การยกร่าง พรบ. มหาวิทยาลัย กับความเป็นอิสระของมหาวิทยาลัยไทย
ผมไปร่วมประชุมสภามหาวิทยาลัยมหิดล เมื่อวันที่ 15 มิ.ย.48 วาระที่พูดกันยาวที่สุดคือ ร่าง พรบ. มหาวิทยาลัย ซึ่งนอกจากของมหิดลแล้ว ของมหาวิทยาลัยอื่นก็อยู่ในขั้นตอนการพิจารณาของคณะกรรมการกฤษฎีกา และของอนุกรรมาธิการ
ประเด็นสำคัญที่สุดต่อความเจริญก้าวหน้าของมหาวิทยาลัย และต่อบทบาทของมหาวิทยาลัยต่ออนาคตของชาติบ้านเมือง คือมุมมองว่ามหาวิทยาลัยมีหน้าที่อะไร ซึ่งจะต้องเลือกระหว่าง 2 มุมมอง
· เป็นสมอง เป็นสติ และเป็นขุมปัญญาแก่บ้านเมือง
· เป็นมือเป็นเท้าของรัฐบาล
คณะกรรมการสภาฯ เป็นห่วงว่า สาระในยกร่าง พรบ. ส่อความเชื่อในหน้าที่แบบหลัง ซึ่งจะมีผลเสียต่อสังคมไทยในระยะยาวอย่างที่สุด
หากจะให้มหาวิทยาลัยทำหน้าที่เน้นที่แบบแรก จะต้องให้อิสระแก่มหาวิทยาลัยให้มาก แต่ในยกร่าง พรบ. มีแนวโน้มว่าจะเขียนไว้ให้มีช่องทางให้รัฐบาลใช้กลไกของตนเข้ามาควบคุมมหาวิทยาลัยมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
วิจารณ์ พานิช
ไม่มีความเห็น