บ้านหลังสุดท้าย

"ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง" ดังนั้นจงสร้างบ้านด้วยความฉลาด และจงจำไว้ว่า "จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ จงเต้น (ร่าเริง) ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่"

บ้านหลังสุดท้าย

                ยังมีช่างไม้สูงอายุคนหนึ่งต้องการจะเกษียณตัวเอง ก็เลยบอกความต้องการดังกล่าวกับนายจ้าง เกี่ยวความต้องการที่จะเกษียณและใช้ชีวิตที่หรูหรากับภรรยา ซึ่งช่างไม้ก็บอกว่าเขาอาจจะเสียดายค่าจ้างที่จะได้รับ แต่เขาก็ต้องการที่จะเกษียณ  นายจ้างก็บ่นเสียดายที่จะต้องสูญเสียช่างฝีมือดีไป แต่ก็ได้ขอร้องให้ช่างคนนี้ช่วยสร้างบ้านให้อีกสัก 1 หลังช่างไม้ผู้นั้นก็ตอบตกลง
                ครั้นพอบ้านสร้างเสร็จก็พบว่า มันไม่ใช่งานที่เป็นฝีมือของช่างคนนี้เลยแม้แต่น้อย งานที่ออกมาก็เป็นงานแค่ เปลือกนอก (จอมปลอม) วัตถุดิบที่ใช้ก็ด้อยคุณภาพ มันช่างเป็นการจบชีวิตช่างฝีมือดีที่ไม่สวยหรูเลย และเมื่อนายจ้างสำรวจงานชิ้นนี้ของช่างผู้นี้ นายจ้างก็ได้ยื่นกุญแจให้แล้วบอกกับช่างไม้ว่า  "นี่คือบ้านของคุณ .......ผมขอมอบให้คุณเป็นของขวัญ"
                เมื่อช่างไม้ได้ยินเช่นนั้น ถึงกับตกใจและอุทานกับตัวเองว่า น่าละอายจริงๆ ถ้าเขารู้สักนิดว่ากำลังสร้างบ้านของตัวเองอยู่ เขาก็คงตั้งใจสร้างให้ดีกว่านี้
                    ข้อคิดสะกิดใจ
                 เช่นเดียวกับพวกเราที่กำลังสร้างชีวิตของตัวเราเอง
            ด้วยการสั่งสมสิ่งต่างๆ วันละเล็กวันละน้อย
            และบ่อยครั้งที่เราไม่ได้ใช้ความพยายามอย่างที่สุด
            ในการสรรค์สร้างชีวิตของตนเอง และเมื่อวันๆ หนึ่งมาถึง
            เราก็จะตระหนักว่า                               เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นผู้สร้างขึ้นมาทั้งหมด
            และเมื่อถึงวันนั้น
            เรามักจะพูดเสมอว่าถ้าเราสามารถกลับไปได้
            เราจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้น
            แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ .....
            เพราะพวกเราทุกคนก็คือช่างไม้ ในทุกๆ วัน
            พวกเรากำลังตอกตะปู ปูกระดาน
            หรือแม้แต่กำลังเลือกกำแพงให้กับชีวิตตัวเอง

                           ดังคำพูดที่ว่า
                          "ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง"
                          ทัศนคติ และ ทางเลือกต่างๆ ที่พวกเราได้เลือกกันในวันนี้
                          ก็เสมือนกับการสร้าง "บ้าน" (ชีวิต)
                          ที่เราจะต้องอยู่กับมันให้กับตัวเอง .......
                          ดังนั้นจงสร้างบ้านด้วยความฉลาด และจงจำไว้ว่า
                          "จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง
                          จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ
                          จงเต้น (ร่าเริง) ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่"

[Chopper]

 "จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง 
จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ 
จงเต้น (ร่าเริง) ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่"

ทำไม่ได้ค่ะพี่แหม่ม ตอนนี้ทำงานเพื่อเงินค่ะ เหมือนกับปิรามิดของมาสโรว์ไงคะ ความต้องการขั้นพื้นฐานมันยังไม่ถูกเติมเต็ม แล้วไปถึงขั้นนั้นยากจัง ยกเว้นว่าคนที่เขามีอุดมการณ์จริงๆ

[เกษตรยะลา]

สวัสดีครับ

• ทำสิ่งใดย่อมได้รับสิ่งนั้นไม่ช้าก็เร็ว
• ไม่ประสบกับตัวเองก็คนใกลิชิด
• ขอบคุณมาที่นำมาเตือนสติ

[นาย สนิท เกตุแก้ว]

จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง
                          จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ
                          จงเต้น (ร่าเริง) ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่"

พี่ชอบคำนี้มาก ในประสบกากรณ์ชีวิตจริงในการทำงานรับราชการที่ผ่านมากเคยตั้งความหวังในบางปีว่าเราต้องการจะได้ 2 ขั้น แต่ผลปรากฏว่าเราไม่ได้  เราเสียใจมาก เพราะเราไม่ยึดติดการการทำงานโดยต้องการเงิน  ไชโย ทฤษฎีสารระนิพนธ์ถูกพิสูจน์แล้วว่าใช้ได้