เฮฮา แล้วได้ศาสตร์ ได้อย่างไร ตอน "เจ้าเป็นไผ"

เบ้าหลอมชีวิต

บันทึกนี้จะถือเป็นทั้งการบ้าน ที่ทำเพื่อเฮฮาศาสตร์ และ เป็นการมานั่งสะท้อนตัวเอง อีกครั้งหนึ่ง ให้ถ่องแท้ยิ่งๆขึ้นด้วย

ผมใช้มุขนี้เป็นการตั้งโจทย์ให้คนหรือแม้กระทั่งตนเอง ในการให้เกิดการฉุกคิดอยู่เสมอๆ สะท้อนและทบทวนตัวเองให้อย่างถ่องแท้ ยิ่งขึ้น นั่นหมายถึงต้องมีการทบทวนอยู่สม่ำเสมอ ไม่ใช่ครั้งเดียวจบ

การทบทวนตนเองมุ่งให้รู้ตน และ รู้ว่าเราต้องการมีเป้าหมายอะไรในชีวิต และจะทำอะไรเพื่อให้บรรลุสิ่งๆนั้น อย่างฉลาดคิดฉลาดทำ ซึ่งตรงกับหัวข้อที่การบ้านนี้ให้เขียนเลย ซึ่งทำให้ได้ขุดของเก่าบางส่วนมานั่งทบทวนและแบ่งปันคนอื่นๆ

ประวัติ รายละเอียดคงรบกวนไปดูได้จาก Link นี้นะครับ : http://gotoknow.org/profile/thawesin

พยายามจะเล่าในเรื่องอื่นๆที่ยังไม่ได้กล่าวถึง หรือเมื่อเวลาเปลี่ยนไป สิ่งที่สกัดได้ก็เปลี่ยนไป

เบ้าหลอมชีวิตของผม หรือใช้คำว่ากว่าจะเป็นวันนี้ กว่าจะหล่อหลอมเป็นตัวตน วันนี้ นั่งนึกๆ มันมาจากหลายปัจจัย ปัจจัยที่ส่งผมมาเกิดคงเป็นปัจจัยแรก ปัจจัยการเลี้ยงดูจากครอบครัว ก็ส่งมากเหมือนกัน สิ่งที่สะท้อนตัวตนอยู่ ณ ปัจจุบัน ส่วนใหญ่ก็มาจากปมจากปัจจัยเรื่องนี้เป็นส่วนใหญ่ ทั้งปมด้านดีและด้านไม่ดี ลองล้วงดูเถอะครับ โดน!!!

ปัจจัยจากครอบครัว

อีกปัจจัยก็คงเป็นปัจจัยทางสังคมและสิ่งแวดล้อม สิ่งถูกฝังและเปลี่ยนแปลง บางคนถูกฝังมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว แม้สิ่งๆนั้น ตัวจะพยายามบอกว่าไม่ชอบไม่ใช่ตัวตน แต่มันถูกซึมซับและแสดงออกมาอย่างไม่รู้ตัว ต้องอาศัยคนภายนอกสะท้อนให้ฟังสังคมและสิ่งแวดล้อม ถึงตรงนี้ต้องขอยกให้บุญบารมีที่สะสมมาที่ลิขิตให้ผมเกิดมา ณ จุดๆนี้ ต้องขอขอบคุณครอบครัวผม ทั้งปาป๊าและมาม้า และพี่ๆ ที่หล่อหลอมผมให้มีภูมิคุ้มกันที่เข็มแข็ง ไปต่อยอดเรียนรู้ชีวิต จนเป็นตัวเป็นตนได้ขนาดนี้ <ul style="margin-top: 0cm"><li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt">เข้าสู่วงการนี้ได้อย่างไร</li></ul>การเข้าสู่วงการG2K นี้คงเริ่มตั้งแต่การถูกชักนำจาก อาจารย์หมอวิจารณ์ พานิช แนะนำให้รู้จัก ให้เข้าไปเขียนเรื่องราวที่ทำแบ่งปันให้ชาวบ้านฟัง เริ่มเขียนไปสักพัก แต่แล้วก็หยุดไป เนื่องจากรู้สึกว่าตนเองเป็นโรคจิต ที่ต้องมานั่งเช็คว่ามีใครมาเขียนแนะนำอะไรเราบ้าง ณ ตอนนั้นก็เลยทำให้หยุดเขียนไปพักหนึ่งเหมือนกัน จนพ่อ(ครูบาสุทธินันท์)มาเคาะกระโหลกหนาๆของเรา ให้หันกลับมาเรียนรู้มันให้ถ่องแท้เสียก่อน ก่อนที่จะไปตัดสินอะไรลงไป และเราก็ได้เรียนรู้อะไรที่มากขึ้นจริงๆ ทำให้เห็นทั้งเปลือกอย่างที่พวกเราเห็น และ จิตวิญญานที่แฝงอยู่ข้างใน และ รู้แล้วว่า เรานั่งเฝ้าดูอะไรภายหลังเขียนบันทึกในBlog และคุ้มค่าไหม!! ...... <ul style="margin-top: 0cm"><li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> จุดยืนเจ้าอยู่ตรงไหน </li></ul>ขอยึกแนวทางอิงและเข้าใจความเป็นธรรม...ชาติ เป็นหลักครับ พยายามค้นหาค้นคว้า ให้ค้นพบความเป็นธรรม..ชาติ โดยการพยายามลงมือปฏิบัติ กล้าคิด กล้าฝืน ให้มากยิ่งขึ้น จะยิ่งทำให้เข้าใจธรรม..ชาติ ก่อให้เกิดการยอมรับความแตกต่าง ความหลากหลายได้มากยิ่งขึ้น เข้าใจตนเอง เข้าใจผู้อื่นได้ยิ่งขึ้นด้วย ยิ่งรู้จักทบทวน ให้เกิดความถ่องแท้ นำมาพัฒนาต่อยอด ยิ่งส่งผลมากขึ้นทวีคูณ<ul style="margin-top: 0cm"><li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> เจ้ากำลังจะไปไหน </li></ul>"ฝึกวิทยายุทธ""หาเครือข่ายเพื่อนร่วมทาง" ช่วยกันสงเสริมพลังจุดหมายปลายทางที่กำลังจะไปคงเป็นปลายทางของการพ้นทุกข์อย่างถาวร ดูเหมือนไปไกลเกินฝัน แต่จริงๆกลับกลายเป็นสิ่งที่ไปต้องไปไหนไกลอยู่ใกล้ๆนี่แหละ พยายามอยู่กับปัจจุบันให้ต่อเนื่องมากที่สุด มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ทุกขณะจิต พูดง่ายแต่ทำยากจัง!! ครับ<ul style="margin-top: 0cm"><li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> เจ้าต้องการอะไร </li></ul>" ความสุข รุ่นติดตั้งถาวร " " ความเป็นธรรม..ชาติกลับคืนมาสู่มวลมนุษย์" ความต้องการเปลี่ยนไปเรื่อยๆครับ แล้วแต่สถานการณ์ แต่ยึดหลักพอเพียงครับ ขอได้มีโอกาสทำอะไรให้คุ้มก็การเกิดมาก็เพียงพอ เพราะชีวิตนั้นแสนสั้น จงสร้างตำนาน "คาเปเดียม" ความต้องการพื้นฐานที่ต้องการ พยายามดูแลตนเองได้อย่างมีความสุขทุกช่วงขณะจิต ให้ต่อเนื่องเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพื่อสร้างครอบครัวให้มีความสุข และบริหารเวลาให้มีโอกาสทำประโยชน์เพื่อสังคม เพื่อชาติ เพื่อในหลวง และเพื่อโลกของเราบ้าง ไม่มากก็น้อย จะขอมุ่งมั่นทำ ตั้งแต่วันนี้รุ่นของพวกเราเนี่ย และถ่ายทอดให้กับชนรุ่นต่อไป เพื่อสืบสานไปอย่างยั่งยืน กว่าเราจะตั้งหลักได้ คาดว่ามีหลายยุคหลายรุ่น (กะว่าหากทำกันจริงๆ ก็ไม่ต่ำกว่า 3 รุ่น)“ผลงานคือเหตุแห่งความสุข แต่ตัวการกระทำคือความสุข ถ้าการกระทำนั้นถูกต้องผลที่ออกมาย่อมถูกต้องดีงาม” <ul style="margin-top: 0cm"><li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> เจ้าจะทำอะไร </li></ul> " สร้างมหาชีวาลัย " แต่ไม่รู้ว่าจะอยู่ที่ไหน ตอนนี้เล็งๆ ไว้ 2 ที่ <ol> <li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> ปากช่อง ร่วมกับอาจารย์วรภัทร์ "ร่มธรรม งานนี้เริ่มงานไปแล้ว </li> <li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt"> พิษณุโลก ร่วมกับน้องบุ้ง เตรียมก่อการกันอยู่ สนามนี้น่าระทึก ท้าทายม๊ากมากครับ </li> </ol>ต้องบอกว่าตอนนี้ติดใจกับการเป็นกระบวนกร ไปแล้วอย่างจังครับ มีความสุขกับการเป็นผู้ให้ ผู้ช่วยเหลือ ต้องการมีส่วนในการร่วมพัฒนาสังคมให้มากยิ่งขึ้น พัฒนาตนและพัฒนาคน เรียกสันดานความเป็นมนุษย์กลับมา แทนสันดานที่คิดว่าสิ่งมีชีวิตคือเครื่องจักร ที่ไร้จิตวิญญาณ สิ่งต่างๆจะเกิดขึ้นได้ เราต้องเร่งสร้างและสะสม ทุนทางความสัมพันธ์ ทุนเครือข่าย และนั่นจะก่อให้เกิดทุนทางปัญญา และสุดท้ายเร่งความเพียร ในการสร้างภูมิคุ้มกันที่ดีที่สุด คือการสะสมสติPlus มุ่งเข้านิพพาน ครับ !!<ul style="margin-top: 0cm"><li class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; color: navy; text-align: justify; tab-stops: list 36.0pt">บอกหน่อยได้ไหมทำไมถึงต้องเฮฮา</li></ul>ในหลวงของเรา ก็ยังเคยทรงให้แนวทางในการทำงานไว้ว่า

วิธีการทำงาน

ร่าเริง : รื่นเริง
คึกคัก : คึกครื้น

ตัวเรา , บรรยากาศ , สิ่งแวดล้อม ทั้งหมดทั้งหลายเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดและเอื้อ ต่อการสร้างเรื่องราวที่ดีๆ ขึ้นมา

อันนี้น่าจะเป็นแนวกับที่ก๊วนเฮฮาศาสตร์ยึดปฏิบัตินะครับ ก่อให้เห็นถึงพลังและเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้น

บางครั้งบางคนชอบมองอะไรแบบแยกส่วนเกินไป เรื่องสาระ จะมาทำเฮฮา ซึ่งดูเป็นเรื่องไม่จริงจัง จะไปก่อให้เกิดสิ่งที่เป็นสาระได้อย่างไร แต่กลับกัน ก็มนุษย์ก็พยายามแสวงหาสิ่งๆนั้น เพื่อมาบรรเทาความทุกข์ที่เกิดขึ้น เฮ้อ!!

เขียนใน GotoKnow โดย คนดอย
ใน ตกผลึกสิ่งเรียนรู้ Self development

คำสำคัญ (Tags): #เฮฮาศาสตร์#การเรียนรู้#เฮฮาศาสตร์1

หมายเลขบันทึก: 142220เขียนเมื่อ 27 ตุลาคม 2007 06:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:29 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน