สวัสดีครับ..
วันนี้ได้มีโอกาสมานั่งทานกาแฟ ที่ Central Airport Chiangmai. รู้สึกถึงความหอม หวาน และรสชาติขมปนหวาน ของ คาปูชิโน ... กับขนมไทยสักชิ้น สองชิ้น ผมกลับให้ความรู้สึกว่ามีความเข้ากันได้อย่างดีระหว่างขนมไทยกับกาแฟฝรั่ง ในร้านของคนไทย ดอยช้าง อันนี้ไม่ได้ค่าโปรโมท แต่ที่นั่งที่นี่เพราะว่า ที่นี่เล่น wireless ฟรี ส่วนร้านอื่น สีเงิน ค่า internet เลยต้องมานั่งที่นี่ ตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมาที่นี้ แต่อาศัยความงง ส่วนตัวเลย ต้องมา ในครั่งแรกคิดว่ากาแฟคงไม่อร่อย หรือรสชาตคงงั้นๆ แต่กลับกัน รสชาตนอกจากอร่อยแล้ว ที่ร้านมีบรรยากษสที่ดี เหมือนไม่ได้มานั่งที่ห้างเลย อยากบอกว่า ใครมาเชียงใหม่ แล้วชอบทานกาแฟสด ลองมาดูนะครับ
ตอนนี้คงมานั่งคิดว่า กาแฟที่ปลูกมากในภาคเหนือ โดยเฉพาะเชียงใหม่ เชียงราย น่าจัด หรือบางที่จัดเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร เรียบร้อยแล้ว หลักจัดก็ไม่ยากมากนัก แต่ต้องเข้าใจเรื่องท่องเที่ยว บวกับการเกษตร ให้ดีนะครับ เพราะการท่องเที่ยวเป็นเรื่องของคน ที่มีความต้องการที่ไม่เหมือนกัน และการเกษตรเป็นเรื่องของฤดูกาลและช่วงเวลา นะครับ การจัดการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ต้องทำความเข้าใจว่าเป็นรายได้เสริม ไม่ใช่แบบฟาร์มโชคชัยที่ทำรายได้เป็นกอบเป็นกำ
การท่องเที่ยวเชิงเกษตรจะต้องอาศัยการสร้าง loop ของสถานที่ มาเป็นสถานที่นำชม ถ้าหลักง่ายๆ คงเริ่มที่ การเพาะปลูก การเริ่มจากเมล็ด จากเพาะกล้า การเลี้ยงดู การเก็บเกี่ยว และการแปรรูป สุดท้ายคงมาจบที่การขายนะครับ หรือการชิมผลผลิต ถ้าเป็นกาแฟควรมีกาแฟสด ให้ชิมและจำหน่าย หากเป็นสวนผลได้อาจจะผลไม้ให้ทาน และจำหน่าย
การท่องเที่ยวของไทยคงเจริญขึ้นหากไม่มีใครเอาเปรียบนะครับ และไม่ควรคิดว่าการท่องเที่ยวสามารถทำรายได้หลัก จะทำให้ผิดหวังได้ง่าย ความคิดเสมอว่าเป็นรายได้เสริมนะครับ
จิ้วครับผม