อรรถาธรรมธิบายอันอาจหาญและพระปรมาจารย์แห่งอริยสงฆ์

พระอาจารย์มั่น จึงเปรียบดังผู้ปลูกต้นโพธิ์แห่งธรรมให้ประดิษฐานมั่นคงมากมาย

ตอน อรรถาธรรมธิบายอันอาจหาญของพระอาจารย์มั่น

การดำเนินชีวิตปฏิบัติธรรมกรรมฐานของพระอาจารย์มั่น ยิ่งผ่านนานเนิ่นไปเท่าใด เกียรติคุณของท่านก็ยิ่งระบือไกลไปอย่างกว้างขวาง ท่านเปรียบดังเพชรล้ำค่าควรเมืองที่อุบัติขึ้น เพื่อเปล่งประกายจำรัสแสงแห่งธรรมในยุคนั้นโดยแท้

พระอาจารย์มั่นจาริกไป ณ ที่ใด บรรดาผู้เลื่อมใสก็เฝ้าตามติดกราบ นมัสการ คอยสดับตรับฟังพระธรรมเทศนาจากท่านมากมาย แม้แต่พระเถระชั้นผู้ใหญ่ก็ใคร่สนทนาธรรมกับท่าน ครั้งหนึ่งจึงนิมนต์ท่านไปสนทนาธรรมเป็นการเฉพาะ พระเถระกล่าวถามว่า “ท่านมีอัธยาศัยใฝ่บำเพ็ญอยู่แต่ในป่าตามลำพังเช่นนี้ ท่านมีปัญหาธรรมอันขบคิดไม่ตกบ้างหรือไม่?” พระอาจารย์มั่นกล่าวธรรมด้วยความอาจหาญว่า “ท่านศึกษาธรรมะประกอบด้วยความเพียรอยู่ทุกอิริยาบถ มิได้ว่างเว้นเลยทุกกาลเวลา เว้นเสียแต่ว่านอนหลับพอแต่เล็กน้อยเท่านั้น ครั้นตื่นขึ้นมา ใจกับธรรมะก็สัมผัสกันทันที ในจิตใจของท่านมิได้ว่างเว้นจากปัญหาที่ต้องขบคิดเลยแม้แต่น้อย ค่อยถกเถียงโต้ตอบกับใจอยู่เช่นนั้น ปัญหาใดขบคิดลุล่วงไป ปัญหาใหม่ก็เกิดขึ้น ขบคิดวนเวียนอยู่เช่นนั้น ทุกแง่มุม ทั้งกว้างและแคบ ทั้งลึกและตื้น ทั้งละเอียดและหยาบ ปราบกิเลสให้หลุดพ้น เป็นบทเป็นตอน ถอดถอนกิเลสด้วยตัวเองโดยมิได้คำนึงว่าจะหาผู้ใดมาแก้ไขให้ ด้วยพึงใจในตนตามพุทธวาจาว่า “อัตตาหิ อัตโน นาโถ” ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน” ด้วยแลเห็นว่า ธรรมะ คือสติปัญญาในหลักธรรมชาติ การจะค้นพบธรรมที่มีอยู่แล้วตามธรรมชาติ ต้องอาศัยความเพียรแห่งตนจนถึงที่สุด ปัญหารใดที่ไถ่ถามนักปราชญ์เพราะเป็นหนทางสะดวก เกิดผลเร็ว ก็ย่อมกระทำได้ หากแม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังมีพระชนม์ชีพอยู่ ท่านเองก็คงขวนขวายเข้าเฝ้าพระองค์เพื่อกราบทูลถามแห่งปัญหานั้นโดยมิได้ลังเล แต่โดยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสรู้เองโดยชอบ มิได้พึ่งพาไถ่ถามผู้ใด ทรงค้นพบสัจธรรมที่มีอยู่ตามธรรมชาตินั้น นี่เป็นหนทางอันประเสริฐ เป็นแนวทางที่ท่านควรยึดถือปฏิบัติตาม ถึงท่านจะใช้เวลาขวนขวายนานสักเท่าใด จะลำบากยากเย็นแค่ไหน ท่านก็ยินดีที่จะค้นหาสัจธรรมด้วยตนเองตามลำพังเช่นนี้” พระเถระชั้นผู้ใหญ่ได้ฟังอรรถาธรรมธิบายของพระอาจารย์มั่นแล้ว ก็เลื่อมใส กล่าวอนุโมทนาว่า พระอาจารย์มั่น คือพระอริยสงฆ์ที่มีความอาจหาญ จาริกปฏิบัติธรรมในป่าดุจพญาช้างสารที่ท่องไพรด้วยใจที่ร่าเริง สมควรแก่การยกย่องยิ่งนัก” ตอน พระปรมาจารย์แห่งพระอริยสงฆ์ทั้งปวง ต้นโพธิ์ยืนต้นเติบใหญ่ หยั่งรากลึก แผ่กิ่งใบกว้างไกลเท่าใด ก็ย่อมให้ความชุ่มเย็นแก่ผู้อาศัยร่มเงาได้มากเท่านั้น พระอริยสงฆ์ทั้งหลายก็เช่นกัน ย่อมเปรียบได้ดังต้นโพธิ์ที่แผ่ร่มเงาแห่งพระธรรมให้แก่ศาสนิกชนทั้งหลาย และต้นโพธิ์แห่งธรรมทั้งปวงที่ประดิษฐานในแผ่นดินนี้ โดยมากคือศิษยานุศิษย์แห่งพระอาจารย์มั่นทั้งสิ้น พระอาจารย์มั่น จึงเปรียบดังผู้ปลูกต้นโพธิ์แห่งธรรมให้ประดิษฐานมั่นคงมากมาย ศิษยานุศิษย์ทั้งหลายก็ล้วนแล้วแต่เลิศในคุณธรรมอันวิเศษ ละวางกิเลสแล้วทั้งสิ้น พระอริยสงฆ์ที่เป็นศิษย์ของพระอาจารย์มั่นที่สำคัญในรุ่นแรกๆ ได้แก่ พระอาจารย์สุวรรณ แห่งวัดอรัญญิกาวาส อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย พระอาจารย์สิงห์ ขัตยาคโม แห่งวัดป่าสาลวัน จังหวัดนครราชสีมา พระอาจารย์มหาปิ่น ปัญญาพโล แห่งวัดศรัทธาราม จังหวัดนครราชสีมา ศิษย์ในรุ่นลำดับต่อมา ได้แก่ พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี แห่งวัดหินหมากเป้ง อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร แห่งวัดป่าอุดมสมพร อำเภอพรรณนานิคม จังหวัดสกลนคร พระอาจารย์ขาว อนายโย แห่งวัดถ้ำกลองเพล อำเภอหนองบัวลำพู จังหวัดอุดรธานี พระอาจารย์พรหม จิรปุญโญ แห่งวัดประสิทธิธรรม จังหวัดอุดรธานี พระอาจารย์ลี ธัมมธโร แห่งวัดอโศการาม จังหวัดสมุทรปราการ พระอาจารย์ชอบ ฐานสโม แห่งวัดป่าสัมมานุสรณ์ อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย พระอาจารย์อ่อน แห่งวัดป่าประชานิยม จังหวัดกาฬสินธุ์ พระอาจารย์หลุยส์ จันทสาโร แห่งวัดถ้ำผาบิ้ง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย พระอาจารย์สิม พุทธจาโร แห่งวัดถ้ำผาปล่อง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ พระอาจารย์ตื้อ อจลธัมโม แห่งวัดป่าอรัญวิเวก อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม พระอาจารย์กงมา จิรปุญโญ แห่งวัดดอยธรรมเจดีย์ จังหวัดสกลนคร พระอาจารย์แหวน สุจิณโณ แห่งวัดดอยแม่ปั๋ง จังหวัดเชียงใหม่ พระอาจารย์ชา สุภัทโท แห่งวัดหนองป่าพง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี และปัจจุบัน พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน แห่งวัดป่าบ้านตาด จังหวัดอุดรธานี และอีกมากมายเกินกว่าจะนำมากล่าวได้ครบถ้วนในที่นี้ พระอริยสงฆ์ทั้งหลายเหล่านี้ ล้วนเป็นผู้มีคุณอันวิเศษ และคุณลักษณะเด่นแตกต่างกันไป แต่ทุกท่านล้วนเป็นเลิศในด้านปฏิบัติธรรม วิปัสนากรรมฐาน ตามแนวทางสัมมาปฏิบัติแห่งพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ผู้เป็นพระปรมาจารย์อันประเสริฐ ซึ่งได้ปลูกโพธิธรรมให้บังเกิดขึ้น เป็นที่พึ่งแก่พุทธศาสนิกชนมาโดยลำดับ ตราบเท่าทุกวันนี้(ติดตามตอนต่อไป)

เขียนใน GotoKnow โดย นายกรเพชร
ใน สายธารวรรณศิลป์

คำสำคัญ (Tags): #ภูริทัตโต#ภาษาไทย#km เชียงใหม่#สารคดี#ประวัติ#มั่น#โพธิ์#อรหันต์#อริยสงฆ์#ธรรม

หมายเลขบันทึก: 128672เขียนเมื่อ 16 กันยายน 2007 10:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน 2012 06:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (2)

naree suwan

เขียนเมื่อ 16 กันยายน 2007 13:23 น. ()

มาติดตาม..หลักธรรมของพระอริยะสงฆ์ ต่อคะอาจารย์
ยากคะที่จะสอนให้คนปัจจุบันพึ่งพาตนเองนะคะ

นายกรเพชร

เขียนเมื่อ 16 กันยายน 2007 17:46 น. ()

คุณ

ขอบคุณครับที่ติดตามอ่าน ถ้าอย่างไรเขียนมาเล่าประสบการณ์ทางธรรมให้อ่านบ้างนะครับ