ควันหลงจากยูนาน : ตอนสอง
ระยะนี้ผมมีงานประดังเข้ามามากครับ ทั้งเรื่องงานประจำและงานจร
แถมท้ายด้วยงานที่ไม่พึงปรารถนาบางประการ คือมีเรื่องที่ถูกฟ้องร้องในสายงานที่ต้องมาเสียเวลานั่งเขียนแก้คำฟ้องอีก
ทำไปทำมา นิติกรของมหาวิทยาลัยชมเปาะ ว่าเขียนภาษากฎหมายดี ท่าจะได้นบ.กิตติมศักดิ์อีกปริญญาหนึ่งเสียกระมัง
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ชีพจรลงเท้าด้วยครับ เพราะมีงานติดต่อทั้งภายในและภายนอกประเทศหลายรายการ เลยทำให้ไม่ค่อยมีเวลามาเปิดอ่าน Gotoknow เรียกว่าหายหน้าไปเป็นอาทิตย์ๆเลยแหละ
ขณะที่กำลังพิมพ์ข้อความอยู่นี้ ก็กำลังอยู่ที่สนามบินครับ รอขึ้นเครื่องไปกรุงเทพ งานนี้ต้องไปพบกับท่านคณบดีคณะมนุษย์ฯที่ม.บูรพา เจรจากันเรื่องผู้เชี่ยวชาญภาษาเกาหลีที่ขอมาอยู่ที่เชียงใหม่และถือโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องศูนย์เกาหลีและดูงานสาขานิติศาสตร์ไปพร้อมกัน ขากลับต้องขออภัยท่านคณบดีงดรับเลี้ยงข้าวเย็น เพราะนัดไว้กับน้องรองและน้องเล็กที่กรุงเทพฯ ต้องมาล้มทับเสียหน่อยตามธรรมเนียมพี่น้องร่วมสาบาน
เรื่องกินเดี๋ยวน้องรองหรือน้องเล็กแก้มยุ้ยคงเล่า ส่วนผมขอข้ามไปเล่าเรื่องเก่าที่ติดค้างไว้คราวก่อนก็แล้วกัน
<p>
</p>
สี่หนุ่มในแภบเมืองเก่าของ เหม็งซี(เอ..ดูถมึงทึงเกินไปไหมนี่?)
</span><p> ที่ติดไว้จากคราวก่อนว่าจะเล่าเรื่องไปจีนให้ฟังต่อครับ ไปคราวนี้เป็นการไปเยือนจีนเป็นครั้งที่…เอ? รอเดี๋ยว ขอนับนิ้วก่อน
ไปกรุงปักกิ่ง สองครั้ง อืม..ไปเมืองเซี่ยงไฮ้สองครั้ง ไปมณฑลหนานหนิง หนึ่งครั้ง อ้อ…ครั้งที่หกครับ </p><p> แต่คราวนี้ไป มณฑลยูนาน ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน มีคุนหมิงเป็นเมืองหลวง เมืองคุนหมิง มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 6 จากทั้งหมด 27 มณฑล มีประชากร 33 ล้านคน! โดยเป็นชนกลุ่มน้อยถึง 24 เผ่า ครอบคลุมพื้นที่ถึง15,561 ตารางกิโลเมตร อยู่สูงเหนือระดับน้ำทะเล 6,200 ฟุต มีสมญานามว่า เมืองแห่งฤดูดอกไม้ผลิตลอดกาล
ใครที่ได้ไปเมืองจีนมาแล้ว ชื่อว่าต้องร้องเมื่อยขาเมื่อยคอ กันแทบทุกคน เพราะประเทศจีนนั้นมีขนาดใหญ่มหึมาและสิ่งก่อสร้างทั้งหลายแหล่ ก็ล้วนมีสัดส่วนที่สอดรับกับขนาดของพื้นที่
เรียกว่า ไปดูอะไรก็ตาม ต้องแหงนหน้ามองจนเมื่อยคอหรือไม่ก็เดินกันจนขาฉิ่ง เช่น คราวไปชมพระราชวังที่กรุงปักกิ่งยังงี้ เดินจากประตูทางเข้าด้านหนึ่งกว่าจะทะลุไปทางจัตุรัสเทียนอันเหมินได้ ขาแทบฉิ่งดีว่ามีของสวยๆงามๆล่อให้ดูตลอดทางเลยพอทำใจไหว
หรือคราวไปเยือนกำแพงเมืองจีนยังงี้ ขนาดเล็งก่อนขึ้น เลือกว่าเอาแค่เดินสองป้อมเท่านั้น ยังต้องยืนหอบแฮ่กๆ เอามือกุมหัวใจอยู่ตั้งสองนาน
ดังนั้น ทุกคนที่ไปจีนจะซาบซึ้งกับสเกลที่สถาปนิกจีนยืดอกเบ่งได้ว่าจีนนั้นมีความยิ่งใหญ่จริงๆเชิงปริมาณโดยเฉพาะความกว้างกับยาว </p><p> ผมมาจีนคราวนี้ เป็นเพราะว่าท่านอธิการบดีชวนมาร่วมลงนามในสัญญาความร่วมมือ ทางวิชาการกับมหาวิทยาลัยหวงเหอ ซึ่งมีสาระสำคัญในการแลกเปลี่ยนอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญและนักศึกษา ตลอดจนร่วมกิจกรรมทางวิชาการอื่นๆอันพึงมีในอนาคต
ในปัจจุบัน มหาวิทยาลัยของจีนมีความต้องการที่จะต้องส่งออกนักศึกษาเป็นจำนวนมาก เนื่องจากความยิ่งใหญ่เชิงปริมาณของจีนนี่แหละ ขนาดมีกฎหมายควบคุมจำนวนประชากรให้แต่ละครอบครัวมีลูกได้คนเดียวก็ตาม จำนวนที่นั่งในมหาวิทยาลัยของจีนยังมีไม่พอ
ดังนั้น ทุกมหาวิทยาลัยของจีนจึงมีความจำเป็นที่จะต้องส่งออกนักศึกษาจีนที่มีความประสงค์จะเรียนในภาษาต่างประเทศออกไปยังประเทศต่างๆ และหนึ่งในประเทศที่นักศึกษานิยมมาเรียนนั้นก็คือ ประเทศไทย
ผมทราบข้อมูลมาว่า อย่างน้อยที่สุดมหาวิทยาลัยจีนต้องส่งนักศึกษาประมาณร้อยละสิบของจำนวนนักศึกษาที่มีอยู่ อย่างเช่นมหาวิทยาลัยหวงเหอมียอดนักศึกษาอยู่ประมาณเกือบแปดพันคน ก็ต้องส่งนักศึกษาออกแปดร้อยคน
นักศึกษาแปดร้อยคนนี้ ต้องกระจายไปยังประเทศต่างๆ ตามแต่การแสวงหาความร่วมมือได้และมาประเทศไทยประมาณครึ่งหนึ่งหรืออย่างน้อยที่สุดหนึ่งในสาม ฉะนั้น ทุกมหาวิทยาลัยจำเป็นที่จะต้องดิ้นรนแสวงหาความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยในต่างประเทศด้วยเหตุผลความจำเป็นดังกล่าว ซึ่งมหาวิทยาลัยหวงเหอนี้ก็เช่นกัน มีสัญญากับมหาวิทยาลัยในไทยอยู่อย่างน้อยสามแห่ง
มาทำความรู้จักกับมหาวิทยาลัยนี้สักเล็กน้อยดีกว่า
มหาวิทยาลัยหวงเหอ ตั้งอยู่ที่เมืองเหม็งซี ตั้งอยู่ทางตอนไต้ของยูนาน มีอาณาเขตติดกับชายแดนประเทศเวียตนาม เรียกได้ว่าเดินไปเพียงไม่กี่กิโลก็เข้าเวียตนามได้แล้ว เขาจึงประกาศตนว่า อยู่ในประตูที่เปิดสู่เซ้าท์อีสเอเชีย
เหม็งซีเป็นเมืองอุตสาหกรรมทางเกษตรที่ใหญ่มากและรัฐบาลจีนกำลังวางแผนสร้างให้เป็นเมืองเศรษฐกิจและเป็นฐานส่งออกสินค้าทางเกษตรแก่กลุ่มประเทศในเซ้าท์อีสเอเชีย
ตอนผมไปบ้านเมืองก่อสร้างเสร็จแล้ว สวยงามและใหญ่โตมากแต่ยังไม่ได้ย้ายประชากรมาอาศัยจนครบตามแผน ผมจึงดูแปลกๆตาว่าเหมือนเมืองใหม่ร้างๆชอบกล เหมือนดูภาพเขียน Surrealisms ที่มีแต่ตึกใหญ่ๆ ถนนกว้างๆแต่ไม่มีคนสักคน! </p><p> ดูแล้วเหงาเข้าไปในหัวใจ
พอถึงมหาวิทยาลัยหวงเหอ ผมเลยแหงะหน้าหันมาถามหนูลิซ่า ว่าขอเล่าข้อมูลทั่วไปของมหาวิทยาลัยให้ฟังหน่อย
หนูลิซ่า ก็เอียงคอยิ้มหวานน่ารัก อธิบายให้ฟัง
มหาวิทยาลัยหวงเหอนี้ มีพื้นที่กว้างขวางถึง ๑๑๐ เฮ็กเตอร์และทั่วบริเวณสิ่งก่อสร้างทั้งหมดในพื้นที่ ๒๐๐.๐๐๐ ตารางเมตร เปิดการเรียนการสอนอยู่ ๒๔ สาขาวิชา ได้แก่ สาขาศิลปศาสตร์และวรรณคดี วิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ เกษตรศาสตร์ ครุศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ นิติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ บริหารธุรกิจเป็นต้น
นับว่าเป็นมหาวิทยาลัยขนาดใหญ่มากและกำลังพัฒนาไปไกล โดยแบ่งพื้นที่ออกเป็นสองส่วน มีถนนคั่นกลาง ส่วนแรกพัฒนาเรียบร้อยแล้ว เป็นส่วนที่มีอาคารเรียนรวม มีโรงยิมเนเซี่ยมขนาดใหญ่มหึมา มีโรงแรมหรือหอพักคณาจารย์ที่ออกแบบเป็นเรือนแยกย่อยๆอยู่ในบริเวณที่ร่มรื่น สวยงาม</p><p>
</p><p> ตรงกลางสุดมุมถนน มีประติมากรรม สไตล์รัสเชียอยู่เป็นแท่งทำด้วยหินใหญ่สองก้อน ด้านบนทำเป็นรูปนกบินเชื่อมหินสองก้อนเข้าด้วยกัน และนกนั้นบินขึ้นไปสู่ท้องฟ้ากว้าง คงมีแนวความคิดเป็นแหล่งบ่มเพาะความรู้เพื่อให้นักศึกษา(นก)สามารถโบยบินไปได้อย่างอิสระในอนาคต
ท่านอธิการบดี Dr.Bing Peng มาต้อนรับด้วยตนเองอย่างกันเองที่สุด ดูสบายๆ สังเกตดูคนจีนไม่ค่อยสนใจเรื่องแต่งเนื้อแต่งตัวเท่าไรนัก ท่านอธิการบดีและผมแต่งสูทเต็มยศ เพราะมีการลงนามในสัญญาและงานเลี้ยงรับรอง แต่ดูท่านอธิการบดีท่านทำตัวสบายๆ พูดภาษาอังกฤษคล่องบรื้อ เพราะเป็นเคยไปเรียนที่อเมริกา</p><p>
</p><p> ท่านพาไปชม คณะศิลปะการแสดง มีกลุ่มนักศึกษากำลังฝึกเล่นแอ็คคอร์เดี้ยนอยู่เป็นกลุ่มๆ ที่เมืองไทยเริ่มหายากแล้ว มีครูสอนบัลเล่ย์มาจากรัสเชีย กำลังฝึกกันอย่างสนุกสนาน มีห้องเรียนเปียโนและห้องอัดเสียง
หลังจากนั้น ท่านพาไปชมห้องทำงานของท่าน เชิญอธิการบดีของผมนั่งโต๊ะทำงานของท่านและถ่ายรูปร่วมกัน ห้องทำงานท่านดูทันสมัยเป็นห้องโล่งๆมีกระจกล้อมรอบสามด้าน สามารถมองทะลุไปดูบริเวณของมหาวิทยาลัยได้</p><p>
</p><p> มหาวิทยาลัยนี้มีสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่และสวยงามมาก ท่านอธิการบดีได้กรุณาพาคณะเราไปเยี่ยมชมสถานที่ด้วยตนเองและอธิบายด้วยความภาคภูมิใจว่าท่านอยู่ในตำแหน่งนี้มาสิบเอ็ดปีแล้ว เคยเป็นรองอธิการบดีมาสามปีและได้รับการแต่งตั้งจากพรรคคอมมิวนิสต์ให้ดำรงตำแหน่งนี้
ท่านพูดไปพลางยักไหล่ไปพลาง ตามสไตล์อเมริกันเพราะเรียนจบมาจากอเมริกา ดังนั้นจึงอธิบายเป็นภาษาอังกฤษอย่างคล่องแคล่ว เล่นเอาอาจารย์วิราช จากสาขาวิชาภาษาจีนยืนหาวเพราะหมดโอกาสเป็นล่ามแปล
ท่านนำพวกเราไปชมสถานที่ทั่วแคมปัส มีคณะศิลปะศาสตร์ คณะวิจิตรศิลป์ดูนักศึกษาซ้อมดนตรีและเต้นบัตเล่ห์ โดยมีอาจารย์ผู้สอนจากรัสเชีย แล้วพาไปดูห้องสมุด สโมสรนักศึกษาที่พรั่งพร้อมโรงยิมเนเซี่ยม ห้องฟิตเนส สระว่ายน้ำขนาดโอลิมปิคและห้องกิจกรรมต่างๆ ผมเห็นสระว่ายน้ำแล้วชักฟิต จึงขึ้นไปยืนเต๊ะท่าเป็นนักกีฬาโอลิมปิค ซึ่งทำให้หนูลิซ่าทำตาโตรีบจับภาพมาอวดได้พอดี</p><p>
</p><p> แล้วพาเราไปลงนามในสัญญาและงานเลี้ยงรับรอง ซึ่งประกอบด้วยอาหารจีนชั้นดีรสเลิศ ยกมาเสริฟ์เป็นทีละจานตามธรรมเนียมฝรั่ง (ต้องขอโทษที่ไม่มีภาพให้ชมเพราะกล้องแบตหมดพอดี) ซึ่งตามธรรมเนียมจีนต้องมีการยกแก้วและร้องคำว่า “กันเปย” คือการกระดกแก้วดื่มรวดเดียวหมดแก้วและประสานมือชูแก้วให้ดู เป็นเชิงว่า ตูดื่มจนหมดแก้วด้วยความนับถือยิ่งแล้วนะ
เริ่มต้นด้วยท่านอธิการบดี ลุกขึ้นเดินมาหากล่าวคำอวยพรก่อนแล้วเชิญดื่มเรียงคนเลยนะครับ กลุ่มของเรามีสี่คนก็สี่แก้ว
หลังจากนั้นก็เป็นรองอธิการบดี ผู้อำนวยวิเทศสัมพันธ์และรองผู้อำนวยการตามลำดับ ผมนับดูหกคน…ก็หกแก้วแล้วซิเรา
ผมเป็นคนธรรมชาติลงโทษให้แพ้สุรา กินนิดเดียวหน้าแดงก่ำ ตอนเรียนอยู่ศิลปากรท่ามกลางคอสุราทั้งหลายผมจึงเลี่ยงไปใช้ปากร้องเพลงลูกเดียว
แต่มาคราวนี้…เลี่ยงไม่ได้ เพื่อศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิของคนบางระจัน(เกี่ยวไหมนี่?) พอถึงรอบคนไทยท่านอธิการบดีนำไปดื่มอวยพรแล้ว ผมจึงตามไปเป็นลำดับสอง อีกหกแก้วแล้วเราผมนับอยู่ในใจ
ดีว่าเป็นไวน์แดง ไม่แรงเหมือนเหมาไถ เหมือนตอนไปหนานหนิงแต่ก็เล่นเอาผมกลับมานั่งฟังเสียงหัวใจตนเองเต้นจังหวะสามช่านิดๆ
กินอาหารไปได้อีกสามสี่คำ ก็เอาอีกแล้วรองอธิการบดีของหวงเหอก็ลุกขึ้นมาขอดื่มอวยพรให้แล้วตามติดมาเป็นพรวนตามลำดับอาวุโส ผมนับในใจอีกห้าแก้วแล้วตู
หลังจากนั้นท่านอธิการบดีก็สะกิดว่าเป็นตาของผมที่ต้องนำขบวนไปดื่มอวยพรตอบ ผมจึงลุกขึ้นยืน ยืดอกยิ้มหน้าแดงก่ำนำหน้าออกไปอย่างกล้าหาญชนแก้วมันดะทุกคนอย่างไม่ยั่น แต่จำไม่ได้ว่าอวยพรว่าอย่างไรบ้าง
จำได้เพียงแรกๆว่า “for your healthy” บ้าง “for our friendship ” บ้าง“for our future ” บ้าง </p><p> พอรอบหลังๆกว่าจะหมดทุกคนคนละสองรอบ ผมคงกล่าวเพียง for…(นึกไม่ออกแล้วช่างหัวมัน) แล้วกระดกพรึ่บ…กระดกพรึ่บ แล้วกลับมานั่งอย่างสง่างามให้ได้ก็ดีถมไปแล้ว
กว่าจะหมดรอบทุกคนก็จำได้ยากว่าเวียนกี่รอบและกี่แก้ว แต่เห็นขวดไวน์แดงหมดไปมากกว่าหนึ่งโหลและหัวใจผมเปลี่ยนไปเต้นเป็นจังหวะกัวราช่า แมมโบ้ ควิกวอลซ์และแทงโก ตามลำดับ
ตอนประมาณสามทุ่มกว่าๆ กลายเป็นจังหวะร็อคแอนด์โลว์ แล้วสโลว์ดาวน์มาเป็นจังหวะบีกิน พอดีท่านอธิการบดีจีนลุกขึ้นยืนคำนับปิดฉากงานเลี้ยง
เฮ้อ! นึกว่าจะออกท่า ช่า ช่า ช่า อีกรอบแล้ว
ดังนั้น หากใครจะไปเชื่อมสัมพันธภาพกับจีน ก็ขอให้เตรียมตัว เอ้ย! เตรียมคอให้ดีนะครับ ส่วนผมขอกลับไปคายรางจืดทิ้งก่อน
</p><p> แฮ่ะ แฮ่ะ ดีว่ามีเคล็ดวิชาอยู่สองสามกระบวนท่า :)
ดูงานมหาวิทยาลัยหวงเหอแล้ว มีข้อคิดที่ได้มาหลายๆอย่างครับ
อย่างแรก ประเทศไทยเป็นแหล่งเป้าหมายที่จีนต้องส่งนักศึกษามาเรียนอย่างแน่นอน ทำอย่างไรจึงจะจับตรงนี้ให้เป็นประโยชน์สูงสุดแก่ประเทศไทย เพราะผมเห็น สกอ.ทำโรดโชว์พามหาวิทยาลัยของไทยไปขายในจีน บางแห่งอยากได้ชื่อว่ามีนักศึกษาต่างประเทศมาเรียน จึงเสนอราคา ลด แลก แจก แถม ทำให้เสียเปรียบมหาวิทยาลัยหรือวิทยาลัยของจีนบางแห่งที่ฉวยโอกาสใช้เราเป็นแหล่งผลิตนักศึกษาเขา โดยกินหัวคิวเอาเงินก้อนโตไปสบายใจเฉิบ
บางแห่งเขี้ยวขนาด กดค่าเล่าเรียนถูกๆแล้วยังเรียกร้องให้สอนถึง ๒๐ สัปดาห์ต่อเทอมอีกด้วย (มหาวิทยาลัยไทยสอนประมาณ ๑๖ สัปดาห์/เทอม)
อย่างที่สอง คือเรื่องในอนาคตนักศึกษาจีนจะหลั่งไหลมาทำงานในไทย โดยเกิดจากผลพวงที่มาเรียนภาษาไทยในไทยประมาณหนึ่งเทอมหรือหนึ่งปี แล้วถือโอกาสมาเป็นครูสอนภาษาจีนในโรงเรียนไทย ซึ่งโรงเรียนส่วนใหญ่กำลังอยากได้ เพราะในขณะนี้โรงเรียนมัธยมทุกแห่งบรรจุวิชาภาษาจีนอยู่หลักสูตรระดับมัธยมศึกษาและมหาวิทยาลัยไทยยังผลิตนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีนไม่เพียงพอกับความต้องการ
แต่ในอนาคตอันใกล้นักศึกษาไทยตกงานแน่ เพราะใครๆก็คงอยากได้ครูจีนที่พูดภาษาไทยได้ มากกว่าครูไทยที่เรียนภาษาจีนมาเพียงสี่ปี
อย่างที่สาม ประเทศจีนเป็นตัวอย่างที่ดีในแง่การบริหารจัดการด้านการศึกษา เนื่องจากประเทศเขายากจนมาก่อน จึงเห็นความสำคัญของการศึกษาที่สามารถยกระดับชีวิตและสร้างอนาคตได้ อีกทั้งมีประชากรมากดังกล่าวจึงทำให้เกิดการแข่งขันสูงมาก นักศึกษาจีนจึงขยันมากและสนใจในเรื่องการเรียนมาก พอๆกับครูอาจารย์ที่เข้มงวดในการสอน
ผมเคยไปตั้งคำถามว่า มหาวิทยาลัยของเขามีปัญหาเรื่องเด็กไม่ตั้งใจเรียนหรือ drop out สูงไหม? ปรากฏว่าอาจารย์เขาเงียบไปนาน และบอกว่าไม่มี มีแต่แย่งกันเรียน อาจารย์ก็ต้องถูกประเมินอย่างเข้มงวด ไม่งั้นก็ต้องถูกประเมินออกไปและถูกเสียบโดยคนที่รอคิวอยู่เพียบ!
อย่างที่สี่ ผมมองจีนแล้ว ห่วงหาอาลัยภาพเดิมๆของสังคมไทย ที่เราเคยมีวัฒนธรรมและประเพณีที่ดีงามเหมือนจีน ในแง่นับถือครูและยกย่องคนที่มีอาชีพครู นักศึกษาจีนจะเคารพและเชื่อฟังครูมาก โดยเฉพาะอาจารย์ที่ปรึกษาที่นักศึกษาจีนกลัวหงอทีเดียวเพราะชี้เป็นชี้ตายต่ออนาคตการเป็นบัณฑิตได้
แต่…เดี๋ยวนี้ในสังคมไทย นักศึกษาแทบไม่เห็นหัวครู และพอๆกับจรรยาบรรณวิชาชีพครูก็ลดระดับลงต่ำอย่างน่าใจหาย
เอ? ว่าแต่ผมบ่นมากจนเป็นคนแก่ขึ้บ่น รึปล่าวครับ?
</p>
ความเห็น (60)
- โห...รูปนายแบบเพียบเลย
- แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์
- หว้าง่วงแล้วหล่ะ
ที่เมืองจีนเขามีเสื้อที่ระลึกขายนักท่องเที่ยวที่มาเยือนกำแพงเมืองจีนด้วยนะคะ ข้อความประมาณว่า "ในชีวิตใครได้มาเยือนกำแพงเมืองจีนครั้งหนึ่งถือว่าเป็นลูกผู้ชาย" แล้วก็มีอีกแบบสำหรับคนที่มาเป็นรอบที่สอง "ใครมารอบที่สองต้องถือว่าเป็นคนโง่" เพราะมันเหนื่อยมากจริงๆ ไงคะ
เมืองจีนนี่กำลังมาแรงมาก เขาส่งเสริมเรื่องการศึกษาสุดยอดทีเดียว ดูได้จากงบประมาณที่ให้กับด้านนี้ บ้านเราเทียบไม่ติดค่ะ
ตกลงอาจารย์อมรางจืดแก้ฤทธิ์ไวน์จริงเหรอ 555 เสียของนะนั่น แต่ช่างเหอะไวน์เมืองจีนก็ไม่น่าเสียดายสักเท่าไหร่ค่ะ ^ ^
ขอขอบพระคุณอาจารย์พิชัย...
- อ่านเรื่องนักศึกษาจีนไม่ drop out แล้ว รู้สึกว่า น่ากลัวมากทีเดียว เพราะประชากรจีนมาก + ขยันมาก > มีเหตุปัจจัยแห่งความสำเร็จสูงมาก
ท่านอาจารย์มาลัย มช. ไปสอนเอกซเรย์เต้านมที่เวียดนาม
- ท่านบอกว่า สอนเมืองไทย > หมอไทยเข้าฟังไม่กี่สิบคน แถมยังอยู่ไม่ค่อยครบ
- ไปสอนเวียดนาม > หมอเวียดนามเข้าฟังคราวละเป็นร้อย แถมอยู่ครบ
- ไม่รู้เราจะสู้เวียดนามไหวไหมนี่...
วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน...
- ม. ราชภัฏฯ ที่นั่นน่าจะหาทางเปิดคณะพยาบาลให้ได้ เนื่องจากตอนนี้นักศึกษาต่างชาติอยากเข้ามาเรียนพยาบาลในไทยมาก
- และพยาบาลก็ขาดแคลนทั่วโลกเสียด้วย...
- น่าไปมากเลยครับ
- ที่ผมอยู่มีเพื่อนมาจากมหาวิทยาลัยกุ้ยโจ มาเรียนปริญญาเอก
- ดีใจที่อาจารย์มีความสุขกับการทำงานครับผม
- อิจฉาคนได้พบกันบ่อยๆๆครับ
- น้องแก้มยุ้ยว่าจะชวนผมไปกินชายสี่หมี่เกี้ยว
- จานละ 20 บาท ห้ามสั่งเพิ่มด้วย
- ฮือๆๆๆๆใจร้ายจัง
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับหนูลูกหว้า
ช่วงนี้พอหายใจได้นิดหนึ่ง แต่กว่าจะว่างมาโพสได้ ตอนตีสองพอดี
อาจารย์ก็ง่วงมากตอนนั้น เลยยกยอดมาตอบตอนนี้จ๊ะ
น้องเล็กแก้มยุ้ย
ขอบคุณสำหรับข้อมูลจากเอเคอร์เป็นไร่ ตอนนั้นก็ถามกันอยู่แต่จำไม่ได้แล้ว(๖.๒๕ไร่= ๑ เอเคอร์) จะได้จำแม่นๆ
เมืองจีนใหญ่จริงๆน้องเล็ก จนพี่ใหญ่ยืดไม่ออกเป็นพี่เล็กทันที ฮ่าฮ่า
เอ? เรื่องเสื้อยืดขึ้นกำแพงเมืองครั้งที่สองนี่ ขาไปอีกทีจะซื้อมาฝากคนที่อยากไปรอบสองมั่ง
เรื่องรางจืดนั้น มีคนประสงค์ดีต่ออาจารย์และประสงค์ร้ายต่อสุรา(นึกว่าเป็นเหมาไถ)เตรียมให้ครับ ไหนๆเตรียมมาแล้วก็ใช้เลย :)
เลยเดินเป็นเจ้าพ่อหลิวเตอะหัวทันทีครับ
ขอบคุณสำหรับรูปและอาหารอิตาเลี่ยน
ร้านนี้เป็นร้านโปรดสมัยอยู่ศิลปากร จนสมัยลูกสาว
เพิ่งกลับมากินรำลึกฟามหลังอีกที ห่างไปสองปีแล้วกระมัง
เดี๋ยวขอไปเรอเอากลิ่นบลูชีสออกก่อน...:)
ใช่แล่วคิดถึงคนที่ไม่ได้มาเนาะ:)
กินเผื่อไปหลายคำ ฮ่าฮ่า
คุณหมอครับ
จีนเขาขยันจริงๆครับ
ผมตื่นมาตอนหกโมงเช้า ไปถ่ายรูปนศ.ออกกำลังกาย พบว่า เขาออกกำลังกายไปด้วย คือยืนเต้นไปมาแล้วสองมือถือหนังสืออ่านไปด้วย
อะไรจะขนาดนั้น!
ผมไปที่ปักกิ่ง มีคลองเยอะ ตอนเช้าๆ อากาศหนาวและเย็นมากครับ แต่ในคลองมีคนนิยมไปว่ายน้ำเพียบเลย ว่ายไปตะโกนคุยกันไป ไอหมอกคลุ้งเลย
เรื่องแม่ฮ่องสอนสอนวิชาพยาบาลนั้น เข้าท่าครับจะไปบอกอธิการครับ
อ.ขจิตครับ
อย่าอิจฉาเลยครับ คนที่กินด้วยกันบ่อยๆ
นั้นมีทุกข์ครับ ทุกข์ที่เกิดจากการพบแล้วพลัดพราก
ทุกข์ที่เกิดจากการกิน อาหารที่ rich มาก
ต้องกลับมา sit up อีกชั่วโมง ฮ่าฮ่า
ที่หนูซูซานจะเลี้ยงนั้น ใจป้ำมากแล้วนะ
เลี้ยงถึงราชสำนักจีนทีเดียว ค่อยสมศักดิ์ศรีมังกรดำหน่อย :)
ถึงห้ามสั่งเพิ่ม ก็สั่งขนาดชามหมี่ข้ามสะพานซีครับ :)
อ่วยโย้! เผลอไปจริงๆแฮะ หน้าแตกเลยเรา
ขอบคุณน้องเล็กมาเตือน :)
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะศิษย์พี่
หนูอ่านที่อาจารย์พูดถึงนักศึกษาจีน ไปพร้อมกับฟังข่าวสนช.กำลังพิจารณาหวยบนดินไปพร้อมๆ กัน แ้ล้วก็ปลง T_T
บ้านเราก็คิดกันแต่ว่าจะทำอย่างไรถึงจะมีความสุขเล็กๆ น้อยๆ หวังลมๆ แล้งๆ อย่างถูกกฎหมายได้ ในขณะที่ระบบการศึกษาของเรา กับเยาวชนของเรากำลังประสลปัญหาอย่างหนัก ขอแค่ให้สนใจเรียนเพื่อตัวเขาเองยังยากเลยค่ะ สงสัยยังไม่เคยลำบากแบบคนจีน คนเวียดนาม
บ้านเราแทนที่จะทำให้เข้มข้นขึ้นเพื่อทำให้คนพยายามมากขี้นเพื่อการศึกษา กลับทำให้มาตรฐานง่ายขึ้น ให้มหาวิทยาลัยรับคนมากขึ้น เพื่อที่จะได้ชื่อว่ามีผู้จบป.ตรีมากขึ้น สุดท้าย เราก็ได้คนจบ ป.ตรี ถือกระดาษใบหนึ่งจริง แต่ความรู้และวุฒิภาวะไม่ถึง T_T
แต่ก็เข้าใจว่าคนที่ไม่มีโอกาสในการศึกษาพื้นฐานมีเยอะมาก จริงๆ แล้วต้องไปเพิ่มการลงทุนกับการศึกษาพื้นฐานก่อน แล้วค่อยมาเสริมที่ระดับมหาวิทยาลัย มันถึงจะสอดคล้องกัน ...
บ่นมากไปหน่อย แต่ไม่ซีเรียสค่ะ ^ ^
ขอโทษ น้องรอง
ไปกินข้าวมา ปากมันเชียว...เลยตอบช้าไปหน่อยครับ
เอ๋? เรื่องของพี่ใหญ่ กะเรื่องหวยบนกินมันเกี่ยวกันตรงไหน?
แต่อ้อ! อ่านไปอ่านมาก็เข้าใจ
เข้าใจว่าน้องรองรีบวิ่งไปส่องกระจกเร็ว...ส่องดูว่าหางคิ้วมีรอยคุณกามาเยือนบ้างแมะ เพราะขี้บ่นตามวัยพี่ใหญ่ไปแล้วนะ ฮ่า ฮ่า
เห็นบอกว่ามีรอยขึ้นที่หน้าผากบ้างแล้วใช่ไหม? :)
แต่บางทีบ่นออกมาดังๆบ้างก็ดี ประเทศไทยจะได้รู้บ้างว่า คนไทยคิดกันอย่างไร
น้องรอง น้องเล็กแก้มยุ้ย
อาจารย์จะไปกท.อีกแล้ว :) ...ค้างคืนวันที่ 16 เช้า 17 บินไปเกาหลี กลับ 21
กำลังหาตั๋วไปเที่ยวเย็นถึงประมาณ 5 โมง
หากว่างจะเลี้ยงตอบแทน...ฮ่าฮ่า
รึว่ามีเศษเงินวอนจะฝากไปให้ใช้ก็ไม่ขัด
ส่วนเงินเศษเงินวอนน่ะไม่มีหรอกค่ะ จะมีก็แต่จะวอนขอให้ศิษย์พี่ช่วยพิจารณาหาหนุ่มเกาหลีมาเป็นเพื่อนกินเกาเหลา แกล้มเกาเหลียง และช่วยนั่งเกาหลังให้ศิษย์น้องเล็กหน่อยค่า ^ ^
เดี๋ยวหนูจะหาชื่อเกาหลีมั่ง ชื่อไรดีน้า นี่แล้วกัน "วอนจิงจิง" ศิษย์พี่เปลี่ยนจากเรนดีมั้ยคะ เพราะได้ข่าวว่าเรนเซนเซเนี่ย เป็นพวกนักอนุรักษ์ป่าไม้นะคะ 555 เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจศิษย์พี่ผิดไป จะเสียสถาบันสำนักเราหมด : )
น้องเล็ก
ม่ายเอา ม่ายเอา...เรนดี้นี้ เดี๋ยวจะเข้ากลุ่มผิดไปกลายเป็นพวกนิยมป่า...ไม้เดียวกัน
เรื่องกินฟรีหรือจ่ายเงิน ก็ไม่ค่อยเกี่ยงอยู่แล้วเหมือนกัน เอ?...หรือแลกเป็นวอนหมดเสียแล้ว ฮิฮิ
คราวก่อนคุยกับผู้เชี่ยวชาญเกาหลีว่า ในโครงการวันเกาหลี 11 มกรา จะมีงานใหญ่ พิธิเปิดศูนย์เกาหลี แล้วมานั่งเกาหลัง เอ้ย! แล้วมาทำพิธีเปิด Welcome Party : Two Cultures Two Nations นอกจากการแสดงชุดศิลปวัฒนธรรมสองชาติแล้ว ยังมี Finale ด้วยรวมชุดการแสดง เทิดไท้องค์ราชัน 50 ปี สัมพันธภาพ ไทย-เกาหลี อีกด้วย
เลยคุยว่าจะมีรายการ ดวลเพลงแลกกันระหว่างไทย-เกาหลีคนไทยร้องเพลงเกาหลี เกาหลีร้องเพลงไทย ตกที่นั่งอาจารย์ต้องหาเพลงเกาหลีร้องแล้ว
น้องเล็ก นำเสนอเพลงโดนใจสาวๆหน่อยซีครับ I belive จะเก่าไปไหม?
หรือจะเอาเป็นเพลงถูกใจวัยรุ่นก็บอก เดี๋ยวจัดให้ I Think I Love You เป็นผู้หญิงร้องก็จริง แต่ผู้ชายก็ร้องได้ค่ะ ต่อมาก็เพลงของเรน 내가 누웠던 침대
สุดท้ายก็เพลงนี้ไปค่ะ เพลง Winter Love Song เพลงนี้หนูชอบมาก เอาเนื้อเพลงมาให้เลย ถ้าศิษย์พี่ร้องเพลงนี้รับรองสาวกรี๊ดสลบ
Naege or su eobseur georago igen geureorsu eobdago
Jebar geumanharago nareur daraeji
Jeongmar ijeobeorigo sipeo borsu eobdamyeon
Nareur jabgo ineun neo oe modeungeor
Chorus:
Naega ugo sipeurddae mada neon nareur ureobeorige mandeu nigga
Eoneugeo hanado na oe ddeudaero neon har su eobge mandeu neungeor
Niga urgo sipeurddae mada nan ireohge muneojyeo beorigo manigga
Amuri ijeuryeogo aereursseo ijeur su eobge hanigga
Jeongmar ijeobeorigo sipeo borsu eobdamyeon
Nareur jabgo ineun neo oe modeungeor
Repeat Chorus
Da hansarangeur saranghaneunge itorog himneun irinjur nan jeongmar
Morasseo
Repeat: Chorus
Repeat #
ลองเอาไปฟังดูหลายๆ เพลงนะคะ เผื่อจะร้องได้ อ้อ แล้วที่บอกว่าเปลี่ยนชื่อคือ เปลี่ยนจากเรนเป็นชื่ออื่นดีมั้ยคะ ไม่ใช้ให้เปลี่ยนเป็นเรนดี้ เพราะข่าวน้องเรนเขารักป่าไม้แค่นี้ก็จะแย่แล้ว ขืนเปลี่ยนเป็นเรนดี้นะ แต๋วแตกไปเลย 555
ขับร้องโดย Ryu
แหน่-แก ออล-ซู อัพ-ซูล-โก-รา-โก๊ อี่-เจน คือ-โร-ซู-อัพ-ด้า-โก
เจ่-บาล คา-มา-นา-รา-โก นา จู่-ทา-เรซ
*ฉ่อง-มาย อี-โจ-โบ-รี-โก ชี-โพ้ ด่า-ชีน บูล-ซู อัพ-ดา-โน่
หน่า-รึล ชัก-โก อิน-นึน โหน่-เย โม-เดิ้ล-โกล
** แหน่-กา วูก-กู ชี-พู-อิท-เต-มา-ดา หนี่ หน่า-รึล วู-โร-มา-รี-เกน
มาน-ดือ-นี-ก้า อ่า-นี-โด ทา-นา-โด-นา เย้-กึต-เต-โร โหน่ นาน-ซู
อัพ-เก มาน-เดิ้น-โก้ล หนี่-กา วูก-กู ชี-พู-อิท-เต มา-ดา
หนี่-อี-โร-เค โม-โน้-จอ-โบ-รี-โก มา-หนี-ก้า อะ-โม-รี อี-จู-รี-กู
อะ-รู้บ-ซา-โด อี-จิ-ซู อัพ-เก ฮาน-หนี-ก้า
(ซ้ำ *, **)
ทา นา-ซา-ราง-นึล ส่า-ราง-ฮาน-เน่น-เกน อี-โท-โร ฮาน-เดิน
อี-รี-จี นา ฉ่อง-มาย โมล-ร้า-โซ
(ซ้ำ **)
===============================
ความหมายภาษาไทย
จากวันนั้นถึงวันนี้
เพียงเธอกล่าวว่าเธออาจจะไม่กลับมาหาฉันอีก
โปรดอย่ากล่าวเช่นนั้นเลย เห็นใจฉันเถิด
*ใจจริงฉันต้องการจะลืมทุกสิ่ง ถ้าฉันจะไม่มีโอกาส
ได้พบเธออีก ทว่าทุกสิ่งในตัวเธอยังตราตรึงอยู่ในใจฉัน
** เพราะทุกครั้งที่ฉันอยากหัวเราะเธอกลับทำให้ฉันร้องให้
ฉันล้มเหลวในทุกสิ่งก็เพราะเธอเพราะเมื่อใดที่ฉันต้องการพบเธอ
หัวใจฉันต้องแหลกสลาย ไม่ว่าฉันจะพยายามเพียงใด
ก็มิอาจลืมเธอได้ลง
(ซ้ำ *, **)
ฉันไม่เคยคิดเลยว่ารักนั้นจะทรมานนัก
(ซ้ำ **)
เดี๋ยวมีให้อีกเพลงในอัลบั้มนี้ รออัพโหลดแป๊บค่ะ
ชื่อเพลง (กดที่ชื่อเพลงเพื่อฟังค่ะ) My Memory
ขับร้องโดย Ryu
"My Memory" โม-โด คี้-ยา-เค-โหย่ คื้อ-ซูน-กัน
โหน่-นา-คา-มี-โน้ อะ-โจ จ่า-กึ่น อึท-โท้ โบ่-อี-เน-โย
"You're far away" ดา-อืม-ซูน อัม-งึน-โหน่-เซ้
ซา-รา-งาน-ด่า-นึน มัย-โด้ คี-ตา-อี-ดา-นู มัย-โด้ ฮา-จิ โม-ทา-โก้
* ฉ่อง-ไม โม้ว-รา-โจ๊ คือ-ดัล อือ-โร-เค้
ดา-ชี้ มา-หน่า-จู๊-ลู เส่น-กั่น-ใจ-ช้า โม้-เท้-โช-โจ
อา-ระ-จี โหน่-ซา-ราง-เง อี่-เช-รา-โด เหน่-เก้ โก-เบ-เข้-เก้
"I wanna love you forever" หนู่-ฉี่- อะ-ดา-ด้า-ง้าน
ฮี-โร-เข่น นา-วา ฮั้ม-เก๊ ยัง-วอน-ยี
โอ่-เร่-โด่-หง่า ขื่อ-ดา น้า-เอ กา-สู่-เน้
มา-โน ชี-ก๊า อึน-เร-โด้ อะ-จิ มา-รี-อิท-ซา-โด ซา-รา-อี่-ซา-โจ้
(ซ้ำ *)
===============================
ความหมายภาษาไทย
ความทรงจำของฉัน
ในความทรงจำของฉัน ฉันจำได้ทุกช่วงเวลาของสองเรา
แม้ยามเมื่อฉันหลับตาลง ภาพแห่งความหลังยังคงชัดเจน
แต่เธออยู่ห่างไกลเกินไขว่คว้า จึงมิอาจบอกเธอได้ว่า
ฉันเคยรักเธอ หรือว่า ฉันจะเฝ้ารอคอยเธอกลับมา
* ฉันไม่รู้จริงๆ ที่รัก ว่าฉันจะได้พบเธอเหมือนเช่นเคยหรือไม่
ไม่กล้าแม้แต่จะคิดหวัง แต่ฉันยังรักเธอและจะรักเธอตลอดไป
ถ้าแม้ยังไม่สายเกินไป ตราบนานเท่านาน
ความรักเกิดขึ้นในใจฉันนานมาแล้ว แล้วเธอจะอยู่ไกลแสนไกล
แต่เธอยังคงอยู่ในใจของฉันเสมอ
(ซ้ำ *)
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่
- ไม่ได้แวะเข้ามาทักทายแต่แวะมาอ่านอยู่เรื่อยๆค่ะ...เห็นศิษย์พี่ศิษย์น้องคุยกัน ทานอาหารด้วยกัน หยอกล้อกันก็มีความสุขตามไปด้วยแล้วค่ะ....
- เห็นน้องรองและน้องเล็กปลื้มลูกสาวของพี่ใหญ่ก็พลอยปลื้มไปด้วยค่ะ....
- คิดถึงครอบครัวตระกูลเรนเสมอค่ะ
พักนี้ไม่รู้เป็นอย่างไร ได้พบกัลยาณมิตรอยู่เรื่อยเลย ^ ^
เย็นนี้ได้พบหมอสุพัฒน์จากปาย กับทีม FA ที่รพ.ปาย คุยกันสนุกค่ะ อ.ศิริศักดิ์ไปด้วย คุยแลกเปลี่ยนเรื่องการปฏิบัติกันใหญ่เลยค่ะ
อาทิตย์หน้าศิษย์พี่มาอีก งานนี้ต้องลดน้ำหนักรอ... อิอิ
กำเสี่ย น้องเล็กแก้มยุ้ย
เพิ่งกลับมา...กินข้าวเสร็จแล้วมานั่งรีดผ้า
เมื่อยแขนชะมัด ถึงรีดด้วยไอน้ำก็เหอะ ต้องรบกับไม้แขวนที่คอยหมุนอยู่เรื่อย
แต่ยังไงก็ดีกว่ารีดแบบเก่าเป็นเตาเหล็กแสนหนักและคีบใส่ถ่านร้อนๆจากเตาเหมือนสี่สิบกว่าปีก่อนโน้น :)
มาเปิดอ่านเห็นแนะนำเพลงเกาหลีมาหลายเพลง ยังไม่ได้เปิดฟังเลยครับ เกรงใจนางสิงโตหลับไปแล้ว
แต่จะลองร้องดู เผื่อสาวเกาหลีกริ๊ดสลบมั่ง...แฮ่ะๆไม่ต้องวางยาแบบน้องหญิงใหญ่
ส่วนใหญ่สาวเกาหลีที่มาอยู่เชียงใหม่ ไซส์ขนาด XXXL ทุกคนเลย จะกรี๊ดไหมนี่ ฮ่าฮ่า
น้องแก้มยุ้ย
เพลงที่สองนี่ ชื่อก็เพราะ ความหมายก็ดีแฮะ
แต่ค่อนข้างเศร้าไปหน่อยนะ ร้องไปคงน้ำตาหยดติ๋งๆคงเป็นประเภทรักคุด เหมือนเล็บขบอะไรอย่างเนี่ยะ :)
จะไปซ้อมดูทุกเพลง แล้วจะมารายงานว่าเพลงไหนถูกสเปคมากที่สุด
เรื่องชื่อนั้น อย่าถือคนแก่เลย อ่านอะไรถูกๆผิดๆ สงสัยตามัวน่ะ...จะตาใสเฉพาะตอนสาวๆเดินผ่านเท่านั้น แฮ่!
น้องหญิงใหญ่
กำลังจะนินทาอยู่เชียว
พูดถึงไก่ ไข่ก็มา...ฮะฮะ
เวลาไปกิน..ก็เม้าส์ถึงหนูเหมือนกัน
หากมาด้วยคงเม้าส์ วงกระจายไปแล้ว :)
วันหลังคงได้ไปบุกถึงถิ่นหนูแน่แน่
น้องรอง
ศิษย์พี่จะไปล้างแค้น เอ้ย!ไม่ใช่ไปตอบแทนบุญคุณ
ให้เลือกชนิดอาหารไว้เลยนะ ว่าถนัดอะไร เอาที่หนูชอบ..แต่อย่าถามน้องเล็ก เพราะขานั้นชอบทุกอย่างอยู่แล้ว...โดยเฉพาะกินฟรี.. ฮ่าฮ่า!
เจอหมอสุพัฒน์เหรอครับ ...ดีจริง วันหลังนัดกันไปเที่ยวปายดีกว่า ดูจากรูปที่น้องเอกลงตอนพาครูบาไป สวยมาก
แต่ศิษย์พี่เป็นคนมีกรรม...เป็นโรคเมารถ เห็นว่มีหลายร้อยโค้ง ตายแน่เรา ไม่เมารักแล้วยังเมารถอีก :)
น้องเล็ก
ระวังให้ดีนะ...เวลานอนให้ลืมตาไว้ข้างนึง ฮ่าฮ่า
ไม่เป็นไรหรอก ศิษย์พี่ก็มีสองคน
คนแรกชื่อบุญช่วย แก่แดดแก่ลมที่สุด มาใหม่ๆพูดไทยไม่ได้เลย อยู่เพียงสองเดือนพุดไทยปร๋อ เพราะดูทีวีทุกวัน...แต่พูดเป็นภาษาละครทีวีนะ
ศิษย์พี่กลับบ้าตอนดึก กดแตรให้มาเปิดประตูให้
งัวเงียมาเปิด แล้วต่อว่า ว่า
ทีหลังหัดเอากุญแจไป...มีจิตรู้สำนึกเสียบ้าง!
อาจารย์เลย งงงง ไม่รู้จะตอบยังไง เลยตอบไปว่า ครับ..ฮ่าฮ่า
ตอนนี้ลาไปเยี่ยมแม่ปีนึง เอาน้องมาอยู่แทน ชื่อโชค ขยันดี แต่ยังพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง จะเอาอะไรที ต้องสื่อสารกันนาน...เลยทำเองดีกว่า
เอ? แล้วจะมีไปทำไมนี่!
ได้เพลงมาอีกเพลง เพราะจี๊ดๆ เลยค่า I believe OST. My Sassy Girl ลองเอาไปฟังแล้วลองหัดร้องนะคะ อันนี้หนูมีเวอร์ชั่นเปียโนให้ร้องคลอไปได้เลย ไม่ต้องไปหา I believe piano version
พวกเพลงที่เอามาให้นี่อาจารย์เซฟไปเลยนะคะ เพราะจะไม่เก็บไว้นาน เดี๋ยวมาฟังอีกทีลิงค์จะหายไปแล้ว
เนื้อเพลง
I believe คือ-เทน ก๊อด-เท-อ๊อบ-ชี-มัน อี-เท-โร อี-บยอ-รึ้น อา-นี-เกด-โจ
I believe นา-เอ-เก โอ-นึน กี-รึน โช-กึม-มอล-รี โท-รา-โอล พู่-นี-เกด-โช
โม-ทู-ชี-นา-กัน คือ-กี-ออก โซ-เก-ซอ
เน-กา นา-รึล อา-พึ-เก-ฮา-มยอ นูน-มู-รึ้ล มัน-ทึล-โจ
นา-มัน-คึม อูล-จิ-อัน-คี-รึล คือ-เท-มา-นึน นุน-มูล-ออบ-ชี-นัล พยอ-นา-เก โพ-เน-จู-กี-รึ้ล
ออน-เจน-กา ทา-ชิ-โท-รา-โอล คือ-เท-รา-นึน กอล-อัล-กี-เอ นัน-มิด-โก-อิด-กี-เอ
คี-ตา-ริล-เก-โย นัน-คือ-เท-ยอ-ยา-มัน ฮา-โจ
I believe เน-กา อา-พา-ฮัล-กา-ว่า คือ-เท-นึน อูล-จิ-โต โม-เทด-เกด-โจ
I believe ฮึ-รึ-นืน-เน-นุน-มู-รี คือ-เทล ดา-ชิ เน-เก โทล-ลยอ-จู-เกด-โจ
จา-กู มอม-ฉู-นืน เน-นูน-กิล-โซ-เก-ซอ
คือ-เท โม-ซึบ-ทึ-รี ท่อ-โอล-รา นุน-มุ-รึน มัน-ทึล-โจ
นา-มัน-คึม-อูล-จิ-อัน-คี-รึล คือ-เท-มา-นึน นุน-มูล-อ๊อบ-ชี นัล พยอ-นา-เก ทอ-นา-จู-กี-รึ้ล
ออน-เจ-กา-ทา-ชิ โด-รา-โอล คือ-เท-รา-นึน กอล อัล-กี-เอ นัน-มิด-โก-อิด-กี-เอ
คี-ตา-ริล-เก-โย นัน-คือ-เท-ยอ-ยา-มัน ฮา-โจ
นัน คือ-เท-อัล-กี ชอน อี เซ-ซัง-โต อี-ร๊อด-เค นูน-บู-ชอน-นึน-จี
คือ ฮา-นึล อา-เร-ซอ อี-เจน นูน-มูล-โร นัม-กยอ-ช๊อด-จี-มัน
อี จา-ริล รัน จี-คิล-เก-โย
คือ-เท-รัน อี-ยู-มา-นึ-โร นา-เย-เก-นึน คี-ตา-ริม-โช-ชา ฉุล-บู-นี เฮง-บก-คา-เกด-โจ
ซา-ราง-ฮัน อี-ยู-มา-นึ-โร โท ฮา-รุ-กา ชี-นา-กา-โก โอ-นึน กิล อี-ชอ-โต
คี-ตา-ริล-เก-โย นัน คือ-เท-ยอ-ยา-มัน ฮา-โจ
คำแปล
ฉันเชื่อว่าแม้ฉันจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอแต่
นี่จะไม่ใช่การเลิกลา
ฉันเชื่อว่าทางที่จะนำเธอมาสู่ฉัน
นั้นห่างเพียงนิดเดียว
ทุกอย่างที่ผ่านพ้นไป ในความทรงจำเหล่านั้น
มันทำให้ฉันเจ็บปวดและน้ำตาก็ไหลทุกครั้ง
ฉันไม่ได้ร้องไห้
ถึงเธอจะจากฉันไปแต่ก็ไม่ได้ทำให้มีน้ำตาอะไรมากมาย
เพราะฉันรู้ สักวันเธอจะกลับมา...ฉันรู้
ฉันเชื่ออย่างนั้น ฉันจะรอ มีแต่เธอเท่านั้น...สำหรับฉัน
ฉันเชื่อว่า ฉันคงจะต้องเจ็บปวด
แค่ร้องไห้ เธอก็ไม่สามารถกลับมาได้
ฉันเชื่อว่าน้ำตาที่ไหลรินของฉัน
ในเวลานั้นมันจะกลับมาอีกครั้ง
ในสายตาของฉันนั้น
ก็มีแต่เธอ ซึ่งมันทำให้น้ำตาของฉันไหลริน
ฉันไม่ได้ร้องไห้
ถึงเธอจะจากฉันไปแต่ก็ไม่ได้ทำให้มีน้ำตาอะไรมากกมาย
เพราะฉันรู้ สักวันเธอจะกลับมา...ฉันรู้
ฉันเชื่ออย่างนั้น ฉันจะรอ มีแต่เธอเท่านั้น...สำหรับฉัน
ก่อนที่ฉันจะรู้จักเธอโลกนี้มันก็ยังคงดูสดใส
ในท้องฟ้าเบื้องบนนั้น
ร่องรอยน้ำตายังคงเหลืออยู่
แต่ฉันก็จะเก็บมันไว้
เพราะเธอ การเฝ้ารอของฉันนั้น
ก็คือความสุขที่เพียงพอแล้ว
เพราะรัก ถึงจะผ่านไปอีกกี่วัน
ถึงจะหาหนทางไม่ได้
ฉันก็จะรอ เพราะต้องเป็นแค่เธอเท่านั้นสำหรับฉัน
wow! ขอบคุณน้องเล็กแก้มยุ้ย
เพลงทั้งหลายถูกใจหมดครับ เป็นเพลงรักเศร้า เหมาะสำหรับฟังไปกินข้าวไป แต่อาหารต้องจืดหน่อยนะ
เพราะน้ำตาที่หยดลงไปจะเพิ่มความเค็มให้เอง ฮ่าฮ่า
เพลง I believe ถ้าจะเหมาะที่สุดนะ เนื่องจากค่อยคุ้นหูหน่อย เคยดูหนังด้วย
หากฝึกเสร็จจะส่งข่าวครับ :)
มีน้องเล็ก ก็ดีอย่างนี้เอง นึกอะไรได้หมด :)
หนูแก้มยุ้ย
ได้เรื่องแล้ว พอ save แล้วจะไปเปิด เปิดไม่ออกครับบอกว่า register หมดอายุทำนองนี้ ขอใหม่ครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
แป๋วไปจีนก็ 5 ครั้ง ทุกครั้งที่ไป อย่างหนึ่งที่ขอยืนยันเลยค่ะ ว่า จีนยิ่งใหญ่มากๆ ทั้งพื้นที่ ผู้คน สิ่งก่อสร้าง คือ เค้าทำได้ยิ่งใหญ่ไปหมดทุกอย่างเลยค่ะ ประทับใจมาก
ว่าจะเว้นวรรค ไม่มาแวะเวียน G2K สักพัก เพราะต้องจมอยู่กับกองข้อสอบ แต่ก็แวบๆ มา คิดถึงอาจารย์ เพราะไม่ได้มาเยี่ยมนานแล้ว เลยขอทักทายกันหน่อยด้วยความคิดถึงค่ะ เกรงว่าอาจารย์จะลืมน้องสาวที่น่ารักคนนี้... อิอิอิ
อาจารย์โกอินเตอร์บ่อยเลยนะคะช่วงนี้ นึกถึงตอนไปปักกิ่งขาแทบหลุดเหมือนกันเลยค่ะ พระราชวังอะไรเนี่ย ใหญ่โตมโหฬารเหลือเกิน ยิ่งไปกะทัวร์ต้องรีบๆเดินทำเวลาอีกตะหาก มันส์สุดๆก็อีตอนซื้อของนี่แหละค่ะ
ตอนระยะ 100 เมตร หนังสือเล่มละ 80 หยวน พอ 50 เมตร เหลือ 50 หยวน พอถึงทางเข้า 20 หยวนก็หยวนแล้ว ฮิฮิ หมอต่อราคาของจากเจ็บใจกลายเป็นสนุกสนานแล้วก็หดหู่ในตอนจบเพราะซื้อมาเยอะเกิน
อาจารย์อย่าร้องเพลงรักคุดมากนะคะ เดี๋ยวน้ำตาจะท่วมจอ ยิ่งตอนนี้น้ำยิ่งท่วมอยู่ค่ะ แต่คนไทยพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสอยู่แล้ว หมอเห็นยกยอ วางข่ายแล้วก็ตกปลากันใหญ่เลย ข้างบ้านยังได้ปลาซิวมาครึ่งถังเลยค่ะ
เรื่องนักศึกษานี่ คนไทยขยันกว่านะคะ เวลานอนยังอ่านเลยค่ะ หนุนหนังสือให้ออสโมซิสเข้าหัวอีกตะหาก 555
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ 
และน้องเล็กแก้มยุ้ย 
- พี่น้องคู่นี้ทำให้หญิงใหญ่เกิดอารมณ์โรแมนติคอีกแล้วค่ะ เพลงไพเราะเหลือเกิน...ทำให้คิดถึง...KM เชียงใหม่ค่ะ...
พี่ใหญ่หัดร้องได้สบายมากอยู่แล้วค่ะ เพราะพี่ใหญ่ร้องเพลงสไตล์นี้ไพเราะมากๆค่ะ...ขอบอก....
น้องเล็กเปลี่ยนรูปใหม่แล้วสดใส...น่ารักดีค่ะ แก้มยุ้ยเหมือนเดิม..งอิ...อิ...
- ขอบคุณน้องเล็กที่หาเพลงเพราะๆมาแจกจ่ายกันค่ะ...พี่โหลดได้ไม่มีปัญหาทั้งสอง versionค่ะ
ขอบคุณน้องเล็ก
ได้เพลงแล้ว กำลังฟังเพลงเพื่อให้เนื้อซึมซาบเข้าไปอยู่ อาศัยเนื้อร้องและความหมายของเพลงที่หนูส่งมาให้ดูไปพลางๆ...
กะให้ซึมซับมีฟิลด์ เพลงประเภทเล็บขบนี้นี้ ต้องร้องให้ได้อารมณ์ ฮิฮิ แต่จะตกม้าตายตอนออกเสียงเป็นเกาหลีนี่ละ
พอดีได้ ศ.lee มาเป็นที่ปรึกษา ค่อยยังชั่วหน่อย :)
หนูแป๋ว หวัดดี
เห็นว่าข้อสอบเยอะ ต้องตรวจงานเป็นว่าเล่น ชีวิตอาจารย์มหาวิทยาลัยก็ยังงี้แหละ
ฤดูกาลสอบปลายภาคเรียนที่หนึ่ง...แต่ยังไม่ค่อยดุเดือดเหมือนภาคเรียนที่สอง ภาคเรียนนี้อาจารย์แต่ละคนทำท่าว่า..
ฮ้า!จะสอบแล้วเหรอ ยังสอบไม่ครบเนื้อหาเลย...
บางคนก็...ฮ้า!..อะไรกัน ฉันปิดครอสไปนานแล้ว :)
ส่วนคณบดีอย่างผมก็วุ่นอยู่กับการออกแบบระบบต่างๆให้เลื่อนไหล ส่งเกรดออนไลน์ ตรวจสอบภายในของ สกอ. ภายนอกของ สมศ. ส่งรายงาน กพร.
อยากให้วันหนึ่งมีสักยี่สิบห้าชั่วโมง
อีกชั่วโมงเอาไว้มาเขียนถึงหนูแป๋วไง :)
ใครจะลืมลงน้องสาวน่ารักแบบนี้ มีเสียงและรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์
สวัสดีครับหมอนิด
กำลังจะว่าหมอหายไปไหน ...คิดถึงหมอตอนที่พุงกำลังเบ่งบานออกมานี่แหละ
ระยะนี้นางสิงโตกับอาจารย์มักออกไปกินขนมหวานตอนกลางคืนอยู่บ่อยๆ บัวลอยกระทิสดมั่ง รากบัวต้มน้ำตาลใส่น้ำแข็งบ้าง ส่วนนางสิงโตล่อแต่ทับทิมกรอบน้ำกระทิอย่างเดียว..ฮิฮิ อย่าบอกว่าอาจารย์บอกล่ะ
พิษณุโลก น้ำท่วมปลาคงชุม หรือว่ายหนีหมดก็ไม่รู้
ไปเมืองจีนอาจารย์ไม่ค่อยได้ซื้ออะไรแล้วครับ คราวก่อนซื้อเป็ดปักกิ่งหิ้วมาฝาก เลยเข็ดไม่ซื้ออีกแล้ว :)
น้องหญิงใหญ่
ฮ่าฮ่า อย่าเพิ่งชม อย่าเพิ่งชม เดี๋ยวจะติดลมบนลาออกจากคณบดีไปออกเทป
ที่จริงไปคราวนี้ กะไปหาแฟนเพลง ดูว่าจะจำเรนนี่ได้หรือไม่(เพราะแก่มากขนาดนี้) ฮ่าฮ่า!
เพลงเพราะจริง แต่ร้องยากมากครับ หากร้องสำเร็จแล้วกะออกแผ่นส่งไปให้เลย ฮิฮิ
อยากให้วันหนึ่งมีสักยี่สิบห้าชั่วโมง อีกชั่วโมงเอาไว้มาเขียนถึงหนูแป๋วไง :)
มุกนี้หวานจนมดขึ้นเลยอ่ะศิษย์พี่ ระวังเบาหวานถามหานะค้า แหม ไม่เห็นเคยพูดหวานเจี๊ยบอย่างนี้กับศิษย์น้องเล็กมั่งเยยอ่ะ ช่ายสิ เรามันไม่หวาน เดี๋ยวไปกินน้ำตาลดีกว่าจะได้ดุ แฮ่... แหง่มๆ ง่ำๆ ศิษย์พี่รู้มั้ยเนี่ยว่าตัวอะไรน่ะที่กินน้ำตาลแล้วดุ ^ ^
เดี๋ยวจะฟ้องท่านฮูหยินผ่านลูกสาวสุดสวยว่า daddy นินทาอ่ะ วันก่อนตอนศิษย์พี่ลุกไปห้องน้ำ แอบเม้าท์กันกระจาย ตอนกลับมานั่งก็ยังเม้าท์ระยะเผาขนต่อ เรื่องแบบนี้นี่แหล่ะชำนาญนัก ขยับปากน้อยๆ พูดงึมงำๆ ผู้ใหญ่ฟังไม่รู้เรื่องหรอก : P
ฮ่าฮ่า ! น้องเล็ก
ใยเจ้าช่างขอดข้อนและขยับมุมปากนินทาได้ชำนาญนัก วิชานี้เจ้าฝึกมาจากสำนักใดกัน
สำหรับศิษย์พี่นั้น มีปากก็พูดออกมาจากใจ หาใช่เสแสร้งแกล้งทำหวานไม่ :)
หากแต่เป็นที่รู้กันว่า ศิษย์พี่นั้นดำเนินรอยตามคำสอนที่ให้เจรจาเพราะหู และประกอบด้วยปิยวาจา
ขนาดนี้ยังมีคนฟ้องเลย น้องเอ๋ย...
หากเจรจาดุเดือดเฉกเจ้าเคยเล่ามา คงต้องขึ้นศาลวันเว้นแน่ ฮ่าฮ่า
- ไม่แน่นะคะพี่ใหญ่...อ่อนนัก หวานนัก เขาอาจจะมองว่าเราไม่มีอะไรน่ากลัว ไม่กล้าดุ....บางคราวต้องใช้วิชาบู๊อย่างน้องเล็กบ้าง...คนพาลจะได้กลัวแต่ต้น ..ไม่งั้นสร้างความวุ่นวายไม่รู้จักจบจักสิ้น...ชวนรำคาญใจค่ะ...
- ขอให้พี่ใหญ่พ้นเรื่องยุ่งๆในเร็ววันค่ะ....
น้องหญิงใหญ่
เอ? สงสัยต้องปรับปรุงตัวตามหญิงใหญ่แนะนำ
แต่จะดุเป็นเหรอ...สงสัยตัวเองอยู่เหมือนกัน
คนที่ทำงานว่า... ถ้าผมเงียบ นิ่งๆ ไม่พูด แสดงว่าไม่พอใจแล้ว หากศิษย์พี่เอ็ดตะโร คนนั้นต้องไปรดน้ำมนต์ 9 วัดและตรวจสอบดวงชะตาราศี
ตอนจัดงานเกษียณที่โรงแรม ฝ่ายขายพูดอย่าง ทำอย่าง จะมาบิดพริ้วข้อตกลง
ศิษย์พี่แค่มองหน้า แล้วพูดเบาๆว่า "ไปหามาให้ได้เดี๋ยวนี้" เธอก็อ้าปากค้างรีบเดินตัวปลิวไปจัดการให้แล้ว...ตอนหลังมาบ่นกับทีมงานว่าถูกผมดุ
ทึมงานผมบอกว่า ใครถูกผมดุต้องไปพิจารณาตนและรดนำมนต์อย่างที่ว่าข้างต้น ฮ่าฮ่า
ต่อไปนี้จะดุ ละน่ะ ฮึ่มๆๆๆๆๆๆ...กรอด กรอด...:(
พี่ใหญ่ทำถูกแล้วค่ะ
- ดุของหญิงไม่ได้แปลว่าเอะอะ โวยวาย ตะหวาด ตะโกน...บทดุของพี่ใหญ่คือ..เงียบ...หน้างอ....เหมือนหญิงเลย...ถ้าโกรธแล้วจะไม่พูด เงียบไปเลย แถมหน้า(คง)ดุมากๆ เพราะน้องที่อยู่ใกล้ๆยังกลัวแม้ไม่พูด.....
- แต่หญิงต่างจากพี่ใหญ่ที่..งพี่ใหญ่ถ้าทำหน้าเฉยๆยังมีสีหน้าว่าเป็นผู้ใหญ่ใจดี น่ารัก อบอุ่น...แต่สำหรับหญิงนั้น ถ้าอยู่เฉยๆก็หน้างอแล้วค่ะ ยิ่งถ้าเริ่มหงุดหงิด โกรธเมื่อไหร่...แถมไม่พูด...อาการมันยิ่งออกที่หน้าค่ะ...น้องๆจะกระเจิงเลย...ต้องพยายาม...สงบหนอๆ...(ตามพี่ใหญ่ที่สอนให้นิ่ง...จะว่าไปอยากท่องว่า...ไม่สวยหนอๆ...จะแก่เร็วไปหนอๆ...)อิ...อิ....
น้องหญิงใหญ่
ตอนนี้ซ้อมทำหน้าดุอยู่ครับ :)
ยิ่งเพิ่งดู God Father ของน้องเล็กให้มา
ยิ่งเพิ่มดีกรีความดุไปใหญ่
อืมส์...รึว่าเป็นพิชัยมาดใหม่ พิชัย คอนดิโอเน
น้องเล็ก น้องรอง ขอปรึกษาหน่อย
ศิษย์พี่ได้ตั๋วไปกท.เที่ยว ๑๖.๕๕ ถึงดอนเมือง ๑๗.๕๐ กว่าจะเอากระเป๋าออกคงซัก หกโมงพอดี คือว่า จะปรึกษาเรื่องที่จะไป เนื่องจากศิษย์พี่จองโรงแรมฮาวานาที่ดอนเมืองโน่น เพราะจะสะดวกขาไปเกาหลี
เลยกะว่าแวะเลี้ยงน้องๆก่อนไป แต่ติดที่มีกระเป๋ารุงรัง :) หากนัดก่อนว่าไปไหน จะได้เตรียมตัวถูกครับ
ลืมบอกวันที่ครับ :)
ถึงวันอังคาร ๑๘.๐๐ ครับ
ตกลงจะเป็นคนไหนคนไหนคะ Vito, Michael หรือ Vincent แต่หนูชอบ Michael เพราะชอบ Al Pacino แต่รู้สึกว่าโหดไปหน่อย ชอบแนวทางการบริหารงานของ Vito มากกว่า หนังเรื่องนี้คลาสสิคจริงๆ ดูกี่รอบก็ไม่เบื่อ แต่ภาคที่ชอบที่สุดคือภาค II ค่ะ ตอนที่ Michael เรืองอำนาจ
นอกจากดูหนังหนูแล้วยังเล่นเกมส์ The God Father ด้วยนะคะ ฆ่าล้างบางหมดทุกแก๊งค์ ไต่เต้าจากจิ๊กโกโล่ข้างถนน มาเป็น Don of NY จนในที่สุดก็ได้เป็น God Father เรื่องราวก็คล้ายๆ ในหนัง สนุกดีค่ะ โหดเลือดสาด ^ ^
Don Vito Coleone
Don Michael Corleone
Don Vincent Corleone
Don Pichai Corleone
(หรือป้อเลี้ยงพิชัยนั่นเอง 555)
นี่น้องเล็ก...รูปนี้หล่อกว่ามากๆจ้ะ
Don of Chiang Mai .....Don Pichai Corleone
....ขอให้พี่ใหญ่เดินทางไปและกลับโดยสวัสดิภาพค่ะ....หญิงใหญ่คิดถึงพี่ใหญ่เสมอค่ะ....
สวัสดีค่ะอาจารย์
ที่อาจารย์บอกว่า "อยากให้วันหนึ่งมีสักยี่สิบห้าชั่วโมง
อีกชั่วโมงเอาไว้มาเขียนถึงหนูแป๋วไง :)
ใครจะลืมลงน้องสาวน่ารักแบบนี้ มีเสียงและรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์" ... ขอบคุณมากค่ะ
อาจารย์ไปเกาหลีหรอค่ะ แป๋วไปญี่ปุ่นค่ะ วีนนี้เดินทางหกทุ่มค่ะ ... กลับ 23 ตค ค่ะ อาจารย์กลับวันไหนค่ะ ... เดี๋ยวโบกมือทักทายจากญี่ปุ่น ข้ามทะเลญี่ปุ่น ไปยังเกาหลีนะค่ะ....
หวัดดีค่ะพี่ติ๋ว น้องตุ๋ย น้องซาน
ตามเข้ามาอ่านค่ะ สนุกค่ะ
ทุกอย่างที่เมืองจีน ดูยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ
จะเข้ามาบอกว่า คิดถึงอาจารย์ค่ะ ชอบอ่านบันทึกอารมณ์ดีด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ ศิษย์พี่
เห็นศิษย์พี่ ห่างหายไปนาน ก็เลยแวะมาทักทาย ท่าทางงานจะยุ่งนะค่ะ
ผมเข้ามาสวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าครับ เพราะช่วยงปลายปีอาจยุ่งๆ อยู่ ผมขออวยพรให้ท่านอาจารย์มีแต่ความสุขความเจริญด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ ปัญญา พลานามัย พรั่งพร้อมสมบูรณ์ทุกประการครับ