หรือว่าหลายอย่างจะเริ่มหวนคืน
เช้าวันนี้ตื่นเช้าเป็นพิเศษ ด้วยมีภารกิจที่จังหวัดยโสธร นั่งวางแผนการเดินทาง จึงเริ่มออกเดินทาง ที่ 05.30 น เพื่อการเริ่มกิจกรรมการเรียนรู้กับเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ยโสธร ในเวลา 09.00 น. ซึ่งทุกอย่างก็เป็นไปตามที่วางแผนไว้ด้วยดี เช้าวันนี้อากาศและบรรยากาศตลอดเส้นทางช่วงพยัคฆภูมิพิสัยถึงยโสธร ดีมาก ทำให้ได้พบ ได้เห็น ได้คิดอะไรหลายอย่าง เช่น
ช่วงเช้าๆอย่างนี้พี่น้องชาวบ้านตามเส้นทางเกือบทุกหมู่บ้าน มีการยืนรอใส่บาตร ซึ่งมีทั้งผู้สูงอายุ หนุ่มสาว เด็กๆ ภาพการยืนรออย่างสำรวมพร้อมๆกับมีการพูดคุย ประดุจเวทีการประชุมที่มากด้วยความเอื้ออาทรต่อกัน
ผ่านหมู่บ้านถึงทุ่งโล่งตามแบบฉบับทุ่งกุลาร้องไห้ ปรากฏภาพชายวัยกลางคน กำลังเก็บกู้เครื่องมือหาปลา ไม่ว่าจะเป็นเบ็ด และอื่นๆ สะท้อนถึงชุดความรู้ที่สมบูรณ์ตามแบบฉบับชาวบ้าน ที่เรียนรู้เพื่อการดำรงอยู่อย่างแท้จริง
ผ่านช่วงกลางหมู่บ้านแต่ละแห่ง ได้ชะลอความเร็วลง ช่วยให้มองเห็นควันไฟที่ลอยตัวขึ้น ประมาณได้ว่า นั่นคือสัญลักษณ์ แห่งการหุงหาอาหารมื้อเช้าของชาวอีสาน
หลายท่านอาจสัมผัสภาพแห่งวิถีอีสานเช่นนี้ได้อย่างดี บางท่านอาจเห็นเป็นภาพที่เลือนราง แต่สำหรับผมสัมผัสได้ในฐานะลูกอีสาน และแอบดีใจนิดๆว่า
หรือว่าหลายอย่างจะเริ่มหวนคืน
ความเห็น (4)
สำหรับผมคิดว่าคงไม่ใช่เป็นการหวนคืนหรอกครับ
น่าจะเป็นการคงไว้ซะมากกว่า วัฒนธรรมชนบทของชาวอีสานก็น่ารักอย่างนี้แหละครับ ผมก็มีโอกาสได้สัมผัสอยู่หลายครั้ง
ถ้าเป็นการหวนคืนก็เป็นสิ่งที่ดีมาก แต่การธำรงไว้ก็เป็นสิ่งที่ควรทำเช่นกัน ดีกว่าค่อยเปลี่ยนแปลงไปตามวัฒนธรรมสมัยใหม่ครับ
อาจารย์ขา อาจารย์วิ่งรอก ขับรถไปให้ความรู้แก่นักศึกษาทั่วทิศเลย ระวังสุขภาพบ้างนะคะ และก็ขับรถไกลๆคนเดียว ทำไมไม่หาคนมาคุยเป็นเพื่อน แก้ง่วง พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ อย่าหลับในเชียวนะจะบอกให้ อาจารย์ตื่นเดินทางแต่เช้า ก็เพือ่จะนำความรู้และประสบการณ์มาสอนพวกนักศึกษา เดินทางไกลๆ น่าเห็นใจมากเลย แต่นักศึกษาบางคนไม่เห็นคุณค่าที่อาจารย์ต้องตะรอนเดินทางมาสอน ก็กลับไม่พากันมาเรียนซะ แต่ก็ปลงซะเถอะคะ อาจารย์ทำหน้าที่ของอาจารย์ได้ดีแล้วก็พอคะ เป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอนะคะ ได้เรียนกับอาจารย์ก็ได้รับความรู้เพิ่มขึ้นอีกมากมาย คนเรามีความรู้ความสามารถเก่งไปคนละอย่าง เอามาแลกเปลี่ยนรู้กันคะ
การเดินทางของอาจารย์เห็นความเป็นอยู่ตามวิถีชีวิตแบบไทยๆ อาจารย์คงจะสะท้อนชีวิตของตนเอง และของคนไทย มันสบายใจและสบายตาใช่ไหมคะ แต่ดิฉันคิดว่า มันจะเหลือน้อยลง น้อยลงหรือเปล่าที่จะเห็นคนหนุ่มสาวหรือวัยรุ่น มาใส่บาตรกันตอนเช้า มันคงเป็นหน้าที่ของคนแก่เนาะ เพราะคนแก่อายุเหลือน้อย เลยต้องทำบุญให้มาก ทั้งที่บุญน้อยหรือมาก มันก็เกิดขึ้นได้ทุกคน ในความไม่แน่นอน เป็นกำลังใจให้อาจารย์มากมายเลย อย่าพึ่งคิดยับเยินไปมากกว่านี้ ปล่อยไป การศึกษาที่มีไร้พรมแดนแล้ว สวัสดีคะ กลุ่มว่าที่บัณฑิต กระนวน
กลุ่มว่าที่บัณฑิต กระนวน
อาจารย์ขา ชีวิตชาวบ้านส่วนหนึ่งก็ยังมีอยู่คะ ส่วนบางหมู่บ้านอาจจะคงเหลืออยู่ บ้าง แต่อย่างไรก็ตาม ชีวิตชาวบ้านก็จะมีส่วนน้อย ที่จะเห็นวัยรุ่นใส่บาตรประจำ เอาว่าเห็นแต่คนแก่ ถ้าหากคนแก่รุ่นนี้ไปหมดแล้ว รุ่นใหม่ จะยังมีอีกเท่าไหร่ไม่อยากคำณวน เพราะคิดว่าวิถีชีวิตคน สับสนวุ่นวาย เพราะการหาอยู่หากิน แต่ก็ยังดีที่ยังมีประเพณีวัฒนธรรมที่ยังเหลือและยังหลอมรวมคนให้มารวมกัน วัฒนธรรมไทยมีดีถึงจะน้อยลงแต่ก็คงจะยั่งยืนอยู่ เพราะความเป็นไทยอยู่ที่ทางวัด จะมีความสามารถดึงดูดคนด้วยการปฏิบัติแบบใด ให้คนนับถือ หรือจะให้คนเสื่อมถอย
การหาอยู่หากินแบบไทยๆก็ยังเหลืออยู่หรอก หาปลา แต่มันเหลือน้อยลงแล้ว และในบ่อปลาก็มีแต่สารพิษไหลลง คนก็จะแย่เพราะสิ่งแวดล้อมเป็นพิษ และการหาอยู่หากินก็แย่งกัน ไม่พอ ต้องทิ้งถิ่นไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง คนหนึ่งมองบวก คนหนึ่งมองลบเสียแล้ว มองต่างมุมคะ เขียนไปแวบๆหายอีกแล้ว กลุ่มว่าที่บัณฑิต กระนวนคะ สวัสดีคะ