอะ เวลาย่อยก็จะมีแต่ของลื่นๆ ไม่มีอะไรไปกำจัด prolyp ออกไปสุดท้ายก็จะเป็นมะเร็ง
• เฮ้อ...ฟังแล้วเศร้า....แต่เรื่องจะให้เปลี่ยนไปกินผัก ยิ่งน่าเศร้ากว่า......
• อีก 25 วันครับ จะได้กลับบ้านแล้ว งานที่นี่ยังลูกผีลูกคนครับ ว่าจะเสร็จทันหรือเปล่า ถ้าเสร็จทัน ก็กลับไปเขียนที่บ้านเราได้ 1 เรื่องครับ ถ้าไม่ทัน ก็ให้ทำซะให้เสร็จ ก่อนที่จะกลับครับ
• ขอบคุณมากครับ สำหรับความระลึกถึงคนทางบ้าน แล้วผมจะกลับไปโทรไปบอกเด็กๆให้ครับ ส่วนจินตนา ผมขอกลับไปบอกด้วยตัวเองก็แล้วกัน....อิ อิ