วันหยุดที่มีคุณค่า

ปกติฉันใช้เวลาวันหยุดไปกับการเที่ยว ช็อปปิ้ง เพราะเรามักจะคิดว่าวันหยุดคือการพักผ่อน

วันหยุดของสัปดาห์นี้ฉันใช้เวลาไปกับการช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน

เนื่องจากเพื่อนๆ ครูของฉันกำลังทำรายงานเพื่อเสนอขอปรับวิทยฐานะ ส่วนใหญ่เป็นครูที่ทำงานกันมาแล้ว 20-30 ปี หรือเรียกว่าวัยไม้ใกล้ฝั่งเพราะแต่ละท่านเหลือเวลาอีก 5 ปีก็จะเกษียณอายุกันแล้ว การทำรายงานโดยบังคับให้พิมพ์คอมพิวเตอร์ถ้าไม่จ้างคนพิมพ์ก็ต้องพิมพ์กันเองซึ่งพี่ๆ ของฉันก็สายตาดีกันทุกคน ใกล้ไม่เห็น ถ้ายื่นออกไป 50 ซม. ก็จะเห็นชัดขึ้น ตามประสาผู้มีวิสัยทัศน์ยาวไกลกันทุกคน

การประเมินวิทยะฐานะครั้งนี้เขาเรียกกันว่า"ปล่อยผี" เพราะตาม พรบ. เขาต้องให้ครูผู้มีประสบการณ์ ได้รับวิทยะฐานะชำนาญการอยู่แล้ว แต่ เขาว่ากันว่าให้ทำพอเป็นพิธี จะได้ให้อำนาจกับผู้บริหารสถานศึกษาในการดูแล ครูที่อยู่ในการกำกับดูแล ว่า ควร ให้ เงินเพิ่มหรือไม่ แม้ว่าทุกวันนี้ผู้บริหารก็มีอำนาจในการให้คุณให้โทษครูทุกๆคน จากการให้ขั้นเงินเดือนอยู่แล้วก็ตาม

เห็นสิ่งที่ต้องเห็น ...คือกิเลสของมนุษย์ที่ไม่มีวันหมดนั่นเอง