อนาคตย่อมดีกว่าอดีต

เราอาจเคยพลาดในอตีต แต่อนาคตต้องดีกว่า

       " เคยประสบปัญหาในชีวิตมากมายทั้งเรื่องการทำงาน ครอบครัว แต่ก็ยังทนอยู่ได้นะพี่ ทนได้ยังไงค่ะ" น้องที่ทำงานถาม

อันนี้ก็ไม่รู้ทำได้อย่างไร บางคนปล่อยให้เวลาช่วยลบความทุกข์ แต่เหมือนทุกข์หนักยิ่งขึ้น เพราะเราไม่เคยปล่อยวาง ยังคิดวุ่นวายในชีวิต วนในอ่างร่ำไป จนเมื่อมาค้นพบสัจธรรม  อ่านหนังสือนิทานธรรมะเรื่องหนึ่ง อ่านจบแล้วรู้สึก อาย.....หมามัน เราเป็นถึงคน เป็นมนุษย์ มีความรู้ก็มากแต่เอาตัวไม่รอด รู้สึกอายมาก

นิทานมีอยู่ว่า

มีลูกสุนัขตัวหนึ่ง กำลังวุ่นวายกับการกัดหางตัวเองโดยหมุนตัวเวียนไปมาหลายรอบ เมื่อสุนัขตัวใหญ่เห็นดังนั้นจึงเดินเข้าไปถามลูกสุนัขว่า "ทำไมต้องทำแบบนั้น"

ลูกสุนัขได้ยินก็ตอบว่า "ท่านไม่เคยได้ยินหรือว่าความสุขนั้นหาได้เมื่อเหลียวหลัง การที่ฉันหมุนตัวรอบตัวเอง ก็เพราะว่า ฉันกำลังแสวงหาความสุขไงล่ะ แล้วท่านไม่คิดจะแสวงหาความสุขบ้างหรือ"

สุนัขตัวใหญ่ก็ตอบว่า "ฉันรู้แต่เพียงว่าฉันต้องเดินมุ่งหน้าไป แล้วความสุขก็จะตามมาทีหลังฉันเอง"

คิดเอาเถิด มนุษย์เราต้องอยู่อย่างมีหวัง อย่ามีชีวิตจมอยู่แต่เรื่องในอดีต เพราะอนาคตนั้นสวยงามกว่า มีหนทางข้างหน้า จึงจะมีความหวังอันไร้ขีดจำกัด

            ความสำเร็จและความผิดหวัง ความพ่ายแพ้ ยากจะกำหนด คนเราผิดพลาดในการทำงานได้ แต่อย่าพลาดพลั้งในความเป็นคน เราอาจเคยพลาดในอดีต แต่อนาคตจงอย่าได้พลาดอีก และถึงแม้ในอดีตเราจะรุ่งเรืองปานใด จงอย่าได้คิดว่าเกียรติยศในอดีตนั้นจะรุ่งเรืองอยู่กับเราตลอดไป

           คนเราหากไม่รู้จักพัฒนาตนเอง ก็มักตีกรอบให้กับตนเอง ถ้าเราไม่คิดแก้ไขปัญหาให้ลุล่วงหรือบังคับตัวเอง ก็มักจะจมอยู่กับวังวนของอดีต หากเป็นอย่างนี้แล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ หลุดโลกไปเลย

ระวังโรคเพี้ยนจะถามหา นะคะ