ผีเด็ก...ลุกมาเก็บเห็ด...???
วันนี้นึกขึ้นมาได้ว่า...ที่ป่าช้าท้ายทุ่งนาหลังบ้าน มีต้นประคำดีควายหรือมะคำดีควาย (คนพื้นเมืองสุรินทร์เรียกว่า..ละเวีง)...จึงชวนคนที่บ้าน(สามี) ไปดูว่ามีลูกหรือเปล่า....ถ้ามีจะเก็บลูกประคำดีควายมาลองทำน้ำหมักชีวภาพดู......
เพราะเมื่อตอนเป็นเด็กอายุประมาณ 4-5 ขวบ มักจะไปเล่นน้ำสระน้ำท้ายทุ่งนาซึ่งติดกับป่าช้า...พวกพี่ๆ จะเก็บลูกประคำดีควายมาทุบๆ แล้วนำมาสระผม...เป็นที่สนุกสนาน...
สมัยนั้นสบู่กับแชมพูไม่ต้องพูดถึง...ตัวเมืองหน้าตาแบบไหนยังไม่เคยเห็นเลย.....ลูกทุ่งเต็มที่ค่ะ...
เมื่อไปถึงต้นประคำดีควายที่เคยเก็บเมื่อตอนสี่สิบปีที่แล้วหายไป...มีต้นใหม่อยู่สองสามต้นขึ้นอยู่บริเวณที่เป็นหลุมฝังศพ (แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีศพแล้วเพราะถูกล้างป่าช้าไปตั้งสามสิบกว่าปีแล้วค่ะ)...ซึ่งที่ที่ตรงนี้มีประวัติที่ครูกั๊ตจังไม่เคยลืม.....
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว (...แฮ่ม...) ตอนนั้นครูกั๊ตจัง อายุประมาณ 4-5 ขวบ...ตอนเช้าตรู่ของทุกวันในช่วงเดือนกันยายนถึงกลางๆ เดือนตุลาคมเด็กหญิงกั๊ตจะลุกไปเก็บเห็ดที่ป่าหลังบ้าน โดยเฉพาะที่ป่าช้าจะมีเห็ดขึ้นมากมาย...แต่ต้องรู้แหล่งที่งอก...สมัยนั้นเซียนเก็บเห็ดต้องยกให้ เด็กหญิงกั๊ตจัง…เก็บได้ทุกวัน ทั้งเห็ดโคน เห็ดขอน เห็ดปลวก เห็ดละโงก เป็นต้น...รู้ไปหมด...เห็ดชนิดไหนอร่อย...เห็ดชนิดไหนกินได้หรือกินไม่ได้.....
.....ในการเก็บเห็ดทุกครั้งมักเจอปัญหาคู่แข่ง...คือคุณลุงรั้วบ้านติดกัน...รู้สึกท่านจะตื่นแต่เช้าเหลือเกิน...เด็กหญิงกั๊ตจัง ตื่นไม่ทันนะซี้....คิดคิดๆๆๆ ทำอย่างไรดีน๊า......
พอดีกับเมื่อวันก่อนมีคนนำศพเด็กไปฝังที่ป่าช้าบริเวณใกล้ๆ กับชุมเห็ด...ที่หมายตาเอาไว้...วันนั้นเด็กหญิงกั๊ตจังลุกตั้งแต่เช้ามืดก่อนใครๆ...ไปซุ่มรอที่พุ่มไม้ใกล้ๆ กับหลุมฝังศพเด็ก...
เมื่อฟ้าใกล้จะสางคุณลุงก็เดินมาตรงชุมเห็ด...ทันใดนั้นพุ่มไม้ตรงนั้นก็เริ่มสั่นไหวพร้อมกับมีเสียงร้องดังขึ้น อย่างน่ากลัว........
“แอะหงา แอะหงา แอะหงา ๆๆๆๆ”........(พยายามทำเสียงเลียนเสียงเด็กร้อง....ให้มากที่สุดค่ะ)....ซึ่งก็ได้ผลจริงๆ
คุณลุงเอาก้อนดินขว้างไปที่พุ่มไม้ .....ผีเด็กก็ไม่ยอมหยุด...เสียงร้องยิ่งดังกว่าเดิม...
“แอะหงา แอะหงา แอะหงา ๆๆๆๆ”..........
...คุณลุงวิ่งป่าราบกลับไปบ้าน...
ผีเด็ก
(เด็กหญิงกั๊ตจัง)...เก็บเห็ดคนเดียว...สบายใจเฉิบไม่มีคนแย่ง...ได้เห็ดมาเป็นครุ...
แถมขากลับยังแกล้งเดินไปถามคุณลุงว่า ……
“ลุงจ๋าวันนี้ได้เห็ดเยอะไหม๊”...
“วันนี้ลุงไม่ได้ไปเก็บหรอก..ที่ป่าช้าผีดุ..ระวัง..อย่าไปเก็บนะ....เดี๋ยวจะโดนหลอกเอา”....
เด็กหญิงกั๊ตจังแอบหัวเราะในใจ...คิกคิกคิก.....(อายุ 4-5 ขวบยังเจ้าเล่ห์..จอมวางแผนขนาดนี้….โตขึ้นจะขนาดไหน...ไม่อยากคิดค่ะ...อิอิ...)
คิดเรื่องอดีตสมัยเป็นเด็กซนเสียเพลินเก็บลูกประคำดีควายดีกว่า...ได้มาตั้งสิบกิโลแน่ะ
สวัสดีค่ะครูกั๊ตจัง
อยากเห็นรูป ลูกประคำดีควาย เป็นไงค่ะครูกั๊ต
ชอบกินแกงเห็ดเลยตามลิงค์มาดู.....พบเรื่องแปลก...อิอิ
เด็กอาไร....ซนจังเลย.....เด็กๆเขากลัวผีกันนะ..แต่ตัวเองแอบอ้างเป็นผีซะเอง.....ไม่ธรรมดา...ไม่ธรรมดา..
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะครู หญ้าบัว
ใบและผล
>>ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ทะเลดาว
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ โกศล
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ โกศล
ผีเด็กรายนี้เข้าท่าดีนะครับ
ต่างจากที่สิงคโปร์ที่ชอบเอาผ้าห่มมาปิดหน้า ฮ่า ฮ่า
บทความนี้ทำให้ผมนึกถึง
ลูกประคำดี ควายรากขี้ เหล็กทั้ง 5 เลยครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ ธนพันธ์
บทความนี้ผมนึกคล้ายกับคุณหมอธนพันธ์ ครับ
มะคำดี ควายรากขี้ กาแดง
สวัสดีค่ะ อัยการชาวเกาะ
สวัสดีค่ะ สุดทางบูรพา
จะหาซื้อผลประคำดีควายได้ที่ใหนครับ
สวัสดีค่ะ นายธีรศาน ปทุมวราภรณ์
สวัสดีค่ะคุณพี่Sasinanda