ขออนุญาตออกตัวอีกครั้งว่า ผมเขียนบทความชิ้นนี้มิได้มีเจตนาสอนการถ่ายภาพ แต่เป็นการเล่าประสบการณ์การถ่ายภาพของผม ให้ผู้ที่มิใช่มืออาชีพในการถ่ายภาพ มิได้ใช้อุปกรณ์มากมาย ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และความจริงภาพที่ถ่ายออกมามิใช่จะออกมาดีทุกภาพ และนอกจากถ่ายมาแล้วยังปรับขนาด ปรับองค์ประกอบใหม่อีกครั้ง แถมบางครั้งยังปรับสีด้วยคอมพิวเตอร์อีก เพราะฉะนั้นผมยืนยันตรงนี้ว่าผมมิใช่มืออาชีพครับ จึงไม่มีวิชาการครับ
ผมชอบถ่ายภาพกลางคืนโดยไม่ใช้แฟลช เพราะอยากรู้ฝีมือตัวเองว่ามือนิ่งขนาดไหน วันก่อนอ่านบทความป้าแดงในการถ่ายมาโคร ป้าแดงบอกว่ามือไม่นิ่ง ความจริงกล้องไม่ได้หนักมากมายถ้าเรารู้จักจับมันครับ ผมถนัดขวาจึงใช้มือซ้ายช้อนใต้เลนส์ ข้อศอกให้แนบลำตัว ผมว่ามันจะเหมือนขารองหิ้ง ลองนึกภาพดูนะครับที่มันเป็นสามเหลี่ยมไงครับ แค่นี้มันก็อยู่แล้ว ทีนี้พอแนบลำตัว ตาแนบกล้องมองที่ช่องวิวไฟเดอร์ กล้องที่แนบติดหน้าก็จะช่วยให้มันนิ่งอีกทีหนึ่ง ทีนี้มันจะไม่นิ่งอีกทีก็คือตอนหายใจครับ ถ้าหายใจเข้าทีกล้องมันก็สั่นที หายใจออกทีมันก็สั่นที หลังจากปรับโฟกัสแล้ว หายใจลึกๆยาวๆ แล้วกลั้นลมหายใจกดชัตเตอร์ แชะ....มันนิ่งครับ ลองดูนะครับ
ผมชอบตั้งขัตเตอร์ที่ 15-60 เวลาถ่ายภาพกลางคืน หน้ากล้องที่ประมาณ 5.6 ตั้งค่า ISO ที่ประมาณ 400 แต่นิสัยเสียไม่ชอบแบกขาตั้งกล้อง ก็อาศัยเทคนิคที่ว่านั่นแหละครับ สำหรับผู้ที่มีกล้องคอมแพค ก็ให้ปรับเมนูไปที่ถ่ายภาพกลางคืน แล้วลองดูนะครับ จะทดลองใช้แฟลชกับไม่ใช้แฟลชก็ได้ ถ้าไม่ใช้แฟลชเวลาถ่ายภาพให้ถ่ายภาพโดยมองจากช่องวิวไฟเดอร์นะครับ มิฉะนั้นภาพมักจะไหวครับ
คราวนี้ผมเอาภาพที่ถ่ายการแสดงของนักแสดงชาวจีนที่มาแสดงที่ภูเก็ต ภาพที่ถ่ายทั้งหมดตั้งชัตเตอร์ต่ำ เพื่อให้ภาพดูมีความเคลื่อนไหว (มันจะเบลอบางส่วน) ผมถ่ายลีลาของผ้าที่นักแสดงเขาสะบัด เราก็คอยจับจังหวะการกดชัตเตอร์ เราต้องจินตนาการล่วงหน้าว่าพอสะบัดอย่างนี้แล้วผ้ามันน่าจะเป็นอย่างไร แล้วก็กดชัตเตอร์ ผมถ่ายไม่ต่ำกว่า 20 ภาพ ได้ภาพที่พอดูได้มาแค่นี้แหละครับ อย่าลืมนะครับมันอยู่ที่จังหวะครับ เรามาดูภาพกันดีกว่าครับ
กับอีกลีลาหนึ่งของเส้าหลินครับผมว่าไม่บอกก็รู้ว่านักแสดงในคณะรู้ว่ามันเจ็บบบ......ดูสีหน้าของทุกคนดูสิครับ
วันนี้ยุ่งๆครับ เลยไม่มีเวลาเขียน เพิ่งว่างมาเขียนได้ตอนนี้แหละครับ เดี๋ยวคิดก่อนว่าตอนหน้าจะเขียนเรื่องอะไรต่อ อิอิ...
สวัสดีครับ อ. และ
รู้สึกว่าแฟนๆสนใจเรื่องการถ่ายภาพเยอะเหมือนกัน บางทีการถ่ายภาพการแสดงอาจใช้แฟลชช่วยในบางครั้งกรณีมีการเคลื่อนไหวในความเร็วสูง และแสงไม่มากเท่าไร แฟลชจะช่วยให้รายละเอียดได้บ้างเพื่อความสมบูรณ์ของภาพแต่ไม่ใช่ตายตัวครับ
ผมเห็นด้วยกับ อ.บัวชูฝักครับกับการนิ่งในการถ่ายภาพ ค่อยลองเรียนรู้ไปเรื่อยๆถ่ายไปเถอะครับตราบใดที่เราไม่ใช่มืออาชีพไม่มีใครว่าเราหรอกครับ ถ่ายได้สัก ๑/๑๐ของช่างภาพมืออาชีพเขาก็ว่าเก่งแล้ว อิอิ
รูปน้อยจังเลยค่ะ
รูปอื่นๆ ที่ว่าใช้ไม่ได้ อาจจะสื่อถึงบรรยากาศ ความเคลื่อนไหวก็ได้นะคะ
รูปสุดท้ายหวาดเสียวจัง
ขอบคุณค่ะ
^___^
สัวสดีครับคุณ IS
รูปมีไม่น้อยหรอกครับ แต่เกรงว่ามันเปลืองเนื้อที่และเสียเวลาในการโหลด ถ้าบล๊อกผมขึ้นช้ากลัวคนไม่เข้ามาอ่านครับ อิอิ
ถ้าอยากดูภาพเยอะคราวหน้าผมจะโพสต์เพิ่มแต่ถ้าย่อเล็กกลัวดูแล้วมันดูไม่เห็นรายละเอียดครับ ได้อย่างเสียอย่างครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
สวัสดีครับคุณติ๋ว
ขอบคุณสำหรับคำชม อย่างที่บอกนะครับ ภาพที่เลือกมาลงไม่ได้สมบูรณ์ที่จะนำไปประกวด เพียงแต่ดูดี ภาพนักแสดงประกอบผ้า ผมได้รับอิทธิพลสมัยไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น แค่ ๑ อาทิตย์ ในงานเลี้ยงเขามีการร่ายรำโดยมีผ้านี่แหละ ผมถ่ายภาพประมาณ ๑๐ กว่าภาพ พออัดภาพออกมามีอยู่ภาพหนึ่งผ้าสะบัดเป็นรูปหงส์ พ่อชมว่าถ่ายได้ดี ก็เลยประทับใจการถ่ายรูป (ตอนนั้นใช้กล้องโอลิมปัส แบบฮาล์ฟเฟรมครับ
ขอบคุณครับ
อิอิ เจอคนรู้จริงเข้าแล้ว อิอิ
ขอบคุณคุณ ไม่โพสต์ภาพมาชมกันหน่อยเหรอครับ
หวัดดีครับป้าแดง
ถ้ามันลำบากนักก็ใช้ขาตั้งกล้องเลยครับ อิอิ เพราะเวลาถ่ายมาโคร เราใช้เวลาได้พอสมควร ใช้ขาตั้งกล้องดีที่สุดครับป้า...
ไอ้เจ้า F - Stop เนี่ยอธิบายง่ายๆว่ามันคือการเปิดหน้ากล้องให้แสงเข้ามาในกล้องครับ ถ้าเปิดหน้ากล้องกว้าง เช่น ถ้าตั้งหน้ากล้อง ๔ หรือ ๕.๖ ในกรณีถ่ายภาพกลางวันปกติ ก็ต้องปรับชัตเตอร์ให้มีความเร็วสูงหรือช้าเพื่อให้สัมพันธ์กับแสง ปกติเราจะใช้ ๖๐ ๑๒๕ ๒๕๐ หมายถึงความเร็ว ๑/๖๐ ๑/๑๒๕ ๑/๒๕๐ ซึ่งถ้าเปิดหน้ากล้องกว้าง ภาพที่ได้จะคมชัดตรงวัตถุที่ถ่าย ส่วนภาพหลังจะเบลอครับ ทีนี้พอป้าแดงจะถ่ายวิว ก็ต้องการความชัดลึกสูง การเปิดหน้ากล้องก็ต้องให้แคบเข้าไปที่ ๑๑ หรือ ๒๒ แล้วก็ต้องมาปรับความไวของชัตเตอร์ให้เร็วหรือช้าอีก แต่ถ้ามันยุ่งยากนัก ปรับที่ Auto เลยครับป้าแดง...วิ้ว วิ้ว...
ขอช่วยตอบ . pa_daeng ตรงนี้นิดนึงนะคะ
โอ้โฮ ภาพป้าแดงเบาซะเมื่อไหร่ล่ะ สวยมั่กๆครับ
คุณกุ้งครับ ผมเคยถ่ายสไลด์เหมือนกัน แต่เอาดีกับเขาไม่ได้ เพราะช่วงนั้นกล้องมีปัญหาพอดี ถ่ายออกมาไม่ดี มารู้ทีหลังว่าตัวปรับ F-stop มันไม่ทำงาน แล้วสมัยก่อนจะล้างสไลด์ทีลำบากลำบนเหลือเกิน กว่าจะได้ดูภาพอย่างน้อย ๒ อาทิตย์ รอจนเบื่อเลย
ไปสมัคร multiply ไว้แล้วครับ แต่ยังไม่ได้เข้าไปเล่นเพราะช่วงนี้เอกสารต้องตรวจเยอะครับ ป้าแดงเข้าไปดูของน้ำปลาหวาน namplawan นั่นของลูกสาวครับ เขาก็มีแก๊งค์เขาครับ แก๊งค์นี้บ้าถ่ายรูปเหมือนกัน อิอิ
อุ๊บลืม ภาพเจ้าหอยโข่ง มันน่ารักจริงๆงับ อิอิ
สวัสดีค่ะ
นี่เป็นชมรม ถ่ายรูปเหรอคะ ชอบมาฟังเขาคุยกันค่ะ
สวัสดีครับ
ไม่ใช่ชมรมถ่ายรูปหรอกครับ แต่ผมอุตริชอบเรียนรู้โน่นบ้างนี่บ้างและชอบถ่ายรูปก็เลยเขียนเล่าประสบการณ์และเอารูปมาอวดกัน ผมแวะไปอ่าน บล๊อกของ แล้วชอบมาก ขออนุญาตเอามารวมแพลนเนต "ความรู้คู่คุณธรรม" ด้วยนะครับ
ป.ล.ยังซาบซึ้งความรักของแม่ไม่หายเลยครับ
ขอบคุณคุณ ครับที่แวะมาเยี่ยม
พอรู้ว่ามาจาก multiply ผมชักแหยงแล้วครับ เพราะแต่ละท่านฝีมือระดับพระกาฬทั้งนั้น
ขอบคุณนะครับ
เลยได้เอาไปใช้เลย
แต่ผมว่านะครับ กลั้นหายใจตอนหายใจเข้านั้น มือยังสั่นอยู่ครับ
ลองหายใจออก แล้วกลั้นไว้ มือนิ่งกว่ามากครับ
ขอบคุณคุณหมอมากครับที่แวะมาเยี่ยมประจำครับ
มันนิ่งกว่าจริงๆครับ ขอบคุณมาก