ธรรมะรับอรุณ
วันใหม่ของชีวิต
เช้าวันใหม่ของหลายคนช่างเรืองรองดังอรุณทอแสง ซึ่งเป็นการเริ่มต้นที่ทรงคุณค่าเสียกระไร แต่วันใหม่ของอีกหลายคนช่างสับสนและวุ่นวายเสียยิ่งนัก โดยเฉพาะกับวันใหม่ของคนเมือง ที่มีเวลาเพียงเพื่อคนอื่น ส่วนเวลาของตนมีเพียงช่วงที่ตนเองอยู่กับบ้านหรือที่พักเท่านั้น ซึ่งเป็นห้วงเวลาแห่งความอ่อนล้า มีเรื่องอยากจะเล่าขานที่ไปพบเจอมา แล้วรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่หายากในยุคแห่งการขวนขวาย ต่อสู้ ดิ้นรน เกี่ยวกับวันใหม่ของคนกลุ่มหนึ่ง ทุกเช้าวันพฤหัส ณ ลานธรรม ชาวจันทรเกษม จะเริ่มวันใหม่ด้วยการนำเอาธรรมะมาเป็นหลักชัยนำชีวิต บางวันก็มากคน บางวันก็น้อยคน แล้วแต่ว่าใครจะว่างเว้นจากภารกิจส่วนตน ทุกคนไม่ว่าจะเป็นผู้บริหาร คณาจารย์และนักศึกษา รวมทั้งคนที่สนใจทั่วไป จะมารวมตัวกันทำดี เวลา 07.00 น. คือเวลาแห่งความพร้อมทุกคนจะเริ่มสวดมนต์เพื่อดับความกระสับส่ายว้าวุ่นของจิตใจที่ต้องต่อสู้กับภาวะแห่งความขัดแย้งทางความรู้สึก บนคติที่ว่า การฝืนตื่นเช้าวันหนึ่ง อาจเป็นความศิวิลัยแห่งชีวิตในอนาคตได้ เสียงสวดมนต์จะดังขึ้นพร้อมกับการทอแสงแห่งอรุณ และมีเสียงแซ่ซ้องของหมู่นกกานานาชนิด และมีสัตว์อื่นๆ ที่อาศัยอยู่ด้วยกันภายใต้ร่มเงาแห่งไม้ใหญ่ เช่น ต้นไทร ประดู่ และอื่นๆอีกหลายชนิด ภายใต้เงาแห่งธรรมชาติอันร่มรื่น มีองค์พระพุทธปฏิมาที่เป็นประธานแห่งลานธรรม ที่ประดิษฐานเด่นสง่า เป็นศูนย์รวมใจ มีซุ้มที่จำลองแบบมาจากสวนโมกข์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่แอบแฝงด้วยปริศนาธรรม รอผู้มีปัญญามาขบคิดและทดสอบความรู้ รูปแบบกิจกรรมถูกแบ่งออกเป็น ลำดับขั้นดังนี้
สวดมนต์ ยามเช้าช่างเป็นวันแห่งความสุขจริงๆ เสียงแห่งธรรมชาติและเสียงแห่งธรรมประสานเสียงกันเป็นหนึ่งเดียว การสวดมนต์ เป็นการเปล่งวาจาเพื่อระงับความเร่าร้อนภายในจิตใจ จะเรียกว่า เราใช้วาจาเพื่อรักษาใจก็น่าจะไม่ผิด รวมทั้งเป็นการเปล่งวาจาที่ประกอบด้วยความดี หนึ่งวันของเราน้อยครั้งเหลือเกินที่จะมีโอกาสได้เอ่ย หรือพูดถึงความดีของคนอื่น หรือแม้แต่ของตนเอง ถ้าเอ่ยถึงผู้อื่นก็เป็นการเอ่ยลักษณะเชิงลบ ถ้าเอ่ยถึงตนเองก็เป็นการโอ้อวด หรือระบายทุกข์ เสียมากกว่า การเอ่ยวาจานี้เช่นนี้ เพื่อสร้างหรือสรรเสริญสิ่งที่ดีดี และยกระดับจิตของตนให้สูงขึ้น
เจริญสติ ไม่นานนักทุกคนจะเรียนรู้ตนเอง อยู่กับตนเอง ด้วยการใช้สติเป็นเครื่องมือ หรือสร้างสติ เพื่อให้เราได้มีเวลาของตนเองจริงๆ สักครั้งหนึ่งของวันนี้ ก่อนที่ชีวิตและจิตใจจะตกเป็นทาสแห่งงานและการแสวงหาต่อไป เป็นเวลาแห่งการเรียนรู้เพื่อรู้จักตน หลายคนตายไปไม่รู้จักแม้กระทั่งตนเอง แล้วประสาอะไรที่จะเข้าใจถึงจิตตน
แผ่เมตตา คือการแบ่งปันและเผื่อแผ่ความสุขให้กับทุกคน เช่นคนที่รัก คนที่โกรธ คนที่เป็นศรัตรู รวมทั้งปุพพการีชน และผู้ที่วายชน โดยการแผ่เมตตา
สมาทานศีล เมื่อพระสงฆ์มาพร้อมกันที่ลานธรรม ทุกคนจะเริ่มด้วยการรักษากายและวาจาด้วยสมาทานและรับศีล ปกติเราใช้สบู่ยาสีฟัน และอื่นๆ ชำระร่างกาย แต่ศีลคือเครื่องชำระกิเลส ตัณหา หรือจะเรียกว่า เครื่องชำระความเศร้าหมองภายในก็ได้ ศีลนี้มีอานิสงค์ ดังนี้ ศีลทำให้ชีวิตพบสุคติ ศีลทำให้ชีวิตมั่นคง ศีลทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถบรรจุดหมายสูงสุดของชีวิตได้ คือการนิพพานในอนาคตได้
ธรรมะ 10 นาที คือช่วงระยะเวลาแห่งปัญญา ในพุทธศาสนาได้กล่าว ถึงวิธีการหรือแนวทางการสร้างความรู้ หรือปัญญา โดยการฟัง เรียกว่า สุตมยปัญญา ซึ่งแสดงให้เห็นว่า การฟังที่ดี การได้รับฟังสิ่งที่เป็นกัลยาธรรม (ซึ่งหาได้ยากในสังคมปัจจุบัน) ย่อมก่อให้ชีวิตมีต้นทุนแห่งปัญญาได้ ปกติมนุษย์เรามักจะเลือกฟังแต่สิ่งที่ดี เจริญหู จรรโลงใจตัวเองมากกว่า ที่จะฟังเรื่องราวเกี่ยวกับการตำหนิติเตียนตน การฟังถือว่าเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่าย เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะการรู้ฟัง กับการฟังแล้วรู้ มันต่างกัน การถวายสังฆทานและใส่บาตรร่วมกัน การถวายสังฆทาน เป็นแนวทางหนึ่งที่ทำให้คนทีนี่ได้เริ่มต้นวันใหม่ด้วยการเสียสละ คือการให้ ถือว่าเป็นการบริจาคชนิดหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบริจาคความตระหนี่ถี่เหนียว การให้มีหลายรูปแบบ คือ
1. การให้ทาน คือการบริจาค สละสิ่งของเครื่องใช้ เงินทอง ที่จำเป็นให้แก่ผู้อื่น มีผู้ทรงศีล ผู้มีพระคุณ ผู้ไม่ใช่ญาติ หรือสรรพสัตว์ต่างๆ
2. การให้อภัย หรือเรียกว่า อโหสิกรรม เป็นการให้ที่ไม่ต้องลงทุน เพียงแต่วางใจจากความพยาบาท ความอาฆาต ความขี้โกรธ โมโห ทิฐิมานะ การเย่อหยิ่งถือตัวลง ก็ทำได้แล้ว เป็นการให้ที่มีต้นทุนน้อย แต่ว่าเป็นการให้ที่ทำได้ยากที่สุด โดยเฉพาะกับคนที่เราไม่ชอบขี้หน้า เกลียด โกรธ ไม่พอใจ เป็นต้น
3. การให้ธรรมะ คือให้คำแนะนำ คำเตือนที่ประกอบด้วยความปรารถนาดี ถือว่าเป็นการให้ที่ทรงคุณค่าที่สุด เทียบได้กับขุมทรัพย์เลยทีเดียว บางทีหนึ่งคำแนะนำ สองคำตักเตือน คือทรัพย์สินแห่งชีวิต ผู้ที่จะทำได้ต้องรักกันจริงๆ ปรารถนาดีจริงๆ จึงจะทำได้ ขณะเดียวกันผู้ที่จะรับคำเตือนจากเราคือคนที่ รักเรา หรือปรารถนาต่อเราจึงจะทำได้เช่นกัน เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่า เรายังไม่เห็นคนที่เกลียดเราคอยตักเตือนหรือให้คำแนะนำที่ต่อเราเลยสักคนเดียว มีแต่จะรอคอยซ้ำเติมเมื่อมีโอกาสเสียมากกว่า
ที่เล่ามา คือสิ่งที่เห็น เป็นเรื่องของความดีของคนยามเช้ากลุ่มหนึ่ง เรื่องความดีเป็นเรื่องของคนดี ส่วนคนที่ไม่ดี หรือไม่เห็นค่าของมันก็ยากที่จะฝืนใจทำได้ ตรงกันข้ามกัน ความชั่วเป็นเรื่องของคนที่ไม่เห็นค่าของความดี ก็ยากที่จะทำอะไรดีๆ สำหรับตัวเองได้ หลายครั้งที่เรากล่าวขานถึงความดี ถึงเรื่องดีๆ แต่ว่าเป็นของคนอื่น แต่น้อยนักความดีเหล่านั้นจะเป็นของเรา เป็นความดีที่เกิดจากการชื่นชม เพราะเห็นผู้อื่นทำ มากกว่าเราทำ เรามาทำความดีกันเถอะ เพราะว่ามันเป็นของเราจริงๆ
คำสำคัญ (Tags): #ธรรมะ
หมายเลขบันทึก: 129026เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2007 18:05 น. ()ความเห็น (3)
man in flame
ShaThu!!
สวัสดีค่ะ
วันนี้ได้ไปทำความดีมาค่ะ ทำบุญเลี้ยงพระ อุทิศส่วนกุศลให้แม่ที่ล่วงลับไปแล้ว เริ่มพิธีกรรม และกล่าวด้วยตนเองทั้งหมด มีความเต็มอิ่มในใจยากจะบรรยาย ต้องลงมือทำเองค่ะ ให้ได้บุญร่วมกันค่ะ
เมื่อวานนี้ (19.09.07) เป็นวันพระ ได้ไปใส่บาตรในรอบ 1 สัปดาห์ และได้ตั้งจิตอธิฐานอุทิศบุญกุศลที่เราทำให้แก่ผู้มีพระคุณทั้งหลาย ทั้งที่ล่วงลับและมีชีวิตอยู่ จริงๆ แล้วอยากจะตื่นมาใส่บาตรทำบุญทุกวัน แต่ชีวิตในเมืองที่ต้องดิ้นรน ทำให้ทำไม่ได้อย่างที่ใจคิด หรือบางครั้งทำงานดึกๆ จนเช้าไม่สามารถก็ตื่นได้ทัน พระท่านกลับวัดเสียก่อนแล้ว เลยคิดไว้ว่าเราจะพยายามทำดีให้มากที่สุด ไม่ว่าจะใดๆ ก็ตาม