ต้นแบบขององค์กรการเงินชุมชน "ออมบุญวันละหนึ่งบาท เพื่อการชราภาพ ชุมชนบ้านดอนไชย"

เวลานี้รู้สึกว่าเลขาจำเป็นจะทำงานเป็นทีมประสานงาน หลายประเด็นแล้วเพราะว่าเลขาจำเป็นทำงานที่มีความเกี่ยวข้องหลายเรื่อง จึงทำให้การเป็นต้นแบบอีกเรื่อง คือประเด็นองค์กรการเงินชุมชน ทางกลุ่มออมบุญวันละหนึ่งชุมชนบ้านดอนไชย ได้มีการเปิดกองทุนเพื่อการชราภาพ ที่เป็นการออมเงินไว้ใช้ในอนาคต และเป็นเงินออมไว้ใช้ในยามจำเป็น ของการดำรงชีวิต และมีการทำงานที่มีความสอดคล้องกับกองทุนสวัสดิการชุมชน โดยสมาชิกที่จะเปิดบัญชีกองทุนเพื่อการชราภาพได้ ต้องเป็นสมาชิกของกองทุนสวัสดิการชุมชนก่อน เพื่อจะได้ไม่มีความเสี่ยงที่อันจะเกิดจากการกู้ของสมาชิก เมื่อสมาชิกคนไหนที่กู้ยืมเงินและได้ถึงแก่ชีวิต  จึงทำให้กองทุนสวัสดิการยังสามารถที่จะเข้ามาช่วยเหลือในด้านการเงินได้เป็นบางส่วน ยังเป็นการค้ำประกันความเสี่ยงได้ในระดับหนึ่ง

วัตถุประสงค์ ที่ทางกลุ่มองค์กร "ออมบุญวันละหนึ่งบาทเพื่อสวัสดิการชุมชนบ้านดอนไชย" ไม่ได้เปิดทำแต่เรื่องสวัสดิการอย่างเดียว แต่มีการออมอีก รูปแบบหนึ่ง เพื่อที่จะได้มีการระดมเงินออมที่มาจากสมาชิก โดยไม่ต้องพึ่งเงินจากแหล่งอื่นเลย แต่จะเป็นการระดมเงินที่มีอยู่ในชุมชนเท่านั้น โดยมีการสะสมเงินออมที่ไม่มีใครสามารถเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ในกองทุนนี้ได้ เพราะการออมเงินในแต่ละเดือนทางกลุ่มจะเป็นผู้กำหนด วงเงินที่สูงสุด เพียง 200 บาทต่อเดือนเท่านั้น จึงทำให้สมาชิกคนไหนที่มีเงินมากก็ไม่สามารถที่จะนำเงินออมมากกว่านี้ได้

จากที่ได้ทำงานกองทุนเพื่อการชราภาพมาเป็นเวลา 4 ปี แล้ว จากเงินออมเริ่มต้นเพียง 6,700 บาท จนถึงเดือนสิงหาคม 2550 นี้ ทางกลุ่มได้มีเงินออมสะสม แล้ว 920,580 บาท จากสมาชิกเริ่มต้นเพียง 62 คน จนถึงเดือน สิงหาคม 2550 มีสมาชิกเพิ่ม 236 คน จึงทำให้ผู้ที่สนใจที่จะออมเงินเพิ่มขึ้นโดยใช้วิธีลดรายจ่ายในครัวเรือนของสมาชิก

การออมเงินแต่ละครั้งจะออมกันทุกวันเสาร์แรกของเดือน ที่มีการออมเงินวันละหนึ่งบาท เพื่อจัดสวัสดิการ ตอนนี้สมาชิกแต่ละคนได้สะท้อนถึงการออมเงินของตนเอง ได้ผลเกิดความคาดหมายของคนทำงาน เพราะทำให้สมาชิกบางคนได้มีการดำเนินชีวิตที่สะดวกขึ้น และแก้ไขปัญหาของตนเองได้ จึงทำให้การทำงานได้ประสบความสำเร็จได้อีกระดับหนึ่ง และเป็นอีกเรื่องที่ทางกลุ่มได้นำเสนอให้ได้รับทราบอีกประเด็นหนึ่งของกลุ่มถึงได้มีการพัฒนาอย่างไม่มีการหยุดที่จะพัฒนาต่อไป

นกน้อยทำรังแต่พอตัว