ผมได้ยินประโยคนี้จากการบังเอิญตอนไปกินช้าว น้องในชุดมหาลัยคุยกับเพื่อนเขานั่งโต้ะติดกับผม (ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ)
คนที่ทำอะไรให้คนอื่นโดยไม่หวังอะไรคือคนโง่
แปลว่า การช่วยคนอื่นคือคาวมโง่เขลา เช่นนั้นหรือ
ผมฟังแล้วรู้สึกชาด้านเพราะเผ็ดกับข้าว เอ้ย ไม่ใช่
มุมมองของนักศึกษาสมัยใหม่คนหนึ่ง (ไม่ได้เหมาทุกคนนะขอรับ)
เป็นเช่นนี้ ถึงพยายามคิดว่าคงไม่ได้เป็นเช่นนี้ทุกคนแต่ผมก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
เพราะถ้าหากทุกคนคิดเยี่ยงนี้แล้ว ทำให้สังคมมีแต่คนฉลาด(แบบน้องเขา) กล่าวคือ ทุกคนไม่มีใครคิดช่วยเหลือใคร จะช่วยก็ต่อเมื่อมีค่าตอบแทนให้ แม้แต่พ่อแม่้ดูแลลูกเล่า ใช่ว่าต้องให้ตอบแทนโดยการเลี้ยงดูท่านในอัตราเท่าเทียมกันใช่ไหม ทุกอย่างต้องเป็นสัญญาตอบแทน ข้อตกลงไปหมด
อืม...บางทีผมอาจคิดมากเกินไป คนที่คิดเยี่ยงนี้ในสังคมอาจมีไม่มากจนเกิดกระแสอย่างที่ผมคิดก็ได้
จินตนาการตอนกินข้าวกลางวันขอรับ
ขอให้ทุกคนกินแล้วอย่าคิดมากแบบข้าน้อยสวัสดีจ้าน้องจันทร์เมามาย
จินตนาการตอนกินข้าวกลางวัน ........มันทำให้กินแล้วไม่รู้รสชาติ น่าจะเป็นวิธีลดความอ้วนอีกแบบนะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ...มีคนเป็นห่วงเยอะแยะเลย
ขอบคุณคร้าบพี่ปิ่งที่เป็นห่วง
ขอให้พี่ปิ่งมีสุขภาพแข็งแรงด้วยครับ
สวัสดีค่ะ
ฟังประโยคนี้แล้วสะอึก....
มีไม่เท่าไรในสังคมไทยหรอกค่ะ
แสดงว่า ต้องมีภูมิหลัง ขมขื่น
ดิฉันชอบโง่ แบบนี้ค่ะ อิ่มใจดี
ทุกคนหวังแน่ครับ! ว่าจะทำเพื่ออะไร
แต่สิ่งที่หวังนั้นไม่เหมือนกัน เคยอ่านปรัชญามาอยู่บ้างเกี่ยวกับเรื่องทำนองนี้
ทำความดีแล้วได้ความดีจากการทำน่าจะดีนะคะ ส่วนการตอบแทนที่จะได้รับมีปัจจัยอื่นๆที่มีผลต่อสิ่งที่เราอยากได้อีกมากค่ะ
คิดแบบนี้น่าจะสบายใจขึ้น ส่วนคนอื่นเราบังคับความคิดเขาไม่ได้ก็ต้องยอมให้เขาคิดไปค่ะ
หมอตามมาให้กำลังใจค่ะ