คืนวันที่ 18 ก.ย. 50 ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพ ฝนตกหนัก เลยตัดสินใจไม่ขับรถเองขึ้นรถของบริษัทพิษณุโลกยานยนต์ โดยได้นั่ง B1 รถเริ่มออกจากพิษณุโลกเวลา 20.30 น. คนนั่งข้าง A1 เป็นผู้ชาย
รถเริ่มออกจากพิษณุโลก เธอก็คุยโทรศัพท์ แต่การคุยโทรศัพท์เราว่าทุกคนคุยก็เป็นธรรมดา แต่ท่านสมาชิกคะเธอที่นั่ง A1 คุยโทรศัพท์ ตั้งแต่ พิษณุโลก -แบบหาที่จบไม่ได้ โชคดีเป็นของนก เมื่อรถมาถึงอยุธยา คนที่นั่งด้านหลังเขาลงนก เลยเปลี่ยนที่นั่ง สรุปเธอคุยโทรศัพท์ตั้งพิษณุโลก - กทม.
ท่านสมาชิกว่าการที่บริษัทต้นเรื่องเขาจัดโปรฯให้โทรฟรีนั้นมันดีหรือไม่ดี แต่ระหว่างที่นั่งรถพยายามมองหน้าแบบว่าเธอจะคุยอะไรหนักหนา ในรถเขาเงียบกันหมดเธอก็คุยแบบไม่สนใจใคร และการคุยก็เป็นการคุยแบบไม่เป็นเรื่อง แย่จังเลยคะ
คนผิดคือคนที่คุยโทรศัพท์นานๆ เพราะเป็นการรบกวนผู้อื่น
***โทรศัพท์เป็นสิ่งที่ดี มีประโยชน์ ติดต่อสื่อสารกันได้ง่าย แต่ต้องใช้ถูกที่ ถูกเวลา และกาละเทศะ***
ขอคุณอาจารย์วิภารัตน์คะที่เข้ามาทักทายคะ นกก็พึ่งเจอคนอะไรคุยได้นานเหลือเกินและก็ไม่สนใจใครเลย ในรถมันก็เงียบจะมีแต่เสียงเขานะคะคุย นั่งข้างหน้าด้วยแย่จัง
"คุยแต่พอดีค่ะ"
เกี่ยวกับ มารยาทในการใช้โทรศัพท์ในที่สาธารณะ ของคุณเธอค่ะ
ไม่เกี่ยวกับบริษัทหรอกค่ะคุณนก
ต้องขอบคุณอาจารย์ขจิตคะ ที่เขามาทักทาย
นี่แหละเขาว่า โทรศัพท์มีคุณค่ามหันต์ ก็มีโทษมนันต์โดยเฉพาะคนที่โทรได้โทรดีกับกิ๊ก ซึ่งไม่มีใครมาห้ามได้แม้แต่คุณมารยาทก็มิบังอาจ ด้วยเสียงเธอหายไป ฉันอาจขาดใจตายได้ แต่ระวังเถอะ กลับบ้านอย่าลืมลบเบอร์ คิดว่าคนนี้ต้องโทรกับกิ๊ก ถึงมีอานุภาพไม่เกรงใจใคร จะบอกว่ารักเธอเสียให้มันจบ ก็ไม่ยอมบอก มัวแต่ลีลา มันเลยรบกวนคนอื่น หรือไม่คนนี้เพิ่งมีโทรศัพท์ใช้กับเขา แล้วเผอิญมีโปรโมชั่นโทรฟรีช่วงนี้ เลยลุยโทรใหญ่เลย จะบอกว่าข้ารวย มีปัญญาใช้ค่าโทร ไม่มีฮิ ใช่ไหมคะคุณรักชนก ชอบมาอ่านบทความเก่านี่แหละ ดีๆทั้งน้าน