ภูมิแพ้
ภูมแพ้เป็นสิ่งที่ทรมานไม่น้อยประเภทหนึ่ง ซึ่งผมอาจแพ้หลายๆอย่าง หนึ่งในจำนวนนั้นคือ อากาศ เวลาอากาศอุณหภูมิเปลี่ยน จะแสบๆจมูกแล้วจามๆๆๆๆๆน้ำมูกใสๆไหล โดยเฉพาะช่วงเวลาลุกจากที่นอน เอาผ้าห่มออกเท่านั้นแหละ พระเจ้าจอร์จ ต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงกว่าจะเบา หรือหายๆ ไปเพราะร่างกายปรับสภาพได้บ้าง ทำให้คนอยู่ใกล้รำคาญ (คงจะมากๆ จากเสียงบ่นๆพูดๆ ) อย่าว่าคนอยู่ใกล้เลย ตัวผมเองก็รำคาญตัวเอง เบื่อเจ้าภูมิแพ้นี้มากๆ หากว่ามันมีตัวตนให้เห็น จะเอามีดเสียบ เอาปืนยิง เอาระเบิดใส่มันให้กระจุยไปนานแล้ว แต่จะทำงัยได้ มันไม่มีตัวตนเช่นนั้น หากจะถามว่าไม่ไปหาหมอเหรอ ไปหาหมอก็ไปมาแล้วยาก็กินพอเลิกกินก็เป็นเหมือนเดิม ไม่ไปหาหมอบัณฑิตแล้วไปหาหมอตี๋แทนซื้อยาแก้แพ้มากินทีละกระปุก หมดก็ไปซื้อมากินอีก วันไหนไม่ได้กินอาการก็กำเริบ จามๆๆๆ และน้ำมูกไหลๆ คิดดูแล้วไม่น่าจะคุ้มกัน เพราะกินเยอะส่งผลค้างแรมข้างเคียงแน่จึงเปลี่ยน
ต่อมาผมเปลี่ยนยากินหันไปพึ่งธรรมชาติพวกสมุนไพรที่เขาว่าแก้หวัดแก้โรคภูมิแพ้ ทั้งประเภทต้มรับประทาน ทั้งปั้นเป็นลูกกรอน ยุ่งยากลำบากพอควร ผลที่ได้ตามมาคือเบาลง
และอีกประการหนึ่งต้องออกกำลังกาย ผมก็พยายามออกกำลังกาย แต่ผมเป็นคนที่ขี้เกียจออกกำลังกายอยู่ไม่น้อย ทั้งที่รู้ว่าเป็นผลดีต่อสุขภาพมาก แต่ก็ทำๆ หยุดๆ และหยุดไม่ได้ทำเสียเป็นส่วนใหญ่ ผลที่ได้รับจึง ภูมแพ้ไม่ยอมหนีไปจากชีวิตผม
ความเห็น (2)
สวัสดีครับอาจารย์
มาให้กำลังใจอาจารย์ครับ
ผมก็มีคนไข้มากมายหลายคนครับที่ต้องป่วยด้วยอาการเช่นนนี้
เป้าหมายคือความเข้าใจต่อโรค และการควบคุมอาการให้น้อยที่สุด รวมทั้งการรักษาทางเลือกอื่นๆ
และที่สำคัญคือการค้นหาให้ได้ว่า จริงๆแล้วนั้น เราแพ้อะไร เพราะจะได้หลีกเลี่ยงได้ครับ
โรคนี้ผมชอบพูดบอกคนไข้ว่ามันไม่ได้ทำอันตรายกับเรามาก แต่ทำให้รำคาญและทรมานนะครับ
สาเหตุเป็นที่ระบบภูมคุ้มกันในตัวเราครึ่งหนึ่ง
อีกครึ่งเป็นเรื่องภายนอกครับ หลายอย่าง
เป็นกำลังใจครับ
สวัสดีครับคุณหมอ
ที่มาให้กำลังใจ พร้อมคำแนะนำให้หาสมุฐานของโรคว่าแพ้อะไรแน่ตามที่ผมพูดไปนั้นผมน่าจะแพ้อากาศ เพราะอุณหภูมิของร่างกายต้องปรับเข้าหากับอากาศ เพียงอากาศเปลี่ยนแปลงนิดผมก็จามแล้ว แต่ก่อนอยู่ติดกับต้นกระถินรงค์ คิดว่าแพ้เกสรดอกของมันเมื่อเปลี่ยนที่อยู่ไม่มีต้นไม้ก็ยังเป็นจึงไม่แน่ใจว่าแพ้อะไรแน่ ก็พยายามปรับตัวให้อยู่กับมันให้ได้
ขอบคุณมากครับคุณหมอ