อยู่อย่างไร ให้มีคุณค่า
หลายครั้งที่เหนื่อยล้า หลายครั้งที่หมดแรง และหลายครั้งที่หมดกำลังใจ แต่ทุกครั้งก็มีแรงฮึด มีแรงที่จะทำงานต่อ เมื่อมองดูหมู่สัตว์ทั้งหลาย ที่ต่างขวนขวาย ต่อสู้ดิ้นรน เพื่อความอยู่รอดของชีวิต ท่ามกลางความโหดร้ายของสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบๆตัว แล้วทำไมเราเป็นมนุษย์ มีความคิด มีสิ่งอำนวยความสะดวก มีโอกาสที่ดีกว่าสัตว์เหล่านั้นมากมายหลายพันเท่า จะมาท้อถอย ทำชีวิตให้หมดคุณค่าได้เล่า?
สัตว์มีชีวิตอยู่ได้ด้วยสัญชาตญาณของการเอาตัวรอด แต่มนุษย์อยู่ได้ด้วยการเรียนรู้ เพราะฉะนั้นปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเรา หากเราสามารถเรียนรู้ปัญหานั้นได้อย่างแท้จริงแล้ว หนทางในการแก้ปัญหาย่อมตามมาเสมอ การเรียนรู้ในสิ่งที่เกิดขึ้นต่างหาก คือ สิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งในชีวิต
คนเรามีความโชคดีทุกครั้ง ที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าพบว่า ตัวเองยังหายใจ ยังมีชีวิตอยู่ เพราะในขณะที่หลับ ไม่ทราบว่า ตัวตนที่แท้จริงของเรา คือใคร อยู่ที่ใด และจะไปที่ไหน ต่อเมื่อตื่นขึ้นมานั่นแหละถึงได้ทราบว่า นี่คือ เรา และจะทำอะไร จะไปที่ไหน เราจึงควรนำความโชคดีในแต่ละวัน มาใช้ให้เกิดประโยชน์ มีคุณค่า ต่อส่วนรวม และต่อตนเองให้มากที่สุด แทนที่จะมาท้อถอย หมดหวัง นั่งรอโชครอบสอง ซึ่งไม่ทราบว่าใครจะเป็นผู้นำมาให้ นอกจากตัวของเราเอง
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ตำแหน่งใด มีอำนาจสูงส่งเพียงใด หากทำตัวไม่มีคุณค่าแล้ว ชีวิตที่โชคดีในแต่ละวัน ก็คงไม่มีคุณค่าเพียงพอต่อตนเอง และสังคม ดังเช่น การนอนหลับที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร มาจากไหน และจะทำอะไร ให้มีคุณค่าในแต่ละวัน
ความเห็น (3)
สวัสดีครับคุณศุภกฤษณ์
- บทความอาจารย์มีคำเฉลยในตัวแล้วคือเราต้องทำหน้าที่ขณะที่เราตื่น โอเค หน้าที่ที่เรารับผิดชอบ หน้าที่ความเป็นพ่อ เป็นสามี เป้นเจ้านายที่หมุนไปตามเวลาสถานที่
- ขออย่างเดียวอย่าอย่าลืมไปทำผิดหน้าที่ที่ไม่ได้ตราไว้ในกฏหมายเกี่ยวกับหน้าที่ของเราที่ได้รับผิดชอบก็คงดี
ขอบคุณครับ
ในความรู้สึก.....
ทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง
ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ไม่เบียดเบียนใคร ก็โอเคแล้ว
ใช่ไหมคะ
อมิตตะพุทธ
"รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี" นั่นล่ะที่มนุษย์เค้าสอนกันไว้ แต่คิดบ้างไหมว่าถ้ามนุษย์ละความแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันในทุกๆด้านแล้ว โลกนี้จะน่าอยู่ขึ้นเยอะ...เฮ้อ.....มะนุด