เครือข่ายชมรมกสิกรรมธรรมชาติ

          วันนี้ ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมการอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่อง "การวิจัยเพื่อพัฒนาท้องถิ่น"  ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร เข้าร่วมในฐานะเครือข่ายนักวิจัย หากดูชื่อเรื่องการวิจัยเพื่อท้องถิ่น   จำได้ว่า สกว.ได้สนับสนุนให้เกิดการวิจัยในลักษณะนี้มาตั้งแต่ ปี 2541 (สำนักงานภาค)

          แต่พอดูการนำเสนอโครงการวิจัยด้านการท่องเที่ยว และด้านอื่นๆ  กลับมีความคิดว่า น่าจะมีความเข้าใจในชื่อนี้ไม่ถูกต้อง (หรือว่าผมเข้าใจไม่ถูกต้องเองก็ได้นะครับ)  เพราะตามชื่อนี้เป็นการเอื้อให้ชุมชนได้ใช้กระบวนการวิจัยในการพัฒนาและสร้าง/ใช้องค์ความรู้ คือเป็นการวิจัยของชุมชน โดยชุมชน และเพื่อชุมชน คนนอกเป็นเพียงผู้กระตุ้น สนับสนุน หรือเป็นพี่เลี้ยงให้  ไม่ใช่เข้าไปทำวิจัยเอง  ผมเลยนึกถึงข้อคิดที่อาจารย์หมอวิจารณ์  พานิช ที่ได้ให้ไว้กับหน่วยงานราชการที่ร่วม KM สัญจรที่พิจิตรว่า ระวังหากข้าราชการคิดจะสนับสนุนหรือบูรณาการ....จะกลับเข้าสู่ร่องความคิดเดิมๆ คือข้าราชการคิดโครงการแบบเดิมให้อีก (หรือว่าจะเป็นไปในลักษณะเช่นนั้น)

          ตั้งใจว่าจะหาเครือข่าย  เพื่อขับเคลื่อนและสนับสนุนให้มีการขยายการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในพื้นที่ให้กว้างขวางยิ่งขึ้น โดยเฉพาะทาง มรภ.กำแพงเพชร  คิดว่าวันนี้คงไม่ได้อะไรแล้วแต่ก็ยังนับว่าโชคดีที่เจอคุณแอนเครือข่ายที่ทำงานอยู่ "ชมรมกสิกรรมธรรมชาติจังหวัดกำแพงเพชร" ได้พูดคุยและรับฟังข้อคิดเห็นดีๆ (จุดอ่อนของราชการ) ที่ต้องเร่งปรับวิธีคิดและวิธีการทำงาน เช่น ต้องมีข้อมูล องค์ความรู้ที่บันทึกไว้อย่างเป็นระบบ คิดนอกกรอบ ฯลฯ นอกจากนั้นยังทราบว่ามีกิจกรรมดีๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของชมรมกสิกรรมธรรมชาติฯ (จุดแข็งของ NGO) ซึ่งได้ดำเนินการแล้วในหลายพื้นที่ มีทั้งผัก  ข้าว และส้มเขียวหวาน (อย่างนี้บูรณาการกันได้แน่ๆ) ผมเลยแนะให้ลองบันทึกเล่าในบล็อกของ Gotoknow บ้าง เพื่อจะได้แลกเปลี่ยน  

          ได้เพื่อน/เครือข่ายที่จะร่วมกันทำงานเพิ่มขึ้นอีกแล้วครับ  วันหลังเราคงจะนำสิ่งดีๆ ที่ชมรมได้ทำและดีอยู่แล้วมา ลปรร.กับ นักส่งเสริมฯ และเกษตรกรที่สนใจในกิจกรรมการเกษตรธรรมชาติต่อไป...ผลเป็นประการใดจะบันทึกมา ลปรร.ต่อไปนะครับ

วีรยุทธ  สมป่าสัก