อัสลามมุอลัยกม
ตลอดระยะเวลาที่เดินทางกลับในสามจังหวัด กลับบ้านที่ไรก็จะสังเกตการกระทำของเยาวชน ซึ่งสวนใหญ่เยาวชนแถวบ้านจะไม่มีอะไรทำ จะทำเรืองไร้สาระสวใหญ่ ...
แต่เนื่องจากผู้เขียนชอบมากในการอ่านหนังสือ เป็นคนนหนึ่งที่สนใจและชอบซื้อหนังสือ ...บางสวนก็แจกฟรีไป..หรือยังเก็บไว้
แต่หลังจากอ่านวารสาร กว่าจะถึงวันนี้ ของ มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา ก้าวแรก ของอธิการ นั้นคือการสะสมเงินวันละน้อยแล้วกลายเป็นมหาวิทยาลัยสองรัศมี...เพราะเคยหมดหวังไม่อยากทำแล้วโครงการดังกล่าว แต่พออ่านวารสารดังกล่าวก็เริ่มมีพลังอีกครั้ง....
แต่เนื่องจากผู้เขียนได้ปรึกษาเรืองนี้กับพ่อกับแม่ ญาติพี่น้องมาประจำ แต่พวกเขากลับค้านในการลงทุนทำธุรกิจด้านนี้.....
"นั้นก็คือกำไร แทบไม่มีไม่แน่อาจจะขาดทุน ห้องสมุดไม่ได้มีกำไรในโลกนี้ แต่กำไรบนโลกหน้า อินชาอัลลอฮฺ
แต่นั้นคือการคัดค้านเลยรู้สึกเสียใจ ใจน้อย แต่อย่างไรก็หวังสักวันพ่อกับแม่จะเข้าใจ ในจุดประสงค์ของลูกสาวคนเล็ก..คนนี้.
เพราะจุดประสงค์เพื่อหันให้เยาวชนมาสนใจการเรียน และห่างไกลยาเสพติด เยาวชนคือพลังอันสำคัญในการพัฒนาทุกด้าน...ฯลฯ
ปล.เมื่อวานเขียนไปได้เยอะกว่านี้ แต่เกิดขัดข้องเลยต้องมาเรียบเรียงความคิดใหม่...เลยนึกไม่ออก..
ไม่มีความเห็น