คำปัจจุบันที่ไม่ถึงกับฮิต แต่พูดบ่อย ที่เขียนถึงนี้เพราะน้ำเหนือเริ่มมาบ้างแล้ว การที่เกิดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ได้เรียนรู้จากผู้ใหญ่ (ปู่ ย่า ตา ยาย ) ที่ดูจากธรรมชาติ กล่าวคือ น้ำเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีโคลนขุ่นๆ แสดงว่ามีฝนตกมากทางเหนือหมายถึง จังหวัดตอนบนของประเทศไทย วิถีชีวิตของชาวชนบทที่เดินทางไปไกลๆ โดยใช้เรือเป็นพาหนะ ก็จะดูแลพาหะโดยยาเรือ(อุดรูรั่ว)ด้วยความชำนาญที่สั่งสมจากรุ่นสู่รุ่น เพื่อเตรียมการที่จะผจญกับสิ่งที่ธรรมชาติที่มีมากเกินไป เพราะแต่สมัยโบราณเวลาน้ำหลากจะนาน 1 – 2 เดือน ก็จะมีการเล่นเพลงเรือ การแข่งเรือ เป็นต้น ชาวบ้านที่พักอาศัยริมแม่น้ำจะมีเรือหลายขนาดเพื่อใช้การต่างลักษณะกันไป เรือสัมปั้นลำใหญ่ที่จุคนนั่งได้ 12-15 คน ถ้าน้ำท่วมมากเลย พื้นบ้านที่สร้างยกพื้นไว้สูง แต่ไม่พ้นน้ำที่ท่วมสูงมาก เช่น ปี 2475 (เกิดไม่ทันแม่เล่าให้ฟัง) ก็จะเอาสิ่งของใส่เรือ ใช้ชีวิตอยู่ในเรือจนกว่า น้ำจะลดลง เสบียงต่าง ๆ ก็จะเตรียมไว้ เช่น ข้าวสาร ข้าวเปลือก พริกหอม กระเทียม เกลือ ส่วนผักสด ไม่อาทร เพราะ หน้าน้ำผัก ในทุ่งมีมากมาย กินนอนในเรือ เทียบกับปัจจุบัน เนื่องจาก การปลูกสร้างอาคารเปลี่ยนไป เมื่อมีน้ำหลาก ก็ถูกน้ำท่วม เพราะปลูกติดพื้นดินที่ยกไว้ ไม่สูงพอ เพราะตอนที่ปลูกน้ำไม่เคยท่วม
ไม่มีความเห็น