บันทึกการเดินทาง

สิ่งที่ประทับใจมากที่สุดคือรูปปั้นมวยไทยโบราณ

                     

เมื่อต้นเดือนผ่านเข้ามา(1 กันยายน 2550 ) ทุกสิ่งทุกอย่างก็เริ่มมีชีวิตชีวาอีกครั้ง ทุกคนต่างวางแผนของตนเองว่าจะจัดการกับปัจจัยอย่างไร ผู้เขียนได้จัดสรรปันส่วน มีปัจจัยพอเหลือจึงขออาสาเพื่อนครูไปช่วยดูแลนักเรียนที่จะไปทัศนศึกษา จังหวัดสมุทรสงคราม  เด็กสาวป. 4 นามนี้เคโระ  ครูกำ   ครูโต้ง ร่วมเดินทางด้วย  ขึ้นรถบัสประจำโรงเรียน(อยุธยา-บ้านแพนเจ้าเก่า) ออกเดินทางจากเมืองดอกบัว  ใช้เส้นทางนครชัยศรีแล้วเลี้ยวเข้าสมุทรสงครามใช้เวลาการเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง ก็ถึงจังหวัดสมุทรสงคราม สถานที่แรกที่คณะเราได้สัมผัสก็คือวัดเพชรสมุทรวรวิหาร หรือวัดหลวงพ่อบ้านแหลม  ผู้เขียนได้กราบพระขอพรอธิษฐานไว้มากมาย  ปิดทองพระเกือบทุกองค์ ที่ขาดไม่ได้เมื่อเข้าไปแต่ละวัดก็คือการเสี่ยงเซียมซี  นั่งเสี่ยงอยู่นานได้เบอร์ 27  สาวเคโระได้เบอร์ 1 แหมเหมาะเหมงเลย งวดนี้ 127 ว่าแล้วก็อุดหนุนแม่ค้าเสียหนึ่งคู่  เดินชมตลาดที่อยู่หน้าวัด  สาวน้อยเคโระเห็นตุ๊กตาเซรามิคตัวใหญ่ 2ฟุต ก็สะกิดแม่ให้ช่วยจ่ายตังค์หน่อย เพราะจะเอาไปทำโครงการเศรษฐกิจพอเพียง (ตุ๊กตาออมสิน)  หลังจากไหว้พระกันจนอิ่มบุญแล้ว ก็ออกเดินทางไปค่ายบางกุ้ง   และสิ่งที่ประทับใจมากที่สุดในการเดินทางไปครั้งนี้คือ รูปปั้น ศิลปะมวยไทยโบราณ ซึ่งหาดูได้ยากนักและเป็นที่รู้จักต่อเยาวชนรุ่นหลังน้อยเหลือเกิน  แม้แต่ตัวผู้เขียนเองก็ไม่ค่อยรู้จักมวยโบราณมากนัก จึงสาละวนกับการเก็บภาพถ่ายอยู่นาน เพื่อมาเล่าและมาฝากเรื่องของมวยไทยโบราณเผยแพร่ให้รู้จักกันมากขึ้นต่อไป "   หลังจากกลับมาจากค่ายบางกุ้ง ผู้เขียนก็ได้มีโอกาสแวะเยี่ยมชมอุทยาน ร. 2   ซึ่งอยู่ติดกันกับตลาดอัมพวา ที่นี่เราได้เห็นหมู่เรือนไทยสวยงามค่ะ บรรยากาศดีมากจริงๆเพราะมีต้นไม้ดอกไม้สวยๆเต็มไปหมด ขึ้นไปถ่ายรูปกันจนหนำใจ แดดก็ยังร้อนพอสมควรแต่ก็ชอบค่ะสี่โมงกว่าเกือบห้าโมงเราก็ไปต่อที่ตลาดอัมพวาค่ะ ที่นี่คึกคักมากเพราะคนส่วนใหญ่ที่มาเที่ยวก็กะจะมาดูunseen Thailandหิ่งห้อยกัน มีอาหาร ขนมไทยโบราณประกอบกับบรรยากาศสบายๆแบบไทยๆย้อนยุคเล็กน้อย รู้สึกดีมากเหมือนกัน แต่ผู้เขียนไม่ค่อยมีเวลาชมตลาดหรือสถานที่ต่างๆ มากนัก เพราะผู้ติดตามมัวแต่อ้อนแม่อยากได้ภาพสเกตฝีมือช่างภาพอัมพวาเลยต้องพาไปเก็กท่าอยู่นานกว่าจะเสร็จ ได้ภาพมาเป็นปลื้มทั้งแม่ทั้งลูก เพราะภาพที่ออกมาเป็นสาววัยขบเผาะสวยงามมากเลย  ผู้เขียนเดินย้อนกลับมานั่งทานก๋วยเตี๋ยวเรือได้สักพักหนึ่ง เดินซื้อของฝากได้ตุ๊กตาน้ำตาลสวยงาม สาวน้อยจ่ายตังเสร็จยังไม่ได้รับตังทอน อดใจไม่ไหว งาบเข้าที่หัวของตุ๊กตาแล้วมองหน้าแม่บอกว่าอร่อย เดินชมตลาดได้สักพักก็หมดเวลาในการเดินทางครั้งนี้ ได้เย็นเสียงเรียกของครุกำจากโทรโข่งให้รวมพรรคพลขึ้นรถกลับยังวิมาน จภ.ดอกบัว แหมรู้สึกเสียดายยิ่งนักที่มีเวลาน้อยจริงๆ ในการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่เมืองสมุทรสงครามแห่งนี้  

[ภาพบรรยากาศโรงเรียน]

จากที่ได้อ่านบันทึกของ ครูจุ๊ แล้วดีมากๆ เลยค่ะ  อยากให้เห็นภาพโรงเรียนจุฬาภรณ์ฯ ปทุมธานี บ้างจังเลยค่ะ  ดูที่นะนะคะ