ในความคิดถึงมีความห่วงใย ในความห่างไกลมีความคิดถึง

วันนี้ตามปกติตัวเราเองก็ตื่นนอนประมาณ 5 นาฬิกา แต่วันนี้ ตั้งปลุกไว้ที่ 5.45 น. ตื่นขึ้นมากิจวัตรประจำวันจะโทรหาพ่อกับแม่ที่บ้านเป็นอย่างนี้ทุกเช้า ก็ต้องขอขอบคุณเทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือที่ทำให้ครอบครัวได้พูดคุยกันตอลดเวลาที่อยากพูดคุย ...กรณีวันไหนที่เราไม่ได้พูดคุยกับครอบครัว..พ่อกับแม่ที่อยู่ทางบ้านก็จะเป็นห่วงลูกมาก..จะเป็นฝ่ายโทรมาหาเราหรือน้อง..แล้วก็จะบ่น ๆ ๆ ๆ ๆไม่อยากให้แม่บ่นต้องโทรหาวันละสามเวลา...พ่อกับแม่จะสบายใจ แม่บอกว่าเป็นห่วงลูกไม่รุ้อยู่อย่างไรกินข้าวหรือยัง...ทั้งที่ตัวผมอายุปาเข้าไป 32 แล้วน้องสาวก็  24 แล้ว แม่ยังห่วงอยู่ไม่หาย เป็นเพราะความรักที่บริสุทธิ์ที่แม่มีให้แก่ลูก....ในฐานะลูกคนนี้จะไม่ทำให้แม่ผิดหวังครับ ขอสัญญา