-๒-
...ฉันขอเป็นฝ่ายเดินจากลา...
คำสาบานเคยพูดมา-ให้สูญเปล่า
ขอให้เธอมีความสุขในทุกคราว
อย่าเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าเพราะรัก...
...ขอมาหลบในมุมที่เงียบเหงา...
เก็บเศษซากรักเก่าที่แตกหัก
ค่อยบรรจงเติมแต่งค่าแห่งรัก
ถึงแตกหักจะสรรสร้างอย่างอดทน...
...เพราะความรักมีค่าในใจฉัน...
ทุกคืนวันยังยิ่งใหญ่-ในทุกหน
เพราะความรัก-คนจึงรู้ค่าแห่งคน-
ค่าของตนจะยิ่งใหญ่เมื่อได้รัก...
...ฉันจึงขอมาหลบเพียงลำพัง
เพื่อเก็บเศษซากความหลังที่พังหัก
หลอมรวมกัน-กับเศษซากแห่งรัก
สร้างเตือนใจให้รู้จักรักให้เป็น...
ท้อแต่อย่าถอยนะครับ "รักไม่มีแพ้หรือชนะ หากมีแต่การให้อภัยเท่านั้น" ผมพูดเพราะผมเชื่ออย่างนั้น
...ฉันจึงขอมาหลบเพียงลำพัง
เพื่อเก็บเศษซากความหลังที่พังหัก
หลอมรวมกัน-กับเศษซากแห่งรัก
สร้างเตือนใจให้รู้จักรักให้เป็น...
.....ใครทำให้คุณเป็นแบบนี้ได้หนอ มานี่มา...พี่ซับน้ำตาให้....
อ่านกวีบทนี้ของอาจารย์ อยากมอบให้ใครสักคนใน gotoknow นี้ครับ
ถ้าซัก 15 ปีก่อน ได้พี่ติ๋วซับน้ำตาให้คงดีเน๊าะ แต่ตอนนี้แบกน้ำหนักไม่ไหวครับ อิอิอิ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจผมเสมอและหวังว่าจะเป็นอย่างนี้ตลอดไปนะครับพี่
หวัดดีครับคุณเอก สบายดีนะครับ ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจ
อยากรู้จังว่าใครเป็นแบบนี้และมาปรึกษาคุณเอก ฝากมอบกวีบทนี้ให้เขาเลยล่ะกันนะครับ และฝากให้กำลังใจเขาด้วยเน้อ
สู้สู้ครับ ชีวิตยังไงก็เป็นของเรา ท้อได้แต่อย่าถอยครับผม
แต่ถ้าจะมอบให้พี่ติ๋ว ไม่ต้องนะครับ เดี๋ยวพี่เขาสำลักความรักตาย....เพราะรู้สึกว่าความรักพี่เขามีล้นเหลืออยู่แล้ว
แอ๊กๆๆๆ......สำลักความรักค่ะ.....
ฉันขอเป็นฝ่ายเดินจากลา...
คำสาบานเคยพูดมา-ให้สูญเปล่า
ขอให้เธอมีความสุขในทุกคราว
อย่าเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าเพราะรัก... ขออนุญาติ เขียนลงในสมุดบันทึกน่ะคะอาจารย์
ยินดีครับคุณจอย อนุญาตให้เผยแพร่ครับผม ถ้ายังไงให้เครดิตบ้างก้อจะเป็นพระคุณครับ
ดูแลสุขภาพนะครับ ขอให้ทุกวันเป็นวันแห่งความสุขนะครับ