แม้ว่าดิฉันจะเป็นนักกายภาพบำบัด ไม่เคยที่จะสอนผู้ป่วยในการฉีด insulin หรือเจาะน้ำตาลปลายนิ้วเอง แต่ด้วยความที่มีญาติที่เป็นเบาหวานรักษาอย่างต่อเนื่องที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง แต่ไปตรวจทีไรน้ำตาลไม่เคยต่ำกว่า300เลย จนวันหนึ่งแพทย์แนะนำเขาว่าจำเป็นต้องฉีด insulin เขาจึงมาปรึกษาดิฉันที่เป็นญาติว่าจะซื้อที่ไหนอย่างไรดี สรุปแล้วรายนี้ฝากดิฉันซื้อปากกาฉีด insulin ให้และดิฉันจึงได้เป็น educator จำเป็นให้โดยเริ่มจากการไปสอนการใช้ฉีด insulin ที่บ้าน
ตอนแรกเขาได้รับการสอนจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่งว่าให้ฉีดเข้าที่ไหล่ แต่ดิฉันได้อธิบายว่าการฉีดในแต่ล่ะที่ต่างกันอย่างไรและบริเวณไหนจะได้ผลดีกว่า
ดิฉันจึงสอนญาติให้ลองฉีดหน้าท้องตัวเอง ผลคือเขาไม่ยอม ไม่กล้า กลัวเจ็บ จึงให้สามีของเขาช่วยฉีดไปก่อน ผ่านไปหลายอาทิตย์ ดิฉันแวะไปเยี่ยม เขาเล่าให้ฟังว่า ให้สามีฉีดให้เป็นประจำทุกวัน จนวันหนึ่งที่สามีบอกว่าให้ลองหัดทำเองบ้างตอนแรกเขานั่งร้องให้ บ่นว่าทุกคนในบ้านใจร้าย ไม่ยอมช่วยเขาแต่แล้วเขาฮึดขึ้นมาว่าไหนๆก็เห็นวิธีการฉีดมาทุกวัน งั้นเขาน่าจะฉีดเองได้เหมือนกัน และเขาก็ทำได้เองจริงๆค่ะเขาเห็นความสำคัญของการเรียนรู้ ไม่ยากที่จะฝึกฝน จนปัจจุบันนี้เขาสามารถฉีด insulinได้เอง ไม่กลัวเจ็บอีกเลย
จาก เหตุการณ์นี้ทำให้รู้สึกภูมิใจว่า ถึงแม้ว่าจะเป็น educator จำเป็นก็สามารถเรียนรู้ ให้คำแนะนำและประสบความสำเร็จในการสอนฉีดอินซูลินได้เหมือนกัน
ยอดขวัญ เศวตรักต
นักกายภาพบำบัด