ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐ ผไทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรง คงไว้ได้ทั้งมวล
ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย
****************
ประเทศไทยเรารวบรวมหมู่คน ทั้งญาติมิตรพี่น้อง
ผู้ที่รักและเสียสละเพื่อชาติไทย
สถาปนาขึ้นเป็นดินแดนแห่งปวงประชา
ผืนดินแห่งนี้ทุกส่วนล้วนเป็นของคนไทยทุกคน
เรายืนหยัดเข้มแข็งเพื่อยังความมั่นคงต่อคนในชาติทั้งหมด
ด้วยคนไทยทุกคนมุ่งหมายในรักสามัคคี
ประเทศเรานี้รักความสงบสุข
หากแต่หากยามศึกศัตรูรุกรานเราไม่เคยหวาดกลัวเกรงผู้ใด
เราเทิดทูนความเป็นอิสระเอกราชไว้อย่างยิ่ง
และพร้อมสละเลือดเนื้อชีวิตทุกหยาดหยดเพื่อประเทศชาติ
พวกเราจงช่วยกันธำนุบำรุงประเทศไทยให้ยังความเจริญ
ยิ่งใหญ่สู่ความสุขสวัสดิ์
*******************************
ผมเชื่อว่าคนไทยไม่ค่อยใส่ใจในความหมายจริงจังของเพลงชาติไทยเราที่รังสรรค์บทเพลงและโครงสร้างอักขระอักษรไว้เป็นอย่างดี ผ่านการปรับแก้มาหลายครั้ง ผมจำผู้แต่งไม่ได้ครับ ข้อมูลคงหาได้ไม่ยากต้องขออภัยที่ไม่ได้นำมาแสดงไว้ที่นี่ แต่ผมหมายมุ่งให้ทุกท่านลองพิเคราะห์จากบทเพลงศักดิ์สิทธิ์เพลงนี้ที่เราร้องมาแต่เป็นเด็กน้อย เชื่อว่าบางคนยังคงร้องไม่ได้ต่างจากตอนป.4 ด้วยซ้ำ เพราะพอ ป.5-6 หรือมัธยม ก็มีความคิดว่าหากยังร้องเพลงชาติอยู่ไม่ใช่ความเท่ห์ กลายเป็นสิ่งเบื่อหน่ายน่าอายซะ
ตอนที่เห็นเพื่อนทำปากอ้ำอึ้งไม่ยอมเปร่งเสียงร้องในตอนนั้นผมแอบด่ามันอยู่ในใจว่า มันไม่รักชาติ ( ไม่ใช่ว่าไม่ร้องเพลงชาติแล้วไม่รักชาติ แต่มันเอาเปรียบเพื่อน ๆ ที่ไม่ยอมเปร่งเสียงร้อง )
เราไม่ค่อยได้สั่งสอนกันนักในเรื่องอุดมการณ์ของคนในชาติ ก็อาจมีการเรียนประวัติศาสตร์บางช่วงที่ทำความภาคภูมิใจมาให้เด็ก ๆ แต่ก็ไม่วายมีประวัติศาสตร์เชิงศึกสงครามที่สร้างตัวละครเอกและผู้ร้ายทำเราโกรธเกลียดเพื่อนบ้านจนถึงทุกวันนี้
ลองฟังเพลงและส่งจิตใจไปถึงบทเพลงแบบบางชาติที่เขาร้องเพลงชาติของเขาแบบส่งจิตใจไปกับเพลงและแนบฝ่ามือไว้ที่หัวใจ ดูอย่างเขาแต่ไม่ได้เอาอย่างเขาหรอกครับ เพียงแค่ใช้แนวคิดของเขาที่สร้างจิตใจและอุดมการณ์จากสัญลักษณ์ไม่กี่อย่างที่เป็นของชาติ
เพลงชาติไทยของเรามีความมุ่งหมายที่ดีครับและช่วยสร้างกำลังใจที่ดี ความหมายที่ผมแปลเอาไว้ ไม่ได้ลอกจากต้นฉบับที่แปลไว้แล้ว ไม่มีเจตนาลบหลู่ครูเพลง แต่แปลจากความรู้สึกรักประเทศชาติและตัวอักษรที่มีในบทเพลงครับ
สวัสดีค่ะ ! แวะมาทักทายค่ะ
จริงอยู่ที่เพลงชาติเราได้ยินกันมาตั้งแต่เด็กๆ เพื่อปลูกฝังให้รักชาติ ก็อยากให้ทุกคนรักชาติและสามัคคีกันรวมเลือดเนื้อเป็นชาติเชื้อไทย
สวัสดีเจ้าค่ะ
ตอนเข้าแถวในโรงเรียน...หน้าเสาธงหนูร้องเพลงชาติทุกวันเลยเจ้าค่ะ แถมด้วยการสวดมนต์ ปฏิญาณตน แถมมีเพลงเยาวชนคนดีศรีสุพรรณด้วยนะค่ะ (นี่คือนโยบายของครูจังหวัดสุพรรณเจ้าค่ะ)
พี่บอกว่า จะมาเที่ยวให้ครบ 76 จังหวัด ลองมาเที่ยวสุพรรณบ้านหนูไหมค่ะ...น่าเที่ยวที่สุด....ชวนให้มาเที่ยวสุพรรณค่ะ รับรองจะติดใจ ไม่อยากกลับนครนายกเลยนะค่ะ คิคิ
เป็นกำลังใจให้และจะคอยติดตามผลงานต่อไปค่ะ สู้ๆ ----------> น้องจิ ^_^
"....เสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา..หน้าที่เรารักษาสืบไป"
ขอบคุณครับ :-)
ร่วมรักชาติ และยืนหยัดความสามัคคีด้วยคนครับ...
ใต้ร่มธงไทยร่มเย็นเหมือนดังอยู่ใน
เชิญพวกพ้อง พี่น้องมา พร้อมกัน
เชิญอยู่ในร่มธงไทย
ใต้ร่มธงไทย ร่มเหมือนดังโพธิ์ไทร
ใต้ร่มธงไทย เย็นเหมือนใต้แสงจันทร์
สวัสดีครับคุณ alo
ใช่ครับความจริงประวัติศาสตร์ชาติเราก็บ่งบอกว่าเรารวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย ก็แสดงว่าพวกเรามีความหลากหลายทางประชากรอยู่พอสมควร แต่ทุกคนก็ช่วยกันสร้างประเทศชาติและรวบรวมดินแดนขวานทองมาด้วยกัน
ไม่มีเหตุผลที่เราจะแยกกันหรือทะเลาะโกรธเกลียดกันจริง ๆ ครับ
ขอบคุณที่ให้ความคิดเห็นไว้ครับผม
สวัสดีครับคุณน้องจิ
เยี่ยมมากครับมีเพลงประจำจังหวัดอีกด้วยยิ่งช่วยปลูกฝังความรักถิ่นเกิดและภูมิใจในความเป็นชาวสุพรรณบุรีด้วย
ผมรู้จักจังหวัดสุพรรณบุรีตั้งแต่เด็ก ๆ ครับ เพราะดูหนังยุคสรพงษ์ จารุณีทีไร ต้องมีเรื่องประมาณเกี่ยวกับจ.สุพรรณ แล้วก็มีคนเอาสำเนียงสุพรรณ มาล้อเล่นกัน หรือพอเห็นคนถือชลอมสานไม้ไผ่ ก็จะบอกบ้านนอก ที่จริงคนสุพรรณมีความภูมิใจในความมีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร และเห็นความยิ่งใหญ่เป็นตัวของตัวเองครับ ชื่นชมจริง ๆ
อีกอย่างที่ทำให้ผมรู้จักสุพรรณบุรีตอนเด็ก
ต่อครับคุณจิ
ที่รู้จักสุพรรณอีกก็ อนุสรณ์ดอนเจดีย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ครับ
เคยไปสุพรรแค่ครั้งเดียวเห็นถนนกว้างมาก ๆ หลายคนเลยบอกเป็นเมืองบรรหาญบุรีไปอีก แต่ผมก็ชื่นชมท่านในความเป็นเลือดเนื้อสุพรรณ ที่รักถิ่นครับและก็มีความสามารถหลายด้าน
ที่จริงยังไม่เคยท่องเที่ยวสุพรรณมากมายนัก ไปตอนนั้นเด็ก มาก อืม...อยากไปครับ
อีกเพลงที่จำได้ ของสุพรรณ "มาด้วยกัน ไปด้วยกัน เลือดสุพรรณเอ๋ย"
ขอบคุณมากครับ ที่ชวนไปเที่ยว
สวัสดีครับคุณ naree
เจอเหตุการณ์แบบนั้นได้ไงครับเนื่ย แปลกนะครับ หน้าตาอินเตอร์แบบญี่ปุ่น ฮ่องกง หรือลูกครึ่งแบบฝรั่ง ล่ะครับ เอหรือว่าจะดูคล้าย ๆ ทางไทยใหญ่ หรือมอญ ไม่ทราบว่าตำรวจท่านนั้นให้สงสัยไปทางไหนนะครับ หะหะ ล้อเล่นครับ พิศดูใบหน้าคุณnaree ที่เห็นเพียงครึ่งเดียวแล้วคิดว่า น่าจะไปทางใต้หวันครับ ฮา..
แต่เรื่องการเมืองในพม่าแล้วเชิงเปรีบเทียบมาที่ไทยแล้ว ผมว่ามีความต่างกันอยู่เยอะนะครับ แต่ก็มีความเหมือนบางอย่างเช่นกัน ในฐานนะเพื่อนบ้านกันแล้วก็รู้สึกสลดใจครับ แต่บ้านเราก็พานพบเหตุการณ์เช่นนั้นมาหลายครั้งจนเรามีบทเรียนที่ไม่อยากกลับไปซ้ำรอยประวัติศาสตร์แล้วครับ
ผมคิดว่าถึงเราจะขัดแย้งหรือเรียกร้องสิ่งใดที่กระทบกับอำนาจของผู้ปกครองอย่างที่สุดแล้ว เราก็น่าจะหาทางออกที่ดีได้นะครับในปัจจุบันนี้ แม้ว่าที่ผ่านไปเราจะหาทางออกโดยกลับไปใช้วิธีการเดิม แต่รูปแบบก็ต่างออกไปนะครับ
ผมเชื่อว่าคนไทยส่วนใหญ่มีความรู้ในเรื่องการเมืองการปกครองที่เพิ่มขึ้นและจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ครับ กระทั่งวันหนึ่ง เราคงไม่ใช้ปืนและรถสีเขียวเข้ม เข้ามาเป็นเครื่องมือหนึ่งทางการเมืองการปกครอง
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ เครียดไปนิด
สวัสดีครับคุณ นม.
เนื้อเพลงที่คุณ นม. นำมา เป็นเพลง "เราสู้"ครับ เพลงนี้ผมฟังบ่อยตอนเด็ก ๆ เพราะจะเปิดตอนเย็น ๆ ก่อนรายการโทรทัศน์จะเริ่ม และเนื้อเพลงก็อยู่หลังสมุดเรียนเล่มสีน้ำตาลด้วย
เป็นเพลงที่บ่งบอกถึงความรักชาติและหน้าที่ของคนในชาติที่ต้องรักษาสืบไปครับ
หน้าที่เรารักษาสืบไป ครับ
สวัสดีครับคุณ กบ
เคยอ่านเพลงนี้ในบันทึกคุณกบไปครั้งนึงมังครับ เอหรือเป็นบันทึกของคนอื่น ๆ ที่นำบทเพลงปลุกใจมาเสนอน่ะครับ
เพลงนี้ผมก็ร้องได้ตั้งแต่เด็ก ๆ ครับ ฟังบ่อย ๆ ตอนเช้า ๆ หลังจากข่าวจากวิทยุแห่งประเทศไทยจบแล้วก่อนจะเพลงชาติขึ้นตอน 2 โมงเช้า ก็จะมีบรรดาเพลงปลุกใจให้รักชาติฟังตลอด เสียงตามสายของโรงเรียนเปิดทุกวันจนติดหู
อีกเพลงก็ "รักเมืองไทย ชูชาติไทย ธนุบำรุงให้รุ่งเรือง สมเป็นเมืองของไทย เราชาวไทยเกิดเป็นไทย ตายเพื่อไทย.............."
เดียวนี้ไม่มีใครเปิดแล้วครับ เสียดายจริง ๆ
อืม...จำได้แล้ว เพลงใต้ร่มธงไทยนี่เคยอยู่ในโฆษณาทาง ทีวี สมัยเด็ก ๆ ด้วยครับ แต่จำไม่ได้ว่าพูดถึงอะไร
เยี่ยมมากครับ "ใต้ร่มธงไทย เย็นเหมือนดังแสงจันทร์" หากใครไม่รู้ว่าใต้ร่มธงนั้นเย็นหรือไม่ลองดูครับ เพราะตอนผมเรียน รด. ไปถือธงเดินกองเกียรติยศ แดดร้อน ๆ ก็ได้ธงไตรรงค์นี่แหล่ะครับ เย็นขึ้นเยอะ...หะหะ ขอบคุณครับคุณกบข้ามสีทันดรที่มาสม่ำเสมอ
สวัสดีครับ...
ปัญหาที่พบเจอก็คือ เราสอนเพลงชาติด้วยวิธีการท่องจำ เพื่อให้สามารถยืนเข้าแถวและร้องเพลงได้อย่างพร้อมเพรียง
นั่นคือภาพสะท้อนที่พบเจอในแวดวงการศึกษา แต่การสร้างและกล่อมเกลาให้ผู้ร้องได้เรียนรู้ผ่านมิติของท้วงทำนองและตัวอักษรนั้น, ผมถือว่ายังเป็นปัญหา...อยู่มาก
...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
ไม่แน่ใจเหมือนกันครับว่าทางการศึกษาแล้วผู้ที่มีส่วนกำหนดเนื้อหาการศึกษา ในเรื่องวัฒนธรรม และการเสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ ไว้แบบใด
แต่ก็เข้าใจว่าคงมีการบรรจุเนื้อหาไว้บ้างแต่ไม่รู้ว่าในรูปแบบใด
สำหรับผมแล้วคิดจากประสบการณ์ที่เคยอยู่ในรั้วโรงเรียนจนถึงระดับอุดมศึกษา ซึ่งก็เป็นอย่างที่พี่แผ่นดินว่าไว้คือไม่มีการสื่อความหมายในทางเนื้อหาและจุดมุ่งหมาย แต่เป็นไปอย่างเป็นแบบอย่างและประเพณีปฏิบัติเท่านั้นเอง
จำได้ลาง ๆ ว่าตอน ป.6 ได้สอบร้องเพลง สยามมานุสติ แต่ครูก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเนื้อหาของบทเพลงนัก เพียงให้ร้องและทำนองได้
ตอนมัธยมได้สอบกาพย์เห่เรือ ก็เป็นในเรื่องของฉันทลักษณ์
แต่อย่างน้อยก็สะท้อนภาพวัฒนธรรมและเอกลักษณ์ได้นะครับ ตอนได้ท่องกลอนสุนทรภู่ก็รู้สึกดี...............แต่น่าห่วงว่าเดี๋ยวนี้เราไปสร้างความคิดที่ว่าการท่องจำแบบนกแก้วนกขุนทองเป็นเรื่องเสียหายไปซะแล้ว ........ไม่ทราบว่าเราจะมีวิธีไหนที่สืบสานสิ่งดีงามของประเทศเราด้วยความละเมียดละไมเช่นนี้อีก
เคยดูหนังฝรั่ง ....ยังเห็นเด็กระดับประถม มัธยม หรือกระทั่งระดับมหาวิทยาลัย ยังเคยเห็นมีบทที่คนของเขาต้องเรียนวิชา เชคสเปียร์ ต้องท่องบทกวีกันหน้าชั้น
อืม...แล้วการเป็นนกแก้วนกขุนทองมันเสียหายตรงไหนครับเนี่ย
สวัสดีครับคุณสุมิตรชัย
แวะมาอีกรอบ มาบอกว่าใช่ครับเป็นเพลงแรกในบันทึก...สื่อสารผ่านเพลง ซึ่งผมลืมว่าผมบันทึกไปแล้ว แต่จำได้แม่นยำว่าคุณสุมิตรชัยให้ความเห็นไว้แบบว่าเลือดรักชาติเข้มข้นhttp://gotoknow.org/blog/003/96660#262429
ตอนผมอยู่ ม.1 เคยซ้อมการแสดงประกอบเพลงนี้ในวิชานาฏศิลป์....นุ่งกางเกงขาสั้นสีกากี ชูธงชาติด้วยมือสองข้าง โบกสะบัดไขว้ไปมา ยกเท้าเป็นจังหวะ
อ้อ...ตอนเรียน รด. ผมชอบตอนที่วิ่งสวนสนามมากครับ ใจมันฮึกเหิมดีครับ
ขอบคุณครับ คุณกบที่กลับมาดูอีกรอบ
ขอบคุณที่มาแชร์ความทรงจำที่เกี่ยวเนื่องกับบทเพลงปลุกใจอีกครั้ง
โห้...คุณกบ วันวิ่งสวนสนามผมให้นึกถึงความเป็นทหารหาญแห่งกองทัพไทยแม้เป็นกองหนุนแต่ก็เชื่อมั่นในความสามารถที่ร่ำเรียนวิชาทหารและยศว่าที่ สิบเอก ก็ทำความภาคภูมิในความรักชาติอีกระดับครับ