ห้ามมิให้สัตว์น้ำบางชนิดในราชอาณาจักร

มาตรา ๑ ๒ ๓ ๔ ๕

ห้ามมิให้สัตว์น้ำบางชนิดในราชอาณาจักร

----------------------------------------------------------

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ให้ไว้ ณ วันที่ ๓๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๗

เป็นปีที่ ๕๙ ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า

โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงพระราชกฤษฎีการห้ามมิให้นำสัตว์น้ำบางชนิดเข้ามาในราชอาณาจักร

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๒๒๑  ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๕๔ แห่งพระราชบัญญัติการประมง พ.ศ. ๒๔๙๐  อันเป็นพระราชบัญญัติที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๑ มาตรา ๓๕ มาตรา ๔๘ และมาตรา ๕๐  ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฏหมาย  จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

มาตรา ๑    พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า " พระราชกฤษฎีกาห้ามมิให้นำสัตว์น้ำบางชนิดเข้ามาในราชอาณาจักร พ.ศ. ๒๕๔๗ "

มาตรา ๒    พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดสามสิบวันนับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป 

มาตรา ๓    ให้ยกเลิก

(๑)  พระราชกฤษฎีกาห้ามมิให้นำสัตว์น้ำบางชนิดเข้ามาในราชอาณาจักร พ.ศ. ๒๕๒๕ (๒)  พระราชกฤษฎีกาห้ามมิให้นำสัตว์น้ำบางชนิดเข้ามาในราชอาณาจักร (ฉบับที่ ๒)  พ.ศ. ๒๕๓๖

มาตรา  ๔  ห้ามมิให้บุคคลใดนำสัตว์น้ำที่ระบุไว้ในบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกานี้เข้ามาในราชอาณาจักรโดยมิได้รับอนุญาต
                จากพนักงานเจ้าหน้าที่

มาตรา ๕   ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์รักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

---

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
พันตำรวจโท ทักษิณ   ชินวัตร
       นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ :-

              เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากพระราชกฤษฎีกาห้ามมิให้นำสัตว์น้ำบางชนิดเข้ามา
ในราชอาณาจักรที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันไม่ครอบคลุมถึงการนำสัตว์น้ำที่ไม่มีชีวิตเข้ามาในราชอาณาจักร  ทำให้มีผู้นำสัตว์น้ำ
ทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิต  ซึ่งไม่อยู่ภายใต้บังคับของกฎหมายดังกล่าวเข้ามาในราชอาณาจักรเป็นจำนวนมาก  โดยไม่มีมาตรการ
ตรวจสอบเรื่องสุขอนามัย  และทำให้เกิดการแพร่ระบาดของโรคของสัตว์น้ำหลายชนิด  ซึ่งเป็นอันตรายต่อสัตว์น้ำมีชีวิตอื่นๆ
และอาจเป็นอันตรายต่อผู้บริโภค  ประกอบกับสมควรรวมพระราชกฤษฎีกาห้ามมิให้นำสัตว์น้ำบางชนิดเข้ามาในราชอาณาจักร
ที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันไว้เป็นฉบับเดียวเพื่อความสะดวกในการใช้กฎหมาย  จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้